12. Kalbi zehir

28.7K 1.8K 648
                                    

Merhaba tekrardan hoş geldiniz...

Bölüm sonuna açıklama ekleyeceğim.

Beni takip edebileceğiniz sosyal medya hesaplarım
Instagram : @nemesisyazar
Twitter : @nemesisyazar

Bölüm ile ilgili yorumlarınızı ve sorularınızı Twiter'da #PanzehirV etiketli ile buluşalım.

Yorumlarınızı ve düşüncelerinizi oradan da takip edeceğim. Lütfen bölümü okuyunca oraya da gelin. Etiketi kullandığınızı görmek mutlu ediyor beni.

Kitabımızın resmi hesabı;
Instagram: @panzehirofficialpage

Geçen bölümlere oy vermediyseniz oy vermeyi unutmayın lütfen. Ve bu bölüm satır arası yorumları biraz daha arttırırsanız eğer çok mutlu olurum. Yorum ve oy sayısını beni yazmam için motive ediyor. Bence bu bölüm 1000'den fazla yorum alır çünkü uzun oldu.

Beni buradan da takip etmeyi ve alma verme dengesi için beğenip yorum yapmayı unutmayın!

Not: Bölümde Devrim ve Vuslat arasındaki konuşmalar hariç Rusça konuşuluyor. Siz okurken zorlanmayın diye sadece konuştuklarını belirttim.

Bölüme geçmeden buraya okuduğunuz saati yazar mısınız?

Keyifli okumalar...

Bölüm şarkıları;
How to Kill a Rose- Matt Elliot
Sezen Aksu- Tükeneceğiz
Sakladığı bir şeyler var- Dedublüman
Ağlama ben ağlarım- Canozan

🕯️

Kapanmayan yaranı kanat.
Sessizce ağla.
Akıt içine zehirli göz yaşını.
Kimsesizce sar bendini.

İhanetin ipi dolansın boynuna.
İntikamın kök salsın tüm cihana.
Gökyüzünün kapıları açılsın sonsuza.
Adın kazınsın tüm akıllara.

Işığını çalanlara inat dik tut başını.
Karanlığından şikayet edenlere ateş ol, sussun dilleri.
Kendini bil, çıkar içindeki kudreti.
Göğsünü delen kanlı ellerin bir tek sensin adaleti.

🕯️

Vuslat Ece'nin günlüğünden...

Sahiden hatırlıyorum o günü.
Ay ışığının tenimizi parlattığı o malum geceyi.
Kulağıma seni seviyorum deyişlerini.
Çatı katındaki sevişmelerimizi.
Hatırlıyorum o günü.
O gece rüyamda gördüğüm seni.
Kan damlayan ellerini bir katil gibi bakan gözlerini.
Sesinin kulağımda bir gök gürültüsü gibi yankılanışı korkutuyordu beni.
Fakat ben yine de hep sevmiştim seni.
Hatırlıyorum o günü.
Sabahında elimi tutan ellerini.
Gözlerime bakan gözlerini.
İyi ki doğdun deyişini. Canım sevgilim deyişimi.
Hatırlıyorum sahiden.

Bugün yine gelmedin sevgilim. Doğum günümde karnımda bebeklerimiz var ama sen yoksun. Senden bir parça benimle ama sen değilsin. Neden değilsin Devrim? Bugün yeni yaşım için bir mum yaktım.
Tek dileğim bizi bulmandı.

♾️

Moskova

Yaşamın ten de bıraktığı emareleri olduğu gibi ruhta bıraktığı derin çizikleri de vardır. Yıllar sonra bir gün aynaya baktığınızda; teninizde miras kalan çizgilerin olduğu bir yüze değil de şavkı sönmüş bir çift göze ağlıyorsanız eğer yitmişsiniz demektir.

PANZEHİRTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang