Part 21 (Zawgyi)

296 18 0
                                    

လႈပ္စိလႈပ္စိျဖစ္လာေသာ မ်က္ခြံမို႔မို႔ေလးမ်ားေၾကာင့္ ခက္သၽွားရင္ထဲ ဒိန္းခနဲေဆာင့္တက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ အျခားတစ္ဖက္သို႔ မ်က္ႏွာကို လြဲကာ မ်က္လုံးကို အလ်င္စလို မွိတ္ပစ္လိုက္ရပါ၏။

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစိမ့္စိမ့္ ေငးၾကည့္မိတုန္းက ထိုမၽွေလာက္ ရင္မခုန္မိမည္မထင္။ နိုးလာၿပီဟူေသာ အသိေၾကာင့္ ရင္ဘတ္တစ္ခြင္လုံးသည္ ေျပာင္းဆန္လၽွက္ရွိေနျပန္သည္။

"ဟင္ ေနေတာင္အေတာ္ျမင့္ေနၿပီလား"

ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္သံႏွင့္အတူ အိပ္ရာမွ လူးလဲထလာသူသည္ ယမန္႔ေနညက မည္သို႔ဘယ္ပုံ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ဟန္ကို စိတ္မဝင္စားအား၊ ကားထြက္ေနာက္က်ေရးကိုသာ စိတ္ပူေနဟန္တူသည္။
ထို႔ေနာက္ အခန္းတြင္းမွ ဖုတ္ဖတ္ခါ ထြက္သြားလိုက္သည္မွာ နံေဘးတြင္ လွဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနေသာ တစ္နည္းအားျဖင့္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာ ခက္သၽွားကို ေယာင္လို႔ပင္ လွည့္မၾကည့္ခဲ့ပါ။

ခက္သၽွားသည္လည္း ဆက္လက္အိပ္ေနရမည္ေလာ ၊ အခုမွနိုးသည့္ဟန္ျဖင့္ ထလိုက္သြားရမည္ေလာ ေဝခြဲမရျဖစ္ကာ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့သည့္ မ်က္လုံးအစုံကိုမွိတ္လ်က္ ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္၍က်န္ေနပါေတာ့သည္။

ဤသို႔ျဖင့္...
အခန္းအျပင္ဘက္ရွိ ေမာင္ေမာင္ခက္သၽွားပိုင္ဆိုင္သည့္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းတြင္ေတာ့
ေျခခ်စရာပင္မရွိေအာင္ ပြစာက်ဲေနေသာ အမွိုက္သရိုက္မ်ားက ႀကိဳဆိုလ်က္။

ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရတု၏ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားရကာ မ်က္ႏွာမသစ္အားေတာ့ဘဲ အိမ္ေရွ႕တံခါးမေနာက္က တံျမက္စည္းႏွင့္ေဂၚျပားကို အေျပးသြားယူလိုက္မိသည္အထိပင္။

ကားထြက္ရန္ စီနီယာ အလွည့္ေက်ာ္ေနေလာက္ၿပီဟု စိတ္ထဲ၌ သိေနေသာ္လည္း မည္သို႔မၽွ မတတ္နိုင္။ ကိုယ္ႏွင့္အနီးဆုံးတြင္ရွိေနသည့္အရာက ပိုအေရးႀကီးသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ အိပ္ရာနိုး၍ထလာမည့္ အခန္းတြင္းမွလူ၏ ေဒါသသံေတြကို မၾကားနိုင္သည္က တစ္ေၾကာင္းမို႔ ခပ္သြက္သြက္ကေလး သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္ရပါေတာ့၏။

A Story of 2000sWo Geschichten leben. Entdecke jetzt