LA FABULOSA HISTORIA DE MESSER TONI PADÈLE

4. No de Civilal

Chovía a cántaros cando Toni e o seguidor de Pacelelso, empapados ata os ósos, entraron en Cividal e refuxiaron nunha modesta posada onde, espíndose e poñéndose unha bata, podían pórse algo debaixo dos dentes mentres se quitaba a roupa que se deixou secándose ao lume da gran cheminea. A cidade apareceu deserta e gris baixo a chuvia torrencial, mais ao día seguinte o sol se fixo paso a través da nube que insistía en cubrir as montañas circundantes, mentres que o gran claro que se extendía entre a parte exterior das antigas murallas e o norte. O pórtico encheuse de xente e animais, porque era un día de feira. O magister Gualterus e Toni saíron da posada a primeira hora da mañá.

"Vamos cedo ao mercado, tarde á guerra!" comentou o posadeiro, sorrindo, ao velos saír un tras outro.

Un forte cheiro a excrementos a animais flotaba sobre a praza. Aquí o gando cos toros xóvenes que se revolvían, xunto a eles os burros, as mulas e algúns cabalos, máis alén as ovellas e as cabras amontonadas, alí as aves e os coellos, e logo sacos de trigo e millo, e pans de matequilla xunto a rodas enteiras de queixo, e logo filas e filas de salami ou salchichas colgando tentadoramente... En definitiva a esperanza de estar na vila de Cuccagna, só que Toni se tivo que limitar a contemplar e recordou o dito que o seu pai lle repetía aos seus fillos cando os domingos aparecía na mesa algo diferente aos habitual e máis apetecíbel: Fiói, recordéve che ghe n'è pi di che luganeghe...

Mentres tanto, o misterioso compañeiro de viaxe quedou asombrado despois de iniciar unha conversa cun tipo que vai detrás dun posto onde había de todo, dende lámpadas de aceite ata pedernais e libros. Toni non tiña nada máis que facer que deambular, botando un vistazo ás mercancías e os animais. Atopáronse na posada pola noite, mentres Toni observaba un xogo de dados entre algúns comerciantes que pasaban. O magister Gualterus entrou na sala cun recipente de cristal na man que se apresurou a levar a súa habitación, da que descendeu rapidamente para unirse ao pequeno grupo de clientes que rodeaban aos xogadores. Intrigado e atento ao discurso que escoitara a noite anterior, Toni quixo preguntarlle que había nesa especie de botella (azufre, mercurio ou sal?), mais se contivo, pensando para si mesmo que ao fin e ao cabo non era un negocio que lle preocupaba. Despois do xogo de dados, o gañador, que era comerciante de viños, ofreceu unha bebida a todos os presentes e o ambiente se animou de inmediato.

"Alabado sexa o viño e os que o ofrecen" proclamou Bepin, un homiño que adoitaba frecuentar a pousada, que a cambio dalgún pequeno servizo sempre as arreglaba para sacar algo dos clientes máis xenerosos. "Si, alabanza ao viño" repitiu un carretero que xa baleirara toda a xarra.

"En vino veritas! O viño vólvete sincero" repetiu o magister Gualterus, que estaba agochado nun recuncho baixo a chimenea.

Todos se volveron con curiosidade misturada con respecto cara aquel descoñecido que demostraba saber Latinorum, e Gualterus sentiuse obrigado a saír do seu palio a media luz e dicir algo sobre este tema.

"Non só iso, o viño tamén é bo para a saúde, in vino salus!" dixo entre o serio e o xocoso. "Escoitei o que está escrito neste breve tratado sobre o uso do viño e as súas calidades e méritos, que descubrín e comprei esta mañá nun posto do mercado".

Dicindo isto, sacou un libro delgado do seu peto e o abriu. Algúns dos presentes engurraron a nariz ante no papel impreso, mais o viño seguía sendo un tema atractivo, e ademais, o comerciante que lle ofrecera unha bebida non podía ofenderse. Todos permaneceron no seu lugar e Gualterus, abrindo o libriño, leu algúns pasaxes:

"Son moitos os beneficios que aporta o viño. Unha boa cunca recén servida é útil contra a melancolía e tamén axuda contra as enfermidades e doenzas internas. De feito, os mellores enemas alcohólicos son os frascos, e o viño de todos os expurgadores é o máis potente. E logo o viño é bo para o branco dos ollos e a pátina espesa (é dicir, as cataratas), contra a flema e o moquillo na nariz, contra o ardor do maco e o mareo, contra o fedor dos dentes e a hinchazón dos atributos (os testículos), contra as pústulas e forúnculos e ata contra a viruela..."