I'm His Personal Doctor

C - 19

Ashtrielle Velasco

Nagising ako dahil  may narinig akong ingay galing sa baba, napabangon ako ng wala sa oras nang mas lalo pang lumakas ang ingay na aking narinig.

Medyo hindi pa maganda ang aking pakiramdam kaya pinilit ko paring bumangon.

Napansin kong wala na si zavier sa aking tabi, umalis nanaman ba siya?

Pagtingin ko sa Wall clock ay alas dose palang ng madaling araw. Bakit ang aga niyang nagising?

Sinuot ko lang ang jacket na nasa higaan ko dahil medyo nila lamig pa ako, bago ako lumabas sa kwarto.

Pagkarating ko sa sala ay tanging liwanag lang ng buwan ang nagiging ilaw sa loob ng bahay.

Napatingin ako sa isang pinto at doon ko narinig ang boses ni zavier na galit itong sumigaw.

Ano bang nangyayari sa kanya, kagabi lang mukhang wala naman siyang problema.

Nagtungo ako doon at dahan dahan kong pinihit ang door knob at bumungad sa akin ang mga basag na vase at mga papeles na nagkalat sa sahig.

Napakunot ang aking noo dahil may dugo pang pumatak sa sahig kaya tinignan ko siyang nakatalikod sa akin.

"Kill all of them now!" galit niyang sigaw bago itinapon ang cellphone sa sahig kaya nakasira sira ito.

"Zavier? Anong ginagawa mo?" magkasalubong ang aking kilay na tumingin sa paligid dahil puro kalat ang narito.

Napatigil naman siya saglit bago niya ako lingunin ng nakakunot ang noo.

"What are you doing here, Go back upstair and you need to rest" kalmadong wika nito bago niya ako hilahin at sabay kaming lumabas sa silid

Napansin ko ang sugat niyang may mga dugong dumadaloy doon pero hindi niya ako pinahintulutang hawakan ko iyon.

Ano bang nangyayari sa kanya, bakit siya nagkakaganito?

"Zavier dumudugo ang sugat mo" sigaw ko sa kanya at binawi ang aking kamay pero deretso lang niya akong tinignan.

Hindi niya ako pinansin at lumabas lang siya sa bahay kaya sumunod ako sa kanya pero napatigil kami nang makitang nakahandusay na ang ibang tauhan niya.

Nangibabaw ang pagkatakot ko dahil bigla nalang may humintong Van sa harapan ng gate bago nila inilabas ang kanilang mga baril.

Nabigla ako nang hawakan ni zavier ang aking kamay at patakbo kaming bumalik sa loob bago nagtago.

"F*ck this is what I say, they came here" galit na wika ni zavier at kinuha niya ang baril sa kanyang taligiran bago tinawagan si dracey na puntahan kami.

Nagaalala ako para kay zavier dahil kakaiba ang aking nararamdaman parang may masamang mangyayari.

"Zavier, dito ka lang huwag kang aalis" nagaalalang wika ko dahil tumayo pa siya.

Malungkot niya lang akong tinignan tsaka siya humarap sa akin.

"If something happen to me, just run and don't let them caught you" nagtataka ko siyang tinignan dahil sa kanyang sinabi.

Hindi, hindi ko siya iiwan kahit anong mangyari.

Narinig ko ang mga putok sa bawat loob ng bahay dahil nakabasag na ang mga vase pati narin ang frame.

"Lets go" hinila niya ako bago kami nagpunta sa likod para doon dumaan.

Pagkarating namin sa likod ay may mga kalaban paring nakabantay kaya hindi kami makaalis ng ganun na lamang.