Daire 7 - 18.Bölüm : Hatırasız Duvarlar.

80.7K 6.1K 5.7K
                                    

Merhaba canımın en içleri, nasılsınıııız? :')

Bölüme geçmeden önce bölüm müziğini açmayı unutmayın, hemen buraya ekliyorum, iyi okumalar dilerim^^


Bölüm müziği : 


----

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


18.Bölüm : Hatırasız Duvarlar.
*
Elimizi kendimize uzatıp kendimizi çekip çıkaramayacağımız hiçbir yer yok...*

-

(Günler Sonra)

Koliler, kutular, poşetler, valizler ve gazete kağıtları her yerdeydi. Sanki tüm yaşanmışlıklarımız evin salonuna toplanmıştı. Kolilerin başında oturmuş mutfak dolabından getirdiğim bardakları gazete kağıtlarına sarıyor ve kolilerden birinin içine yerleştiriyordum.

"Tabakları getiriyorum." Efe'nin içeriden gelen sesini duyduğumda koliye son bardakları koyuyordum.

"Bardaklar bitmek üzere, getirebilirsin."

Ankara bana iyi gelmişti. Bana asıl iyi gelen şey Ankara mıydı yoksa her şeyi bırakıp gitmek miydi bilmiyordum. Evi ve Efe'yi bırakıp gittikten sonra çok farkındalık yaşamış, çokça şey anlamıştım. Benim derdim kendimle ve geçmişimleydi. İhtiyacım olan şey gerçekten de bırakıp gitmekti ama Efe'yi değil, geçmişimi. Bu evi, bu şehri, anıları, bana maziyi hatırlatan her şeyi...

"Bu kadar çok tabağımız olduğunu bilmiyordum." dedi Efe elindeki tabakları yere, dizimin dibine bırakırken.

"Yalnızca tabaklar değil, ben bu kadar eşyamız olduğunu da bilmiyordum!" dedim, "Ne çok şey biriktirmişiz."

Efe bana doğru eğilip saçlarımı öptü. Birkaç gündür çok mutlu, çok huzurlu görünüyordu. Ben de öyle. Tamamen mutlu olduğumu söyleyemezdim ama huzurlu hissettiğimi biliyordum. Bu vedanın bize iyi geleceğine emindim. Yeni bir şehir, yeni bir ev, hatırasız duvarlar...

No : 26 (İki Kitap)Where stories live. Discover now