ဒီနေ့ သူ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ သူမသိတော့ပေ
ရာသီဥတုကလည်း ကောင်းနေသလို
သူ့ကို နှောင့်ယှက်မယ့်သူလည်း သူ့အနီးမှာ ရှိမနေပါ
ရက်တွေလည်း တော်တော်ကြာနေပြီမ့်ု
လူတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း အရင်လို သူ့ကို အများကြီး အာရုံစိုက်နေတာမျိုးလည်း သိပ်မရှိတော့ ဒါပေမယ့်
သူ့ရဲ့ စိတ်တွေကတော့ အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေခဲ့တယ်
သူ့ကိုယ်သူ သတိထားမိလာတော့ သူ့ရဲ့အာရံုတွေကို
စာကြည့်တိုက်က စာအုပ်ဆီမှာပဲ အတင်းပုံအပ်နေရသည်
သူလိမ်ချင်ပေမယ့် သူ့အနားမှာ အမြဲ ရှိနေတတ်တဲ့
Jeong Jaehyun ရဲ့ ဒီနေ့ ပျက်ကွက်မှုက သူ့ကို
ဒီလို ထူးဆန်းစေတယ်ဆိုတာ သူ့ကိုယ်သူ သတိထားမိ
နေတော့လည်း ခက်တယ်
သူ့ရဲ့နေ့စဉ်ဘ၀ထဲ အတင်းကို ခိုကပ်လာတဲ့ လူ
မဖိတ်ခေါ်ပါပဲ အတင်း၀င်ရောက်လာတာကို မကြည်ဖြူဖူး
ခဲ့ပေမယ့် ထိုလူရဲ့ ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်မှုက
သူ့ကို လာရိုက်ခတ်နေတာ သူသိပ်စိတ်ပျက်မိတယ်
Jeong Jaehyun ဖြစ်စေချင်တာ ဒီလိုမျိုးများလား
လို့ တွေးမိတော့ သူ့ခေါင်းက စာအုပ်ပေါ်မှာ ငိုက်စိုက်ပဲ
အကြိမ်ကြိမ် သတိထားနေတဲ့ကြားထဲကနေမှပဲလို့
တိတ်တဆိတ်ရေရွတ်ကာ ခနလောက်အချိန်ပြန်ယူရ၏
ကျောင်းဆင်းတော့ သူ့ရဲ့ ပုံစံအတိုင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ
မကြည့်ပဲ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သာ ခါတိုင်းလို သွားနေခဲ့ပေမယ့်
ကျောင်းပေါက်၀နားမှာ လူက ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရတာ
ကြောင့် လဲကျသွားသည် သူမော့ကြည့်ဖို့ကြိုးစားလိုက်
တော့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက သိပ်ကို ဒေါသထွက်နေတဲ့
မျက်နှာနှင့် သူ့ကိုကြည့်နေကာ သူ့ရဲ့ လည်ပင်းက
အင်္ကျီစကို ဆောင့်ဆွဲကာ ထစေပြန်သည်
"မင်း ဘယ်လို လူယုတ်မာ မျိုးလဲ ဟမ်! ငါ့သားကို
ဒီလိုဖြစ်အောင် မင်းဘယ်လိုလုပ်ရက်နိုင်တာလဲ "
ငါ့သား ဆိုတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ Doyoung ရဲ့
ခေါင်းတွေက ထူပူလာခဲ့သည် Haneul တစ်ခုခုများ
ဖြစ်လို့လား ဆိုတာ သူသိပ်သိချင်လာသည်
"မင်းသိလား ငါ့သားက မနေ့ကပဲ သတိပြန်ရလာတယ် "
Doyoung ရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေက ဖျတ်ခနဲ အရောင်
လက်သွားခဲ့သည် ဒါပေမယ့် ခနပါပဲ ထိုအမျိုးသမီးရဲ့
ထို၀မ်းသာစရာ စကားက သူ့ကို ၀မ်းသာစေချင်လို့
ပြောတာ မဟုတ်မှန်း သူ သိတယ်
YOU ARE READING
𝗢𝗻𝗹𝘆 𝘆𝗼𝘂
Fanfiction"ငါ့မှာ မင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိတယ်" "ကျွန်တော့်မှာလည်း ဒိုယောင်းတစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိတာ"
