40. Bölüm "Seni çok seviyorum..."

942 66 15
                                    

Merhabalarr... Laptopuma virüs girdiği için yeni bölümü geç paylaşıyorum çok uzun bir bölüm değil ama idare edin artık ;)


-Esin'in Bakış Açısı-

Yurda gelene kadar Özgür'e sevgililer günü için alabileceğim şeyleri düşündüm. Sabah aklıma bir fikir gelmişti aslında ama yine de kararsız kalmıştım. Hilal'e sormam iyi olurdu. Sonuçta kuzeniydi.

Eşofmanlarımı giymiş yatağıma uzanırken Hilal geldi. Yavaşça doğruldum. Gözüm elindeki poşete kaydı. "Elindeki ne?" diye sordum. "Hulusi'ye sevgililer günü hediyesi aldım" dedi poşeti kaldırıp baktıkça kendisiyle gururlanırken. "Yaa ne ara aldın? İnsan bir haber verir" diye sitem ettim. Sırıtarak elindeki poşeti masaya koyup kabanını çıkardı. "Heyy sabah bu yüzdenn..." dedim anlayarak. Hediye işi yüzünden koşarak gelmişti. "Eee okulda poşet filan yoktu elinde" dedim bu sefer. "Sabah bakmak için gitmiştim. Gelirken de aldımm." Dedi sevinçle. Kendimin ne yapacağını düşünerek "Ne aldın peki?" diye sordum. "Saç kurutma makinesi" dedi. "Aaa, şaka?" diye karşılık verdim. Gerçi onun ne yapacağı hiç belli olmazdı. "Yoo ne şakası baya saç kurutma makinesi aldım" dedi bozularak. "Niye nesi var ki?" diye sordu ardından. "Nesi mi var? Hilal çocuğa sevgililer günü için saç kurutma makinesi almışsın!" dedim hayretle. "Ya ama Hulusi için en güzel hediye saçlarıyla alakalı olan bir şey olurdu." Dedi ve ardından "Hem sen ne bilirsin kızım? Özgür'e ne alacağını buldun mu bakıyım?" diye ezdi beni. Haksızda sayılmazdı gerçi. Derin bir iç çekip "Hayıırr" dedim. "E o zaman kolay gelsin sana" deyip banyoya gitti.

Gıcık bana yardım etmeyecek miydi yani?


~~

Sabah normalden erken çıkıp çarşıya gittim. Birkaç yer gezdikten sonra kaldırımda ilerlerken gözüm bir vitrine takıldı. Güzel saatler olan bir vitrin... Dün aklıma gelen şeyi bir sorsam iyi olurdu. Sanırım en anlamlı hediye bu olacaktı.

Çıktığımda içim rahatlamıştı, sonunda halletmiştim işte. Ancak siparişi almak için iki gün beklemeliydim. Cep telefonum çalmaya başladığında okula gitmek için durağa yürüyordum. -Özgür arıyor-

"Efendim canım?" dedim açar açmaz. "Sesin baya güzel geliyor. Güzel bir şey mi oldu?" diye sordu. Evet sana güzel bir hediye buldum. "Senin aradığını görünce içim huzur doldu" dedim gerçeği söyleyemeyeceğim için. "Bak senn... Peki bu mübarek insan seni almaya gelse nasıl olur?" diye sordu.

Haydee!

Böyle şeyler böyle zamanlara denk gelmese olmaz zaten. "Şeyy ben çıkmıştım zaten, okulda görüşelim." Dedim çaresiz. "Hadi yaa! Erken çıkmışsın önemli bir şey yok dimi?" dedi bu sefer. Aldığı cevaptan sesi bozuk geliyordu. "Yoo yok önemli bir şey. Hazırlanmıştım öyle çıkıyım dedim." diye uydurdum. "Tamam o zaman görüşürüz" dedi "Görüşürüz sevgilim" dedim bende ona.


~~

-2 gün sonra-

Gidip siparişimi aldım. Heyecanla okula gidiyordum. Özgür de bana bir şey almış mıydı acaba? İlk kez bir sevgililer günü yaşıyordum ve bu çok garip bir histi. Şimdiye kadar bugün çok saçma gelirken şimdi güzel geçmesi için uğraş veriyordum. Demek ki neymiş insan bazen tükürdüğünü yalamak zorunda kalıyormuş...

