ညပိုးေကာင္တို႔၏ ေအာ္သံတို႔ ညံေနသည့္ သန္းေခါင္ယံ
အခ်ိန္တြင္.နက္ေမွာင္ေနတဲ့ အ၀တ္စား၊ ဦးထုတ္ကို ၀တ္ဆင္
၍...ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္လာသည့္လူ။ထိုလူက မီးေရာင္
သိပ္မရိွသည့္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနသည္။ၿခံတံခါး က ေစ့႐ံု
သာေစ့ထားၿပီး လံုၿခံဳမူအနည္းငယ္မွ်မရိွသည့္ အိမ္ကို သူ ပထမဦးဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပင္။
ၿခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္၍..အထဲ၀င္သြားသည့္တိုင္ လူရိပ္ဟူ
၍ မခံစားမိ။ခက္ခဲပါတယ္ဆိုတဲ့ အလုပ္မွန္သမွ်ကိုမတြန္႔ဆုတ္
ပဲ လုပ္လာတဲ့ သူက..ဒီတစ္ခါက်မွ ဘာလို႔မွန္းမသိ..အိမ္ထဲ
ေရာက္ေလ ေျခေထာက္ေတြက ေလးလာေလ။
ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္မည္မဟုတ္သည့္
ရိေပၚဟာ..ဆက္မေတြးေတာ့ပဲ အထဲသို႔ ဆက္လက္၀င္
ေရာက္သြား၏။ အိမ္က သိပ္မက်ယ္ေတာ့..မ်က္မျမင္လူရဲ႕
အိပ္ခန္းဆီ ေရာက္ခဲ့ၿပီး..တံခါးကို တြန္းဖြင့္သည္။
တစ္ခန္းလံုးတြင္ မီးအိမ္သာဖြင့္ထားၿပီး ထိုမီးအိမ္ေဘးက
ကုတင္ေပၚမွာ ၿငိမ္သက္စြာ အိပ္ေနသည့္ လူကို ျမင္ေနရၿပီ။
မ်က္စိမျမင္တဲ့လူေတြက သာမန္လူေတြထက္ အၾကားအာ႐ံု
ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိတဲ့ အတြက္ ရိေပၚ ခပ္ေျဖးေျဖးဆီ
၀င္သည္။
အနီးအနားေရာက္လာသည့္အခါ..စိတ္ပူပန္ျခင္းမရိွစြာ
မ်က္လံုး တို႔အားမိွတ္ထားသည့္ လူကို ရိေပၚ ငံုၾကည့္သည္။
သယ္ေဆာင္လာသည့္ ဓားေျမႇာင္ကို ထုတ္၍ ရွည္ရွည္ေ၀း
ေ၀း ေတြးမေနပဲ..အိပ္ေနသည့္လူ၏ လည္တိုင္တြင္ ေထာက္
ထားလိုက္တယ္။
" ခင္ဗ်ား မနာက်င္ရေအာင္
ျမန္ျမန္အဆံုးသတ္ေပးမယ္"
လည္တိုင္ျဖဴျဖဴထဲ ဓားေျမႇာင္ကို ထိုးသြင္းေတာ့မည့္အခ်ိန္
မွာ သူ႕လက္ကို ထိုလူက လွမ္းကိုင္သည္။မထင္ထားတာ
ျဖစ္လာေတာ့..စိတ္အနည္းငယ္လႈပ္ရွားသြားရသည္။ ႏူးညံ့
ေနတဲ့ လက္က သူ႕ရဲ႕ အသားမာတက္ေနသည့္ လက္နဲ႔
ဆန္႔က်င္ဖက္ပင္။
" မား...မား..က်န္႔က်န္႔ အရမ္းသတိရေနတာ "
" က်န္႔က်န္႔နဲ႔ အတူတူေနပါေနာ္."
အိမ္မက္မက္ၿပီး သူ႕လက္ကို ကိုင္ထားသလို ငိုပါငိုေနေသး
တဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚမ်က္ေမွာင္တို႔ ေကြးၫႊတ္လွ်က္။
သူ႕လက္ထဲက ဓားေျမႇာင္ကို ေနာက္လက္တစ္ဖက္ ျဖင့္
ေျပာင္းကိုင္ၿပီး...အေမကိုသတိရေနတဲ့ လူအား တိတ္ဆိတ္
စြာ ၾကည့္ေနသည္။
YOU ARE READING
𝙷𝚘𝚠 𝚝𝚛𝚊𝚐𝚒𝚌.., 𝚝𝚑𝚎 𝚔𝚒𝚕𝚕𝚎𝚛 𝚒𝚜 𝚏𝚊𝚕𝚕𝚒𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝚕𝚘𝚟𝚎
Fanfictionဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကကြဲစရာေကာင္းလဲ.။ ေၾကးစားလူသတ္သမားတစ္ေယာက္က ခ်စ္တက္သြားၿပီ။ ဘယ်လောက်တောင်ကြေကွဲစရာကောင်းလဲ.။ ကြေးစားလူသတ်သမားတစ်ယောက်က ချစ်တက်သွားပြီ။
