Bir hikayemi daha bitirdim.Normalde hep kendimi mutlu etmek,
Kötü hissediyorsam yazıya dökmek,
Veya o dönemki yaşadıklarımı ve düşüncelerimi kurguya dökmek adına yazardım.Ve genelde de bunu kendi sevdiğim ve wattpadde çok göremediğim, absürt komedi denilebilecek texting + düzyazı karışık, tamamen anlamsız ama okurken sizi gülümsetebildiğini umduğum tarzda yaptım.
Bu sefer, öyle olmadı.
Yani...tamamen değil diyelim?Yani canım sadece texting yazmak istemişti. Çünkü konuşmaları yazarken fazlasıyla eğleniyordum ve gülmeye ihtiyacım olduğu bir dönemdeydim.
Hala daha öyleyim,
Kendimi toparlamaya ve mutlu olmaya çalıştığım bir dönemdeyim çok uzun zamandır. Yazdığım karakterlerin eğlenmesi, onların mutluluğu yazarken beni de mutlu hissettiriyordu. Bu yüzden yazmaya devam ettim. İşe yaradı mı tartışılır ama, belki siz de okurken anlık da olsa hayatın karmaşasından uzaklaşıp başka alemlere dalarak mutlu olmuşsunuzdur.Şunu diyebilirim ki, okuyan her bir kişi ve gelen her bir yorum bana çok yardımcı oluyor ve kendimi iyi hissetmeme sebep oluyor. Bunun için, şu an bu kelimeleri okuyan herkese teşekkür ederim. Hayalet okuyucu olsanız da teşekkürler, yorum attıysanız da.
Tekrardan teşekkürler,
Hayatın karşınıza hep iyi insanlar çıkarması dileğiyle,
Görüşmek üzere!
![](https://img.wattpad.com/cover/323965601-288-k385588.jpg)
YOU ARE READING
i guess that's love {✓}
Humor[texting + düzyazı] Choi Soobin, sınıfındaki kızdan hiç haz etmiyordu. Aynı şekilde, kız da onu sevmiyordu. İşin komik kısmı ise, ikisi de bunun sebebini bilmiyordu. '~'~'~'~'~'~'~'~'~' Not: Bu hikaye size gülmekten çenenizin kopma garantisini verm...