Geoffrey ile Donatella'nın bir araya geldiği bu oda kalenin dördüncü -en üst- katında bulunuyordu. Donatella'ya göre burası kalenin yirmi dört odasından da mühimdi: kalenin, kasabanın ve kendi yaşamının kritik anlarında adımları onu bu mütevazı odaya taşıyor, odadan her çıkışında bir önceki Donatella'ya veda ediyordu.
Geoffrey, her şeyin yolunda olduğunun bilinciyle kalenin uzun ve enine doğru geniş koridoruna yöneldi. Koridorun ucu, kalenin dört mutfağından en sakinini ve kale hizmetkarlarından Lizzie ile Dorian'ın odasını görüyordu. Donatella, Dorian'ın bir fili yiyebilecek kadar iştahlı oluşunun farkında olmalıydı. Nitekim Geoff'un Donatella'ya olan saf hayranlığının bir sebebi de buydu; Allegretto'nun dominant leydisi hizmetkarlarla arasındaki otoriteyi kurarken en samimi dostluğu sergileyecek jestleri es geçmiyordu. Ve bunu koşulsuzlukla taçlandıran asıl gerçeklik sevgiydi; tıpkı Geoff'un ona duyduğu asıl duygu gibi.
Dört adım soluna konuşlanan ve dökme demir ızgaraların birleşimiyle geniş açıklı; ateşin üzerinde sivri bir iç kemere sahip; kasabanın temellerini temsil eden birer metre uzunluktaki dört koyu mermerin beyaz tavus kuşu motifini taşıdığı gömülü şömineyi izlerken, tamamen ahşaptan yapılma ve dikdörtgen oyukların süslediği duvara dokunan parmakları şöminenin karşı hizasındaki devasa pencerenin kenarından ayrıldı. Ayak ucu pencerenin hemen altını saran mindersiz sedire değiyordu. Duran adımları karar verme aşamasındaydı. Pencereden kaleye nefes veren bahçeyi süzdü; Alfred ve Benedict'in neşeli sohbetini mimiklerinden okuyabiliyordu. Onlara katılacaktı. Şöminenin bitiş hizasından merdivenlere dek sıralanan üç tabloyu ve tablolar arasında yer edinen sepya abajurlu aplikleri; ardından koridorun karşı tarafındaki sallanan açık ahşap sandalyeyi ve hemen solundaki minik kül grisi fiskos sehpayı karşıladı. Bulut grisi tonundaki merdiven basamakları ile arasında üç metre vardı. Duraksadı. Basamakların arkasında yeri hazır tarihi boy aynasına doğru ilerledi.
Tokalı kömür siyahı ayakkabı ve düz kesim, ince ve dizinin üstüne dek uzanan mat bordo, ipek pantolonun üzerine uyumlanan kruvaze beyaz yelek, devrik yakalı, düğmesiz uzay mavisi ceketini ön plana çıkarıyordu. Bu ceket Donatella'nın ona armağanıydı: Allegretto leydisi, uzay mavisinin Geoff'un en sevdiği ton olduğunu Geoff'un bu konudaki suskunluğuna rağmen fark etmiş; bu armağanı ona ne doğum gününde ne de çalışma yıldönümünde takdim etmişti. Donatella sürprizlere bayılırdı.
Aynada kendini tamamen düzeltip basamaklardan inmeden önce koridorun soluna uzanan kiler ve tuvaletin bulunduğu dar koridoru kontrol etti. Artık kaleden çıkabilirdi.
Orchard
23.23
"Engeller senden bağımsız değil." dedi Eleanor beyaz akıllı saatini kontrol ederek, "Bazen suyun akışını kesen bir taş, ihtiyacın olan yer ve zamanda bulunmanı sağlar."
"Yani Allegretto'yu doğru zamanda mı keşfettim?" dedi Orfe.
Eleanor başını öne doğru salladı, "Olması gereken zamanda tatlım. Allegretto için hazır mısın?"
Allegretto
1 Kasım 2021 - 06.34
Orpheus arabanın geniş bagajından eşyalarını aldı. Dingindi. Kasaba biletini aldığında zihnine kurduğu örüntülerin gerçekliğiyle karşılaşmıştı. Öyle ki, Allegretto'ya giden yol her geçen saatte daha büyüleyici bir görünüme bürünmüş ve gecenin zifiri tonu Pleiades'e ev sahipliği yapmış; Yedi Kız Kardeş'in karşıladığı yol onları Allegretto'ya dek karşılamıştı. Fakat Orfe'nin güneşin kızıl tonunda yoğunlaşan gözleri, dilini yok sayan bu sessizliği Eleanor'u bile şaşırtan derinlikte açıklıyordu.
