Quinty McSwift verhuist samen met haar moeder naar Los Angeles, Amerika. Ze verlaat haar beste vriendin Alexa in Nederland. Eenmaal aangekomen op een nieuwe school maakt ze al snel nieuwe vrienden, maar ook maakt ze kennis met Brandon Reeve, de badb...
En ineens staat Brandon voor de deur. Hij ruikt naar rook, en hij heeft een blauw oog.
Brandon scant me van boven naar beneden. 'Ik heb me net gedoucht.' Zeg ik, om zijn vraag te beantwoorden, die hij nog niet gesteld had. 'Kon je daar niet even mee wachten?' Vraagt hij. Ik trek een wenkbrauw op, Brandon lacht en komt naar binnen. 'Grapje.' Zegt hij terwijl hij me een kus geeft.
Brandon loopt achter me aan naar boven en hij legt zijn tas naast mijn bed neer. Hij heeft een joggingpak aan. Staat hem leuk. 'Dus, waarom kom je ineens langs?' Vraag ik nieuwsgierig. Hij loopt van de andere kant van het bed naar mijn kant toe. 'Nou ja, ik zag je insta post en dacht dat je net pas thuis was en je nog steeds zo eruit zag.' Zegt hij.
'Sorry dan.' Zeg ik. 'Je bent net zo leuk nu.' Zegt hij. Ik grinnik. Hij zoent me en we vallen samen op mijn bed neer.
-
De ondertiteling van de film komt in beeld en op dat moment staat Brandon op. 'Kan ik me douchen?' Vraagt hij. Ik knik. Brandon stapt de badkamer in en dan hoor ik de douche aangaan.
Ineens zie ik een melding op zijn telefoon, met de naam Skylar. Ik frons mijn wenkbrauwen. Wat is dit nu weer?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik kan mijn ogen niet geloven. Ben je vrij vanavond? Echt waar?! En Brandon heeft haar terwijl we in New York waren ook nog geappt!
De douche stopt met lopen en dan doe ik zijn telefoon uit. Ik sta boos uit bed op en pak zijn tas waarna ik die boos de badkamer ingooi. 'Pak je tas in en ga weg Brandon.' Zeg ik boos.
'Wat bedoel je?' Vraagt Brandon. 'Ga weg.' Zeg ik. Brandon stapt de badkamer uit met alleen zijn joggingbroek aan. 'Waar gaat dit nu weer over?!' Zegt hij lichtelijk geïrriteerd.
'Over je vriendinnetje.' Zeg ik boos. Brandon kijkt me niet begrijpend aan. Het lijkt alsof daarna pas er een belletje gaat rinkelen. Hij pakt zijn telefoon en ziet de melding dan ook.
'Fuck, Quin dit is niet wat het lijkt.' Zegt hij. Ik sla mijn armen over elkaar. 'Waar lijkt het dan op, Brandon?' Zeg ik met tranen in mijn ogen. 'Weet ik veel! Skylar is gestoord dat weet je!' Roept hij. 'Hoe kan ik jou vertrouwen als je dit soort dingen steeds flikt?! Hoe ga ik dat doen als ik op de andere kant van de wereld zit?!' Roep ik terug.
'Als je me niet kan vertrouwen kunnen we het maar beter uitmaken.' Zegt Brandon dan ineens. Inmiddels lopen de tranen al over mijn wangen. Ik voel me ineens zo kwetsbaar nu ik hier zo sta.
Ik begin te trillen en loop dan naar Brandon toe totdat ik nog maar een halve meter voor hem sta. 'Pak je tas.' Zeg ik serieus, terwijl de tranen over mijn wangen rollen. 'Meen je dit nou echt?!' Roept Brandon weer. 'Pak. Je. Tas.' Zeg ik nu harder terwijl ik harder begin te trillen.
Brandons blik gaat van boos naar emotieloos naar bezorgd. 'Sorry Quin ik had dat niet moeten zeggen.' Zegt hij. Ik schud mijn hoofd en probeer de tranen weg te vegen. 'Ik kan je hier niet zo achterlaten.' Zegt hij.
Dan ineens loopt hij naar me toe en slaat hij zijn armen om me heen. Ik wil niet dat hij me knuffelt. 'Laat me los Brandon asjeblieft.' Zeg ik. Brandon doet wat ik vraag en staat weer voor me.
'Luister ik wil dit je uitleggen want ik wil niet dat je me niet vertrouwd. Ik wil juist een goede relatie.' Zegt hij. 'Waarom doe je dan steeds zo?' Vraag ik huilend. 'Kom asjeblieft bij me ik kan je niet zo aanzien.' Zegt Brandon.
Ik schud mijn hoofd. 'Ik zat in de knoop met mezelf zaterdag en toen vroeg ik Skylar hoe het ging en dat had ik niet moeten doen, en blijkbaar kreeg zij daar een verkeerd beeld van.' Zegt hij. Ik knik zachtjes. 'Ik wil dat je me vertrouwd.' Voegt Brandon er dan nog aan toe.
'Ik vertrouw je ook, alleen dan komen er weer dit soort dingen en dan wordt dat vertrouwen beschadigd.' Zeg ik. 'Ik ga er echt alles aan doen zodat dit niet meer gebeurd.' Zegt hij dan. Ik knik.
'Wil je me asjeblieft nog één kans geven?' Vraagt Brandon. Ik knik. Brandon slaat alweer zijn armen om me heen en dit keer laat ik hem. 'Ik wil je niet zien huilen.' Zegt hij terwijl hij mijn tranen afveegt.
Even later liggen we samen in bed, we liggen beiden op onze rug naar het plafond te kijken. 'Ik wil het aan mijn moeder gaan vragen.' Zeg ik. 'Echt waar?' Vraagt Brandon met ongeloof in zijn stem.
'Echt waar. Ik wil hier blijven. Als ik haar uitleg dat jou vader wel een appartement voor ons twee wilt regelen en dat het allemaal wel goedkomt, hoop ik dat het mag. Al zal ze het zeker niet meteen goedvinden.' Zeg ik.
'Ik regel het meteen met mijn vader morgen.' Zegt Brandon. Ik glimlach, al kan hij dat niet zien. 'Ik zorg ervoor dat we een appartement krijgen waar we samen in kunnen wonen, dan maken we ons laatste jaar op de highschool af en dan zien we wel verder.' Zegt hij.
'Het gaat goedkomen met ons, dat weet je toch?' Vraagt hij als ik niks zeg. 'Dat weet ik.' Antwoord ik. 'Zullen we het samen vragen aan mam morgen?' Vraag ik. 'Zeker.' Antwoord Brandon.
Ik draai me om zodat ik op mijn zij lig en wil net in slaapvallen als ik Brandon wat hoor zeggen. 'Ik hou van je en ik wil je geen pijn doen.' Zegt hij. Ik draai me weer om zodat ik met mijn gezicht tegen zijn schouder aankijk.
'Ik hou ook van jou. Wij kunnen dit wel.' Antwoord ik. Brandon draait zich om totdat hij op zijn zij ligt. Ineens drukt hij zijn lippen op de mijne. 'Nu kan ik goed slapen.' Zegt hij. 'Ik ook.' Zeg ik terwijl ik op het punt sta in slaap te vallen.
Dan voel ik twee sterke armen om me heen die me naar Brandon toe trekken en dan voel ik me écht veilig.
Hoe vaak ik ook ruzie kan maken met hem, mijn liefde voor hem wordt niet minder. Want ik hou van hem, en dat veranderd niet.
