Chasing You (Henry)

Chapter Twelve: It's your fault

RHAXX

T*ng 'nang Marven yun! Kasalanan niya yun kung bakit ganun ang nangyari! Ito tuloy ako nagdadalawang isip kung papasok ba o hindi, buti talaga hindi yun natuloy kasi may tumawag sa kanya. Pero hindi na ako nagsalita nung natauhan ako sa ginawa, I mean, nakakahiya p*ta. Agad akong nagbihis nun tapos dali-daling lumabas sa kwarto, inayos ko din yung itsura ko bago humarap sa maraming tao, mahirap na. Hinahanap ko sana si Marvin, pero ang ending kay boss pa rin ako nakasakay. Nagpahatid ako sa apartment ko and agad na pumasok ng walang salita, ni salamat or una na 'ko, wala. Call me rude but I don't care, grabe yung hiya ko kagabi.

Bumuntong hininga ako at nagpapasyahang pumasok, pero mag-aas if nalang na wala lang sa 'kin ang nangyari kagabi. Pagkarating ko ay agad akong nagtungo sa opisina, may nakalagay na na mga papelis at folder d'on and alam ko na ang gagawin. Nakatapos lang ako ng isang bond paper ng pinatawag ako ni boss. Tumayo ako at pumasok sa opisina niya, hindi see through or glass wall ang opisina niya kaya I don't know kung anong ginagawa niya d'on.

"Make me a coffee." Saad niya ng makarating ako d'on, ramdam ko din ang titig niya pero binaliwala ko yun, yumuko ako ng unti at agad na naglakad palabas upang gumawa ng kape. Nagtimpla ako at agad na bumalik sa opisina, walang salita ko ding binigay sa kanya ang coffee. Naghintay ako kung may iuutos pa ba siya, pero mukhang wala na kaya yumuko ako ulit at naglakad palabas.

Napahinga ako ng malalim ng makalabas ako, hindi ko keri yung titig niya jusme. Bumalik ako sa ginagawa kanina, inuna ko yung kunting encoding na gagawin. Less than an hour ng matapos ako, saka ko kinuha ang mga folders na kailangang papirmahan ng mga head manager sa kanya-kanyang department. May pirma na din ito ni boss kaya pagpapamerma nalang talaga sa mga head manager ang kulang. Lumabas ako sa opisina bitbit ang mga folders saka bumaba. It's a long walk kaya ng makabalik ako sa opisina ay feeling ko matutumba ako, bakit ba kasi ako naka heels, ayan tuloy. Nagpahinga muna ako saglit saka pumasok sa opisina ni boss, ibinigay ko sa kanya ang mga folders. Pagkatapos ay tumalikod ako at nagsimula na namang umalis.

"You okay?" Tanong niya, nahahalata niya siguro.

"Yes, sir." I lied, actually masakit talaga yung paa ko, feel ko mamaga ito pag di ko inagapan.

Tuluyan na akong lumabas sa opisina at umupo saka sinimulan ang pag-eencode, this time ay talagang mahabang encoding ang magaganap, di ko sure kung matatapos ako nito ngayon.

Tinignan ko ang oras and it's already 2:24 pm, hindi ko namalayan yung oras, hindi pa din ako nakapag lunch, pero worth it naman kasi malapit na akong matapos, mula ng magsimula ako kaninang mag - encode ay hindi na ako tumigil, tanging biscuit at tubig lang ang kinain ko kanina. Magla-lunch sana ako kaso hindi nalang, mas pinili kong taposin yung ginagawa.

Pagkatapos ko ay bandang alas kwatro pa, nagpaalam ako ni boss na tapos na sa ginagawa at umuwi na, kita ko ang pag-aalangan niya sa kanyang mukha pero pinayagan pa rin ako nito.

Agad kong tinext si Marvin na magkita kami sa restaurant, at first ayaw niya daw kasi tinatamad siya. Pero sinabi kong may importante akong sasabihin sa kanya kaya wala siyang magawa kundi ang pumunta. Well, actually kanina ko pa siya tinext. Pumunta ako sa restaurant at nakita agad si Marvin na may busangot na mukha. Natawa ako sa itsura nito.

"Your 1 hour and 13 minutes late," tinawanan ko lang ito.

"May kasalanan ka pa sa 'kin, kaya manahimik ka." Sabi ko at umupo.

Napakunot ang noo nito, siguro nagtataka kung bakit may kasalan siya sa akin. "It's not my fault that our deal was off, and beside, what happen to you and your boss hm?" Ani nito, na may mapanuring tingin.

I rolled my eyes, of course I won't tell. " It's none of your business, but it's your fault why that things happened to me last night, if you didn't bring me that kind of place for sure nothing's happen. Damn you talaga." Nagtatakang napatingin siya sa akin.