Aragon Empire : deja vu

Chapter 7

AE7

Yesha's POV

O sige na ako na ang uto uto, hindi ko kinaya ang kagwapuhan ni Rukibabes, sumabay na din akong mag lunch sa kanya, I texted Miyu na di ako sasabay. Then she said ..

'It's okay kambal, I have my date din.' And hearts al over her texts. Aba matindi luma love life na din ang aking Twinnie.

'Wow. We're really Twins, my Twinnie! We need to catch up, marami akong chika sayo mamaya' I giggled while texting her.

"Siguraduhin mo lang na hindi lalaki yang katext mo at sobra ka kung makangiti .. pinapaalala ko lang sayo Yesha, you're mine." Biglang singit ng gwapo kong boyfriend.

"Uhm what if kung sabihin kong lalaki nga ang katxt ko ?"

"I doubt it, ako lang naman ang nagpapangiti sao ng ganyan eh."

"Yabang." Inirapan ko sya.

"So we're here." Pinarada nya sa isang malaking bahay ang sasakyan nya. May isang guard na nagbukas ng malaking gate.

"Kaninong bahay 'to ?"

"Mine."

"Sayo?" taking tanong ko sa kanya.

"Yes. While I'm in Japan, pinagawa ko tong bahay na'to everytime na umuuwi ako, I personally design the interior of the house." Hinawakan nya ang kamay ko at pumasok kami sa loob.

Maganda at elegante ang pagkakaayos ng bahay, pero napansin kong wala gaanong kasangkapan, may nakita akong dalawang babae na nagaayos, sa uniporme pa lang nila alam mo ng kasambahay sila.

"Cool. That's nice to hear na may naipundar ka nap ala." Nakangiti kong sabi.

"Pwede na bang mag asawa?"

Inirapan ko sya. "Nag asawa ka na nga eh, itatanong mo pa sa kin." May himig pag aasar na sagot ko.

Hindi nya ako sinagot, instead tumalikod sya at naglakad ng ilang hakbang.

"Would you call it marriage when you don't like it? Pagaasawa bang masasabi yun kung walang pagmamahal? Maybe it's just piece of paper, but not the set up, kinasal ako Yesha pero nabuhay akong mag isa, Mom and Dad are here, while me .. working, not only for the money, but for you, for us, for my Future, with you." Kumibot ang labi nya para nginitian ako. "I hope you understand that."

"I'm sorry Ruki, I did'nt meant what I say, naiintindihan kita. Really."

"I know, matalino ka Yesha, you could understand everything. C'mon let's have lunch." Hinawakan nya ang kamay ko at tinahak naming ang hagdan papuntang ikalawang palapag ng bahay. May dalawang pinto kaming nadaanan, bago lumabas sa isang sliding door papuntang terrace.

Naka set up na ang dalawang upuan at isang lamesa dun, may pagkain na din na nakahain, it's a luch ander one summer day, napakainit ng panahon, pero dahil sa mayaybong na puno na nakapaligid sa bahay ay may lamig ng hangin na dumadapo sa balat ko.

Makikita din ang mga naglalkihang bahay na katabi ng bahy ni Ruki.

"Have a seat." Pinag hila nya ako ng upuan like a real gentleman.

"Thank you."

Nilagyan nya ng pagkain ang plato ko,  at habang ginagawa nya yun, nakangiti lang akong nakatingin sa kanya. Ang sarap sa feeling na may nagsisilbi at nag aalaga sayo.

"Kumain ka ng kumain ah."

"May magagwa pa ba ako? Eh ang dami ng nilagay mo sa plato ko."

"Ijust want to make sure na nakkain ka ng maayos."

"OK. Ok. Let's eat."

Nagsimula na kaming kumain, tahimik lang kaming dalawa pareho. After that, he decided to tour me in his house, asuumera ba talaga ako? Or talagang na pi-feel ko nang baling araw mappasa akin din ang bahay na ito? Inset devil's laugh haha.

Pero kasi naman .. dadalhin nya ba ako ditto kung hindi ako ang pinapangarap nyang ibabahay? Ayoko talaga ng naguguluhan ako .. so I better ask him na.

But then .. suddenly .. nabingi ako ...

"I wanted to build a family here Yesha .. with you. Our family."

Ansabe?! Our family daw! Kaloka .. humaba naman daw ang kulot na buhok ko .. parang gusto ko at biglang mga pa straight ..

I smile .. di ko na pala kailnagan magtanong .. minsan pala kailanagn talaga natin maghintay, because everything has a right time .. sabi nga nila ti ming lang yan.

And I believe na sa nangyayari sa amin ni RukiBbaes, nasa tamang panahon lang talaga, at alam kong at the right time, we will settle everything.

(sorrry short update lang)