Muddy ¥ Water || Hyunlix

Episode 5: path

Hey Hey kalk artık dün ne oldu

Gözlerimi kırpıştırıp açtığımda heykel hala kırıktı. Ve ben dünki halimle burda oturuyordum odaya kimse girememiş demek ki

Dün ne olduğunu az çok hatırlamaya çalışırken yine o sesi duydum

Sonunda kalktın, odanda ne oldu

Cevap verebilmek için bende içimden seslice söyledim

"Ne oldu herşeyi görüyodun bi bunu mu göremedin"

Cevap versene!

Sesle ürküp ne yapıcağımı şaşırdım

"Bişey olmadı ayrıca bağırma. Odamı aramaya gelmişler bende birazcık bağırdım bu kadar"

Ordan bakınca salak gibi mi görünüyorum.
Neden ağladın

"Ordan bakınca seni görmüş gibi bi halim mi var. Hem Ağlamadım ben

İnandım şuan... Görebiliyorum seni

NE lan ben onu öylesine söylemiştim uaa nası görebiliyor dün akşam niye görmedi o zaman

"Bu kaç" /4

4

"Oha bi dakika nasıl görüyorsun ayrıca dün akşam nasıl görmedin?"

O.. e onu bende bilmiyorum ama beni sana çeken bir şey var bir tek ne olduysa akşam saf gücü hissettim fakat çok güçlüydü. Benden bile...

"Seni tanımak istiyorum"

Sen kimsin ki sana kendimi tanıtayım

"Bipolar falan mısın? Her neyse Ben demedim gel her gün Felixin zihnine gir diye. Nasıl yaptıysan da yapma o zaman"

Felix... Güzel isim ayrıca merak etme sadece senin gözünden olanları görüyorum... Aynaya bakmana gerek yok sadece gölge olarak gözüküyorsun ve tatlı haraketler yapmayı bırak

"Bipolar aq"

Daha fazla yerin dibine girmemek için konuşmadan aynadan çekilip kapımı açtım. Tüm bunları yapan ben miydim...

Muhafızlar gitmişti fakat duvarda büyük bir kırık, çatlak izleri vardı. Duvar üç kişininde kalıbını çıkartmış gibiydi.

Elimde ki Heykeli Daha önce kimsenin görmediği gizli bir bölmeye koydum ve Her zaman Kahvaltı ettiğimiz yere doğru yol aldım

"Prens Felix! Tanrım dün akşam neydi öyle"

Soojin yanıma gelmiş şaşkınlıkla olayı soruyordu

"Ne olmuş"

"Hatırlamıyor musun?? Ya da boşver anlatayım hemen... Senin odanın önünden geçiyordum bir de ne göreyim piuf üç muhafız birden kapıdan uçup karşıdaki duvara çarptı sonra Kral ve Kraliçe sesi duyup geldiler tabi ne olduysa kapı şak diye kapandı sonra Kral ve Kraliçe çok şaşkın tabi seni ilk defa böyle görüyolar falan sonra revirden hemşireler geldi götürdüler vs. "

"Biliyor musun Soojin bazen 'sonra' lafından insan bıkıyor vee diyorum ki çok kullanma"

kıkırdayıp söylediğimde omzuma yavaşça vurmuştu. Kahvaltı yerine geldiğimde iki çift göz beni buldu

"Felix günaydın"

"Size de Kralım"

Orda bulundığum her dakika beni daha da geriyordu ve annem, babamda olay hiç yaşanmamış gibi davranıyordu