- 13 - [ Z ]

2.3K 147 11
                                    


ဧည့္ခန္းထဲရွိခုံေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ဦးဘုန္းေရာင္ဝါသည္ေဒါသတစ္ႀကီးျဖင့္ ထိုင္ခုံလက္ရန္းကိုထုကာ...

"ေတာက္စ္! ေခြးထက္မိုက္တဲ့သား"

ဦးဘုန္းေရာင္ဝါ၏ေတာက္ခ္ေခါက္သံနဲ႕အတူစကားေျပာသံေတြကအစ ေဒါသထြက္ေနမွန္းေျပာစရာမလို။သားျဖစ္သူကိစၥသိသိခ်င္း ဦးဘုန္းေရာင္ဝါ အေတာ္ေလးကိုအံ့အားသင့္သြားတာအမွန္။မနက္ကတည္းကဖုန္းေတြဆက္တိုက္ေခၚေနခဲ့ေသာ္ျငား ညစိမ္းေရာင္ဝါသည္ ဖုန္းကိုဆက္ပိတ္ထားျပန္၏။

"မိဘမ်က္ႏွာကို အိုးမည္းသုတ္တဲ့ေကာင္ ဒုကၡေရာက္မွငါ့အိမ္ေပၚျပန္တတ္လာၾကည့္ ေသေအာင္သတ္ျပစ္မယ္"

"အကိုရယ္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ပါ"

"မင္းအထိန္းအကြပ္မနိုင္လို႔ျဖစ္တာယဥ္ အစကတည္းကအဲ့ေကာင္နဲ႕ပတ္သတ္ေနတာသိသိႀကီးနဲ႕ကိုမင္းက မတင္းက်ပ္ခဲ့တာ"

"အကိုရယ္ ေရာင္ဝါကငယ္ေတာ့တဲ့အ႐ြယ္မဟုတ္ပါဘူး သူ႕ခ်စ္ရသူနဲ႕ေနခ်င္တဲ့စိတ္ေလးကိုအကိုကဘဲနားလည္ေပးလိုက္ပါ"

"ဘာ! ငါကဘာကိစၥအဲ့လိုေကာင္နဲ႕လိုက္ေျပးတာကိုနားလည္ေပးရမွာလဲ မင္းငါ့ကိုနားလာမခ်နဲ႕ ယဥ္ ငါ့ေဒါသေတြမင္းဆီေရာက္သြားမယ္ "

ေယာက်္ားျဖစ္သူ၏စကားေၾကာင့္ေဒၚသိမ္ေမႊ႕ယဥ္မွာမ်က္ရည္ေတြဝဲလ်က္သား။သူမ၏သားအရင္းမဟုတ္ေသာ္ညား လိမၼာၿပီးေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ့ေရာင္ဝါ့ကို လမင္းထက္ပိုသံေယာဇဥ္ရွိသည္။ပို၍ခ်စ္သည္။

မနက္ခင္းအိပ္ယာထခ်ိန္၌ မနက္စားစားဖို႔ရာေရာင္ဝါ့အခန္းထဲကို ေဒၚသိမ္ေမြ႕ယဥ္သြားႏွိုးျဖစ္ခဲ့သည္။အခန္းထဲမွာေရာင္ဝါ့ကိုမေတြ႕၍စိတ္ပူသြားသည္မွာအမွန္။စားပြဲေပၚကိုအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့ စာတစ္ေစာင္ကိုေတြ႕သည္။အန္တီယဥ္ကေနအစခ်ီၿပီးေရးထားတဲ့ ေရာင္ဝါ့ရဲ႕စာေတြထဲမွာ သူ႕ရဲ႕မြန္းက်ပ္မႈေတြ၊စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြအျပင္၊ စိုင္းဉာဏ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးအေၾကာင္းလဲပါသည္။

'ကြၽန္ေတာ္ စိုင္းဉာဏ္ေနာက္ကိုလိုက္သြားၿပီအန္တီယဥ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မပူဘဲက်န္းမာေရးသာဂ႐ုစိုက္ပါ'

နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .Where stories live. Discover now