Touching the dangerous Sky (De Luna Series 1)| ON-GOING

KABANATA 8

Skysafer Arven Muntelupa De Luna, anak ni Don Alfredo at Donya Sirena. Panganay at kapatid ng sikat na cheerleader  na si Shaerina Raine De Luna. Matalino, sikat at higit sa lahat gwapo. Every girls want him so much. Pero ni isa walang nanalo para akitin ang puso niya.

"Di ba ikaw itoh?"

Nandito kami ngayon ni Nicca sa bench. Wala kase ang professor namin kaya naisipan muna niya na pumunta dito. Hindi ako umimik at nagtingin-tingin sa paligid.

Kanina pa siyang umaga tanong ng tanong ngunit wala man lang siyang nakuhang sagot. Kainis kaseng Sky na iyon parang tanga.

"So you're not going to tell me or answer my question? Really, kaibigan mo ba ako?"

"Kleirence, kinakausap kita" I took a deep breath and looked at her. Nakataas ang isang kilay nito. "Yeah, ako nga iyan"

"Kayo ba?" Sinamaan ko siya ng tingin. "Walang kami,"

"Wala?" Tumingin siya na parang hindi kumbensido sa sagot ko. Napairap na lang ako.

"If you're not going to believe me then it's okay" sambit ko.

"How come? Eh panay post siya ng picture mo?" That's it! Panay post siya ng stolen pictures ko without me even knowing. Wala nga siyang permission saakin at basta-basta na lang siyang nagpopost. Anong meaning nun?

"What if ano—" she cut.

"What if ano?" Tanong ko sa kanya. Ang kanyang kulay itim na mata ay biglang tumingin saakin ng nanunukso. Hayst, ayaw ko talaga sa tao eh iyong maissue.

"Stop what your thinking about, hindi niya ako gusto so please stop assuming this, Nicca"

"Haha, hindi naman masamang mag-assume diba? Malay mo gusto ka niya" ngiting saad nito at kinapa ang bulsa niya. Umirap na lang ako at tumingin sa kabilang building kung nasaan ang Tourism.

"Beh, nakita mo ba wallet ko?" Napalingon naman ako sa kanya.

"Bakit? Hindi akala ko ba hawak mo" sagot ko. Tumayo so Nicca at pinagpag ang palda niya. Wala, tiningnan niya rin ang ilalim ng bench kasu wala rin.

"Shit! may one thousand pa iyon beh, baon ko iyon for one week!!" medyo kinakabahang wika nito saakin. Kinapa ko rin ang bulsa ko pero wala naman saakin.

"Diba hawak mo iyon kanina pagpunta natin dito,"

"Oo nga beh kasu nawawala potanginga"

Tumayo na rin ako at tumulong sa paghahanap ng wallet niya. Nanunubig na rin ang mga mata ni Nicca habang hinahanap ito. Sino naman kaseng hindi mangingiyak pera na yan eh.

"Baka nasa canteen" saad ko. Dun lang kase ang alam kung lugar na huling pinuntahan namin. "Sige, ako na lang pupunta" Tumango na lang ako at hinintay siya. Sana ay nandoon nga dahil kung hindi ay paniguradong iiyak siya.

"Ikaw lang mag-isa?" A husky voice said behind my back. I know him, it's Skysafer. Narinig ko ang yabag ng paa niya palapit sa gawi ko.

"Mag-isa ka lang?" Ulit na tanong niya. Nakaharap na siya saakin at nakangiti. Tumango naman ako bilang sagot sa kanya.

"Ang tahimik mo, hindi ako sanay sa ganyan" usal niya at umupo sa bakanteng upuan kung saan umupo si Nicca.