"İfşa oldum, aldatıldım, artık bırakmak istiyorum."
Bunları söylerken tek dinleyicim odamın perdeleriydi.
Kalbim ulaşılmazlar uğruna beynime eziyet ediyor.
Gerçek değiller, biliyorum ama çok gerçek hissettiriyor.Ve sanırım daha başından buna boyun eğmek istedim.
Ne de olsa ölü taklidi yapmak benim hayatta kalma yöntemim.
Döngüyü kırdığımı düşündüğüm anda sil baştan başlıyoruz,
Küçücük odanın içinde saklambaç oynuyoruz.Kulaklıklarımı kulağıma geçirdiğim an bambaşka bir dünyadayım.
Daha neler olduğunu anlayamadan kederin rengine boyanmıştım.
Ne kadar çok hissedersem o kadar düşünmekten kaçındım.
Çünkü ben bu boktan dünyada uğruna yaşamaya değecek bir şey bulamadım.
Ve evet, çabaladım."Hey, ben yine acıktım. Saati öğrenebilir miyim? Gerçeklikten koptum kopacağım."
Onu senin için yüzüstü bıraktım, sense beni zehirleyip kenara attın.
Hepsi bize gülüyorlar, bana inansalar bile için için gülüyorlar.
Küçücük odanın içinde kovalamaca oynuyoruz.Kulaklıklarımı kulağıma geçirdiğim an onlar susuyor.
Ve kulaklarıma dolan gözyaşlarım beni umutla boyuyor.
Ne kadar çok hissedersem o kadar düşünmekten kaçındım.
Çünkü ben bu yalan gençliğimde uğruna devam etmeye değecek bir şey bulamadım.
Ve evet, çabaladım.Gözetim altında tutulmamı zorunlu kıldı, kıskançlığım ve aşağılık kompleksim.
Yaşanan her şeyi affedip devam edebilirdim
Ama bunların yaşanmasına izin verdiği için kendimi asla affedemezdim.
Ah, senin endişen nerede? Üzüntün nerede? Korkun nerede? Kıskançlığın nerede?
"Artık iyileşeceğim." dediğim her an beni sorguya çekiyorlar böyle.Ah, senin endişen nerede? Üzüntün nerede? Mutluluğun nerede? Mutluluğun nerede? Mutluluğun nerede? MUTLULUĞUN NEREDE?
Sen bi' siktirip gitsene!
Ah, senin endişen nerede? Anksiyeten nerede? Kesiklerin nerede? Kanın, gözyaşların nerede?
Ellerimi tırnaklarken dudaklarımı ısırıyorum sesim dışarı çıkmasın diye:
"Hissetme, sadece hissetme..."Kulaklıklarımı kulağıma geçirdiğim an bambaşka bir dünyadayım.
Daha neler olduğunu anlayamadan kederin rengine boyanmıştım.
Ne kadar çok hissedersem o kadar düşünmekten kaçındım.
Çünkü ben bu boktan dünyada uğruna yaşamaya değecek bir şey bulamadım.Bunlar senin dediğin gibi kolayca atlatılabilecek şeylerse eğer
Bana tam şu anda kafama sıkmamam için bir neden ver.
Şarkı sustuğu an onlar başlıyorlar, "tekrarla" tuşuna basıyorum.
Bunun adı yaşamak değil. Ben mi bir yerde hata yapıyorum?
Çünkü ben bu boktan dünyada uğruna yaşamaya değecek bir şey bulamadım.
Yanlış biliyorsam eğer, bana tam şu anda kafama sıkmamam için bir neden ver.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
@soul_alexandra'nın Şarkı Defteri (Askıda)
PoetryKendi yazdığım şarkılar burada bulunmaktadır. --- İllüstrasyonlar bana ait değildir. Genç Yetişkin (13-17 yaş arası) Dikkat: Cinsel referanslar; kendine zarar verme, istismar, şiddet ve korku temaları; alkol ve uyuşturucu kullanımı referansları, kab...