Bölüm sonuna yeni savaşı koydum... Keyifli okumalarr💗
O dümdüz bir ifade ile yere bakarken üzerimde ki tişörtünü çıkarıp yatağa attım. Kafasini yerden kaldırıp beni izliyordu. Ben ise görmemezlikten gelmeye çalışıyordum.
"Konuşalı--" ifadesiz bir şekilde sözünü kestim
"Ne konuda?" Derin bir nefes verdi
"Oraya geldiğinizd--" tekrar sözünü kestim
"Ha o konuda. Önemi yok savaş. Bana açıklama yapmak zorunda değilsin"
"Dinle maral. Sözümü kesme" dedi
"Bak, savaş. Norayla sizin aşk hikayeniz umurumda değil."
"Ne aşkından bahsediyorsun sen? Norayla ben--" tekrar ve tekrar sözünü kestim
"Norayla, sen, savaş. Öpüşüyordunuz ee? Bunu mu konuşacağız?"
"Beni dinle! Norayla aramda hiç bir şey yok! Orada ne olduysa--"
"Sen herkesi keyfine göre öpermisin? Doğru, sana kimse karşı gelemez. Sabah beni öpersin, akşam norayı öpersin. Çünkü sen savaş sın, istediğini yaparsın. Kimsenin duygularını önemsemezsin. Biliyormusun ne yaparsan yap ama bana açıklama yapma çünkü merak etmiyorum."
"Nora yı öpmedim, maral." dedi. Sakin kalmaya çalışıyor gibi bir ses tonuyla
"Anladım. Aşağı inmek istiyorum. Naza bekliyor" dedim umursamaz bir sesle.
"Beni dinle! Bir daha sözümü kesme!" Diye bağırdı. Sesinin ormanda yankılandığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.
"Norayı öpmedim. Nora bir anda beni öptü ve karsilik bile vermedim. Seni öptüm çünkü--"
"Bende sana karşılık vermedim. Bu öpücüğü bu kadar önemsememişsindir umarım savaş. Beni bir anda öptüğün için tepkisiz kaldım. Senden hoşlandığımı düşünüyorsan, sabahta söylediğim gibi. Senden hoşlanmıyorum. Ve insan kanı içen bir vampirle hayat kurmama fikrim de değişmedi. Bu gereksiz öpücüğün konusunu bir daha açmazsan sevinirim."
Söylediklerimle yutkundu, yüzümü izledi. Yalan söylediğime dair en ufak bir mimik arıyormuş gibi. Ama yoktu. Yalan söylüyordum. Ondan hoşlanıyorum ama o bunu asla bilmeyecek.
"Gereksiz bir öpücükmüydü?" Dedi kısık bir sesle.
"Öyle" dedim düz bir ses tonuyla.
Yüzünde ki ifade canımı yakmıştı. Nasıl böyle davranabilir? Gözlerimin önünde nora ile öpüştüler. Madem Nora onu öptü, neden norayı ittirmedi, kendinden uzaklaştırmadı?
"Bana sinirli olduğun için böyle konuşuyorsun. Sakinleştiğinde tekrar konuşacağız" dedi ve yataktan kalktı.
"Sana sinirlenecek kadar değer vermiyorum savaş. Kendini benim gözümde bu kadar önemseme" dedim. Arkası dönüktü. Sonra bana döndü
"Maral--"
"Sen benim için beni zorla evinde tutan bir vampirsin sadece. Ben ise senin özel yemeğin" dedim alaylı bir sesle
"Evet doğru senin özel yemeğinim ben. Neden içmiyorsun kanımı? Beni burada kanımı içmek için tutmuyormusun? Madem kanımı içmiyorsun, NEDEN HÂLA BENİ BURADA TUTUYORSUN SAVAŞ? Bırak beni gideyim"
dişlerini sıktığı keskin çene hatlarından belli oluyordu
"Böyle, birşey, olmayacak. Bir daha ağzından, bu evden gitmek gibi bir cümle çıkmayacak" dedi. Bağırmadı. Ama sesi öyle ürkünçtu ki korkmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZ VE DENGESİZ
VampireMaral orman yolunda kaza yapar, ve gözleriyle görmese inanamayacağı şeyler yaşar. Artık doğaüstü bir varlığın tutsağıdır... Bu varlık onu zorla tutup kanını içen ve ona zorla dokunan bir vampirdir. Bu sert ve kaba vampirin marala karşı duyguları gün...