Okula giriş yaptığımda Özgür'den mesaj geldi.

Gönderen: Özgür

Seni bekliyorum ;)

Hayretle etrafıma bakındım. Geldiğimi bir yerden mi görmüştü. Neyse bu önemli değildi. Beni tabi ki de kütüphanede bekliyordu. Artık bazı şeyleri söylemesekte anlaşabiliyorduk.

Hatırladınız mı? Hani biz birbirimizin diğer yarısıyız.

Bizim bölgeye giriş yaptığımda Özgür beni bekliyordu. "Hoş geldin sevgilim" dedi yanağıma bir öpücük bıraktıktan sonra. "Hoş buldum " dedim ben de onun yanağını öptükten sonra. Gülümseyerek "Hmm... Güzel bir ilk daha?" dedi. Cevap olarak çantamdaki lacivert kumaşlı küp şeklindeki kutuyu ona uzattım. "Sevgililer günün kutlu olsun" dedim. Kutuyu elimden yavaşça alıp kurdelesini çözdü. Açtığında ona aldığım kutuyla aynı renk olan saati gördü. Beğeniyle bakıp "Teşekkür ederim" dedi. Saati kutudan çıkartıp bileğine taktım. Ardından elini tutup sağa sola hareket ettirdim. Gözleri irileşerek bana baktı "Esin... Bu çok güzel..." dedi hayretle. Saatin göstergesini hareket ettirince ışığın geldiği açıya göre camda ikimizin fotoğrafı ortaya çıkıyordu.

Onu bu şekilde görmek benim için eşsiz bir hazdı. İnsanın sevdiğini mutlu edebilmesi gerçekten çok güzeldi. Bana sıkıca sarıldıktan sonra yavaşça ayrıldı ancak hala ellerimi tutuyordu. "Hayatım boyunca aldığım en anlamlı hediye" dedi buruk bir gülümsemeyle. Ailesini düşünmüş olmalıydı. Paranın olması mutluluğu da beraberinde getirmiyordu işte. Nazikçe yanağını okşadım. "İlk olabilir ama son değil" dedim ona moral vermek için. "Sıra bende" diyerek orada olduğunu fark etmediğim masanın üstünde duran kutuyu alıp geldi. Kutuyu açtığında bir kolye gördüm. Ucu kalp şeklindeydi ve üstünde notalar vardı. Özgür kolyeyi eline alıp üst kısmını ikiye ayırdı. Böylelikle kalbin içinde yazan Esin&Özgür yazısı ortaya çıkmış oldu. Gözlerim dolmuştu. "Özgür yoksa bu..."diyebildim sadece. Kafasını hafifçe salladı. "Benim için şarkı söylediğin gün itiraf etmiştin. Beni sevdiğini beni gördüğünde şarkılar mırıldanan kalbin sayesinde fark ettiğini" dedi. Ona sıkıca sarıldım. "Özgür seni çok seviyorum" dedim.

Unutmamıştı...

"Bende sevgilim bende seni çok seviyorum" dedi insanın ruhunu okşayan sesiyle.

Kolyeyi boynuma taktıktan sonra aklıma geldi "Özgür geçenlerde seni telefonla konuşurken duydum" dedim konuşmasını dinlediğim için biraz da utanarak. Bana merakla bakıyordu. "Hayır olmaz, konuşamam, birazdan gelecek filan diyordun" dedim. Beklediğimin aksine gülüyordu. "Kolyenin dizaynını yaptıktan sonra bir kuyumcuya gittim. Kolyeyi yapacak kişi tasarımı çok beğenmiş ve seri üretim yapmak istemiş. Onunla konuşuyordum. Kabul etmedim haliyle. Bunun bizim için bir anlamı var sonuçta" dedi.


Tam bu sırada telefonum çalmaya başladı. Telefonumu cebimden çıkarttıktan sonra kimin aradığına baktığımda bir şok yaşadım. Hayretle Özgür'ün yüzüne baktım. "Kim arıyor?" diye sordu merakla. Yutkundum. Normalde pek arayıp sormayan "Abim arıyor" dedim.


Bölümü nasıl buldunuz bakalım? Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :)

Esin'in abisi ha? :))))

Görülme 8.000'i geçmiş desteğiniz için teşekkürler. Sizi seviyorum <3 ;)

KÜTÜPHANEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin