KİMSESİZ VE DENGESİZ

Mektup

Nora'dan

Titreyen çenesiyle konuştu

"Vampirler soğuk olmaz mı? Sen neden bu kadar sıcaksın?"

"Tüm kemiklerini titretmek için soğuk olmak isterdim"

"Ama istemiyorsun"

"Istiyorum, benimle uğraşmak şuanda en son isteyeceğin şey"

"Seninle uğraşmak en son isteyeceğim şey mi?"

Titreyen çenesiyle güldü ve yüzünü ısıtmak ister gibi göğsüme koydu

"Seninle uğraşmayı seviyorum, hoşuma gidiyor"

"Biriyle uğraşmak her işsizin hoşuna gider"

"Kurtlar sevdiğiyle uğraşır"

"Ivanı sevdiğin için mi öldürmek istedin?"

Titrek ama derin bir nefes aldı. Sessiz kaldı bir süre. Onun göğsüme verdiği sık nefesler ile terlediğimi hissediyordum. Ama o hâla titriyordu

"Ivanı seviyorum ben" dedi ve burnunu çekti. Soğuktan burnu akıyor olmalıydı

"Sevgini öldürmeye çalışarak mi gösteriyorsun, alex ?"

"Ivanı öldürmeyecektim"

"Sen yalnızca ivanı değil, beni de öldürüyordun aptal!" Dedim sert bir ses tonuyla

Bir anda kendini benden uzaklaştırdı ve yatakta bana arkasını döndü

"Sana hesap vermek zorunda değilim, evine git, ya da hangi cehenneme gitmek istersen"

"Sen götün tekisin! duydun mu? Bana dön!"

Umursamaz bir şekilde yatakta cenin pozisyonu aldı. Üşüdüğü için olmalıydı

"Cehennemin dibine git!" Dedim ve yataktan kalktim sonra kapiyi sertçe vurup çıktım. Kapının önüne oturup bacaklarımı kendime çektim

Maral'dan

Sessizlik...
Evde bu zamana kadar bu kadar sessizlik olmamıştı. Naza ivanın göğsüne kafasını koymuş uyuyordu. Yüzü yavaş yavaş iyileşmeye başlamıştı. Kaan koltuğun tepesine dik bir şekilde bacaklarını uzatmış yatıyordu. Savaş kafasını koltuğa geri yaslamış, ben ise bu sessizliği izliyordum. Melisa mutfağın camından dışarısını izliyordu. Herkes çok yorgun ve sessiz, Nora yok...

Sessizliği bozan Kaan oldu

"Kimse neden konuşmuyor?"

Kaanın sesini duyan Naza kafasını bize çevirdi ve bir süre bizi izledi

"Nora bizi öldürtüyordu" dedi kısık sesle

"Aramıza alıp kardeş gibi büyüdüğümüz, beraber güldüğümüz, beraber üzüldüğümüz Nora" diye devam etti.

"Nora iyi midir?" Dedi Kaan

Melisa kafasını bize çevirdi ve kafasini iki tarafa sallayarak güldü

"Boşversene. Biz ölseydik, Ivan ölseydi eğer amacına ulaşmış olacaktı." Dedi bu sefer Naza

Ivan ve Savaş konuşmuyordu. İkiside düşüncelere dalmış bir şekilde koltuklara kafalarını yaslamıştı. Savaşın yanına yaklaşıp omzuna kafamı koydum. Tepkisizdi yine.

"Iyi misin?" Diye sordum Ivana

Biraz düşündü ve dudaklarını bilmiyorum der gibi büzdü.