***
Sanem artık Bartu'yla yüzleşmek istiyordu. Bir yandan da içerisinde korku ve endişe barınıyordu. Sevdiği adamı son kez görmek istiyordu. Hazırlandı, Bartu'nun evinin yolunu tuttu...
***
1 Haziran 2018/ Cuma
Saat daha sabah 10:30'du. Kapı çaldı. Bu saatte kim gelirdi ki? Bartu kapıya yöneldi. Bir de ne görsün, o gözler, o bakış... Öncelikle zar zor yutkundu. Kekeleyerek ve titrek bir sesle konuşmaya başladı.
-Sanem, sen geldin. Geri döndün bana. Çok güzelsin sevgilim, aynı eskisi gibisin.
-Sadece yüzleşmek istedim seninle. Barışmaya gelmedim buraya.
-N'olur, herkes hata yapar ve bir şansı hak eder. Yaptığım şeyin iğrençliğinin farkındayım ama söz veriyorum bir daha asla bırakmayacağım seni.
-Önceden de öyle söylemiştin, asla bırakmayacaktın beni. Ben yaşam savaşı verirken gidip Eda'yla sevgili oldun, yürek denir mi sendekine? Kalpsizsin sen Bartu! Şu da bir gerçek, sana çok aşığım, unutamadım. Yaşadıklarımızı, bakışlarını, sarılışını, seviyor gibi yapışını ve benim bunlara inanan bir aptal olduğumu da unutamadım. Benden af dileme artık, işe yaramaz. İhanetin de affı olmaz. Bana ihanet etmeden önce düşünecektin sevdiğini. Beni kendi ellerinle gömüp üzerime toprak atmadan önce uzatacaktın ellerini, yanımda olacaktın, sadakatsizsin.
Bartu'nun gözlerinden akan yaşlar dinmiyordu. Sanem'in kalp yarası ise açıktaydı, kapanamamıştı. Bartu'nun göz yaşları her seferinde kalbine değiyor, canını yakıyordu. Yarasına tuz basıyordu .
Dışarıdan gelen bağrışma sesleriyle irkildi Sanem. Bartu ne olduğuna bakmak için aşağı inerken Sanem onu durdurmaya çalıştı ama Bartu durmadı. Çünkü bu sesin kime ait olduğu biliyordu. Mete'ye... Kız kardeşini rahat bırakmayan o çocuk...
-Eve gir ve sakın çıkma Sanem, sakın!
-Gitme lütfen. ya sana bir şey olursa.
-Bana hiç bir şey olmaz merak etme güzelim.
Sesler kesilmişti, Bartu da henüz gelmemişti. Apartmandan çıktı ve gördüğü manzarayla şoka uğradı. Bir adam Bartu'ya yöneltmişti silahını. Eli tetiğe gittiği anda bir anlık refleksle, Bartu'nun önüne atlayıverdi Sanem. Zaten aşk bu değil miydi, sevdiğin için gerekirse ölmek. Sanem de Bartu için kendini feda etmişti bugün. Adam kaçtı, Bartu ise Sanem'in yanına çöktü. Bu bir kabus olmalıydı! Sevdiği kadın karşısında yıkılıvermişti.
Gözleri karardı, nefesi kesildi, Bartu'nun kalbi sıkışıyordu. Hemen ambulansı aradı.
