I'm His Personal Doctor

C - 29

Ashtrielle Velasco

Nandito palang kami sa daan medyo dumidilim nadin ang paligid, nag message din sa akin kanina si Keshia na nakarating na daw sila sa resort kasama si Ashley.

Nai kwento nga niya ang mga nangyari kanina, mukhang magkakaroon nang war pagdating namin doon ah!.

Kasama ko si zavier sa isang sasakyan na kasunod naman ang kanyang mga tauhan sa isang van, nagtaka nga ako kanina kung bakit kailangan pa niyang magsama nang mga tauhan niya, para daw sa kaligtasan kung sakaling may umatake sa amin.

"What are you thinking doctor?" babalik ako sa wisyo nang marinig ang malambing niyang boses.

"Can i ask?" balik kong tanong sa kanya at saglit lang siyang lumingon sa akin bago tumango.

Bigla ko kasing naalala ang kayang sinabi tungkol kay Ashley na hindi daw siya narito para kay zavier kundi may iba pang rason kung bakit siya bumalik.

"What was the reason why Ashley came back here?" takang tanong ko habang nakaharap ako sa kanya pero seryoso lang ang kanyang mga tingin sa daan.

Naghintay lang ako ng pants sang minuto at nagbabala sakaling sagutin niya ako pero hindi manlang siya lumingon sa akin.

Hindi ko nalang siya kinibo at isinandal ko naalng ang aking ulo sa bintana. Alam kaya ito ni kuya?, total pupunta rin naman siya doon sa resort sa kanya nalang ako magtatanong.

"Why don't you ask your brother?" kaagad akong tumingin sa kanya nang magsalita ito habang seryoso parin ang kanyang paningin.

Bakit si kuya? Ibig sabihin may alam siya tungkol kay Ashley, wala manlang nababanggit sa akin si kuya sa mga nangyayari sa kanya noon!.

"Pero may alam ka"mahinang wika ko kaya doon na siya lumingon at kalmado ng nakatingin sa akin.

"Yes I have, that's why I don't want to tell you, baka kung saan nanaman tayo aabot!!" bakas sa boses niya ang pagkaseryoso bago muling tumingin sa daan.

Maiintindihan ko naman kung ano ang sasabihin niya, dahil sa kanya rin manggaling at wala ding namamagitan sa kanila!.

Muli kong itinuon sa harap ang aking atensyon at nangunguna sa amin ang isang kotse kung saan nandoon ang kanyang tauhan at nasa likod naman namin ang isang van.

"Hindi ka ba inaantok?" muling tanong ko sa kanya dahil kanina pa kase siya nagmamaneho ilang oras nadin kaming bumabyahe.

"Pwede ka naman munang magpahinga ako na muna ang magm-" Hindi ko pa natatapos ang aking sinasabi nag kaagad siyang nagsalita.

"I won't allow you to drive doctor, it's already f*cking ten in the evening" matalim niyang sagot kaya napatahimik nalang ako.

"Im sorry" mahinahon kong paghingi nang tawad, mukhang nakakaabala na ako sa kanya. Kanina ko pa siya ginugulo.

"Im not mad at you wife, so don't say sorry to me" kalmadong wika nito at nagtaka ako nang hininto niya ang sasakyan kaya napatigil din ang Van sa likod.

"Bakit may problema ba?" nagaalalang tanong ko nang bumaba siya at nagtungo sa kanyang mga tauhan.

Napansin ko ang pagbaba ng isang tauhan niya at seryoso lang naglalakad pabalik si zavier dito.

Bakas sa mukha ko ang pagtataka nang buksan niya ang pinto nang kotse at tinanggal nito ang seat belt ko. Inaalalayan niya akong bumaba at sumakay naman ang kanyang tauhan sa driver seat.

Hindi pa naman kami nakakarating ah!. Dahil nasa daan pa kami.

Sumunod ako sa kanya nang sumakay siya sa passanger seat at habang hawak ang aking kamay. Nagsimula nang magmaneho ang kanyang tauhan at nasa likod naman kami ni zavier.