PANZEHİR

4. III.Koğuş

Hoş geldiniz...

Alıntıları daha erken okumak isteyenler için
Instagram / Wattpad / Twitter

@nemesisyazar

Bölüm ile ilgili yorumlarınızı Twiter'da #PanzehirV ve #Nemesisyazar etiketleri ile de paylaşırsanız mutlu olurum.

Alıntılar ve daha fazlası için takip edebilirsiniz.

Şarkıyı da dinlemenizi tavsiye ederim. Vuslat için yazılmış gibi.

Bir sürü satır arası yorum istiyorum bebekler...

Uzun bir bölüm oldu. Satır arası yorumlarınızda buluşalım . Kurgunun devamını yorumlarınız belirliyor biliyorsunuz.

Beğenmeyi ve yorumu geçmeyelim.

Bu kitabı okumasını istediğiniz bir arkadaşınızı buraya etiketleyebilirsiniz...

Keyifli okumalar...

Bölüm şarkıları;
Vega- Bu sabahların bir anlamı olmalı

⚖️

23 Eylül 1991

Bakırköy Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu, İstanbul

Bir yokmuş, kimse yokmuş.

Kasvetli bir gece de; duvarın paslı çivisinde asılı takvim yaprağının 23 Eylül 1991'i hoyratça koparılmış. Saat üçü beş geçe mahkum bir kadının acı çığlığı gecenin ağıtına gölge düşürecek kadar büyük bir şiddette tüm koğuşlarda yankılanırken, her haykırışında çarptığı duvarlara da görünmeyen çatlakları nakşediyormuş.

Karnına giren doğum sancısıyla birlikte cezaevinin tuvaletinde öylece yere yığılan kadın; aylar öncesinde rahmine atılan günahı kan gölüne dönen zemin de büyük bir feryatla bırakmış.

Gökteki yıldızların en ihtişamıyla parladığı o gece İstanbul'un kalbinde bir çocuk dünyaya gelmiş.

Devrim Ahver; dünyaya gözlerini açtığında ruhu parmaklıkların ardındaymış. Kalbi ve bedeniyle beraber o parmaklıklar ardında tam 6 yılını mecruh bir ağacın dalında kopmaya yüz tutan yaprağı gibi soldurmuş.

Hiç yaşıtları gibi oyunlar oynamamış, hiç parka gitmemiş ve de hiç gülmemiş.

Altıncı yaşının üçüncü günü ise takvimin son yaprağı da koparılmış ve ölüm anne aslanın üzerine düşmüş. O günden sonra Devrim'in yüreği hiç durulmayan bir nehir misali yıllarca oluk oluk kan akıtmış. Çünkü O; annesinin şişlenen soğuk bedeninden sızan kanla yüzünü boyayan ve tüm bunları oyun sanan küçük bir çocukmuş.

Her hikaye nasıl başlarsa öyle bitermiş. Bir yokmuş kimse yokmuş...

⚖️

  4 Mayıs, 2022

Saat 16.16

Kartal H Tipi Açık Ceza İnfaz Kurumu, İstanbul

Tanrı iyiliği seçilmiş insanların suretine bir dikiş izi gibi işleseydi şayet yeryüzü yüzünde yalandan izleri taşıyan insanların ayak bastığı bir yer olurdu.