Daire 7 - 14.Bölüm : Bataklığın Çamuru.

79.8K 6.1K 7.5K
                                    

Selam canımın içleri <3 

Bölümü okumadan önce bölüm müziğini açmayı unutmayın, buraya ekliyorum, iyi okumalar dilerim. <3 

Bölüm müziği : 


Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


14.Bölüm : Bataklığın Çamuru.

*Bataklığın çamuru içimdeki çocuğun her yanını sarmıştı.*

-

Hava soğuk ve karanlık. İnsanların işten döndükleri, akşam kuşağı televizyon dizilerinin özetlerinin başladığı saatlerdeyiz. Efe ise hala evde değil. Meraktan ve endişeden aklımı kaçıracak gibi hissettiğim gerçeği saatlerdir iç sesimin bir sorusu ile çakışıyor.

O zaman neden aramıyoruz?

Bilmiyorum İç Ses, bilmiyorum...

Balkonda oturmuş her zamanki sokağımızı izliyorum. Birbirleriyle ayak üzeri sohbet eden insanlar, kepenklerini kapatan dükkanlar, arabalar, kaldırıma dökülen mamalarını yiyen kediler... Her şey aynı. Bir umut Efe'nin arabasını görmeyi beklerken deliler gibi üşüyordum. Eskiden üşümeyi çok severdim, bana var olduğumu hissettirirdi. Şimdi ise var olduğumu bilmek, hissetmek istemiyordum...

Balkonda yaklaşık yarım saat oturduktan sonra içeriye, salona geçtim. Koltuğa uzanıp yalnızca ses duymak istediğim için televizyonu açtım. Bir yemek yarışmasına denk geldim ve gözlerimi tavana dikip konuşmaları dinleyerek iç dünyamdan uzaklaşmaya çalıştım.

Acaba Efe iyi mi?

Lütfen sus İç Ses, lütfen...

Hayata dair ne istediğimi, yolumu nasıl çizeceğimi bilmiyordum. Aslında kendime bir yol çizmek de istemiyordum. Efe'yi bu halimle yaşamaya zorlamak ise ona yapabileceğim en büyük haksızlıktı. O ne yaşanırsa yaşansın ayakta kalmaya ve beni de ayağa kaldırmaya çalışırken ben onu da kendimle birlikte dibe çekiyordum.

No : 26 (İki Kitap)Where stories live. Discover now