Mutluluğa Ulaşmak

Bir Parti Bir Yangın

Parti günü gelip çatmıştı. Ömerler ise ilk kez partiye gidecekleri için heyecanlıydılar. Parti okul öğrencilerine ücretsiz olduğu için bu partiye gidebilmişlerdi.

"Oğulcan hadii! Geç kalacağız ya"

"Patlama Aybike patlama. Geliyorum surda tüm okul yakışıklılık görecek. Bu önemli bir görev o yüzden özeniyorum"

Oğulcanın dediğini duyan Ömer gülmeye başlamıştı. "Yine ne saçmalıyor bu"

"Her zamanki hali işte Ömer" dedi Aybike aynadan kendine son kez bakarken.

"Çok güzel olmuşsun Aybike"

"Teşekkür ederim Asiye. Sen de harika görünüyorsun" dedi Aybike ve Asiye'yi elinden tutup kendi etrafında bir tur döndürdü. Aybike'nin bu hareketiyle kocaman gülümsedi Asiye. O sırada Oğulcan odadan çıktı ve Ömer'in yanına gidip kolunu omzuna koydu. "Erenler parti için hazır mıyız?" diye bağırdı.

"Sağır oldum Oğulcan sağol" dedi Ömer ters ters bakışlar atarak.

"Aman da aman Ömerime bir şey olmasın" diyerek saçlarını karıştırdı.

"Oğlum napıyon ya. Ben saçlarıma şekil vermek için o kadar uğraşmıştım" dedi ve Oğulcanın elinin altından kaçar gibi uzaklaştı.

"Her şey iyi güzel de otobüsle mi gideceğiz?" diye söylendi kendi kendine Aybike. Tam o sırada çalan kapıya çevirdi bakışlarını dördüde. Ömer ben açarım diyerek kapıya yöneldi. Kapıyı açar açmaz kapının kenarına yaslanmış bir Tolga görmeyi asla beklemiyordu. Ömer'in şaşkın bakışları Tolga'nın dalgın bakışları ile kesişti.

"Sen ne alaka? Ne işin var burda?"

Buruk bir gülümsemeyle cevapladı Tolga onu. "Şoförlük yapmaya geldim. Eren ailesi için"

"Hediyem var sürpriz yapacağım dediğin bu muydu?"

"Sayılır" diye cevap verdi Tolga ve bakışlarını Ömer'in arkasındaki ekibe çevirdi. "Geçin arabaya sizi partiye ben götüreyim" diyip göz kırptı.

"Sen ehliyeti nasıl aldın?"

"Almadım Ömercik ama merak etme kullanmayı biliyorum. Bir sorun çıkmaz" dediği gibi arkasını dönüp arabaya yöneldi. Asiye tereddütlü olsa da diğerleri kabul ettiler.

"Anne biz çıkıyoruz. Çok geç kalmayız"diye seslendi Aybike. Sonrasında eren gençleri Tolga'nın arabasına bindiler. Ömer öne Aybike,Asiye ve Oğulcan arkaya oturmuşlardı. Oğulcan yolculuk boyunca sürekli konuşmuştu. Ömer Süsenden gelen mesajlara cevap veriyordu. Süsenle mekanın önünde buluşacaklardı.

Tolga ise kah yola kah Ömer'e bakıyordu. Ona hesap sorması mantıklı olandı ama içindeki kırgınlık buna izin vermemişti. Basit bir şeydi belki ama evde etkisi öyle olmamıştı. Babası yine ona takmış sürekli azalıyordu. Üstüne bir de özel hoca tutmaktan bahsediyordu. Tolga son bir haftadır bezmişti. Ruh hali çok kötüydü. Mantıklı düşünecek halde değildi. Bugün amacı Ömer'i korkutmaktı sadece. Onu nasıl bir cehenneme attığını fark etmesini sağlayacaktı o kadar. Ama hıncının yanında üzgün de hissediyordu. Üzerinde hissettiği bakışlara çevirdi yüzünü Ömer.

"Tolga sende bir haller var bir haftadır."

Hafif gülümseyen Tolga "Diyosun. Yooo Ömercik bir haller falan yok bende"

"Bende buna inandım. Kızmışsın bir şeylere ama bağırıp çağırmak yerine saçma sapan intikam planları yapıyorsan yapma"

"Kızmış olduğumu nereden çıkardın peki? Kızmam gereken bir şey mi oldu ki?" yan bakışlarla bakıyordu şimdi Ömer'e.