Muddy ¥ Water || Hyunlix

Episode 22: Elves

Uyandığımda bayılacağımı düşündüm. Hareket edemiyor, dudaklarımı dahi kıpırdatamıyordum. O an öleceğimi hissettim. Titremeye başlamış, ağzımdan köpük çıkmaya başlamıştı.

Yataktan düştüğümde Hyunjin uyanmış olmalı, durumu anladığında hemen yanıma gelerek beni sol tarafa yatırdı ve başımın altına yastık koydu.

"Felix, Minho'yu çağıracağım hemen geliyorum." Hyunjin koridora çıkmış yüksek ses tonuyla bağırmaya başlamıştı.

Minho duymuş olacak ki hemen yanımıza gelmişti. "Siktir ne oldu Felix'e"

"Nöbet geçirdi hemen Dr. Kim'i çağır."

Nöbet geçirmiyordum, ya da öyleydi. Vücudum kasılmaya başlamış içerisi sıcak olmasına rağmen titremeye ve üşümeye başlamıştım. Derim kazınıyor gibi hissediyorum.

Doktor geldiğinde hareketsiz bir şekilde yatan beni görmüş yanıma eğilmişti.

"Sonuç? Yardım etsenize ne bakıyorsunuz!"

Hyunjin'i hiç bu kadar endişeli görmemiştim.

"Yapabileceğim bir şey yok. Bunlar onların işi"

Kim

Kimin işi?

Hyunjin, doktoru yakasından tutarak havaya kaldırdı. Göz bebekleri farklı renge bürünmüştü, yatarken göremiyordum.

"Canı yanıyor."

Kolumdaki acıyla çığlık atmaya başlamıştım. Kendime geliyordum.

"Elves, tabii ya"

"Söylesene doktor!"

"Elvesler Felix'in vücudunu ele geçirmeye çalışıyor. Önce içten bitirmeye başlarlar, kişinin canını yakarak güçsüzleştirirler. Hiçbir şekilde hareket edemezler."

"Siktiminin yaratıkları. Felix'i burdan götürmeliyiz"

"Hayır hayır hiçbir şeye etki etmez. Elveslerin büyüsü çok güçlüdür.. ama"

"Ama ne?"

Doktorun şu sakinliği beni bitiriyordu. Ayağa kalkayım onu da sikeceğim."

"Boyutlar arasında hiçbir güç kimseye işlemez. Felix'in kara büyü yapabildiğini duymuştum eğer yapıyorsan kendini bu boyuttan hemen çıkarman gerek. Çıkaramazsa üzgünüm ki onun için çok geç olur."

"Bu halde büyü yapamaz!"

Hyunjin haklıydı.

fakat

evet bu halde büyü yapamam ama biri yapabilir. Olabildiğince odaklanmaya çalıştım ve sonunda onun zihnine girmeyi başardım.

"Yardımın gerek, ölüyorum."

"Geliyorum"

Hyunjin doktor ile tartışmaya devam ederken yanımda bir kara delik açıldı. Artık bunu düşünürken bile saçma gelmiyordu, alışmıştım.

"Felix?"

"Gerçekten geçidi açtı"

Çok geçmeden geçitten geçtim. Yubin karşımda meraklı ve endişeli gözlerle bakıyordu. Her şey çok hızlı gelişmişti.

"Felix ne oldu iyi misin?"

"Elves.."

Konuşamasam da fısıldadığımda Yubin duymuş olacak ki gözlerini kocaman açtı. O bile şaşırmıştı.

"Sana neyin iyi geleceğini biliyorum sanırım"

Doktorun dediğinin aksine vücudumdaki acılar çoğalmıştı. Kan akışım her zamankinden çok daha hızlı akıyor, vücudumda izler belirginleşmeye başlıyordu.