Yetişkin içerik. Şiddet ve olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içerir.
Alt yapısı kaçırılan bebek , gerçek ailem kurgusu olsa da işleyiş bakımından birden fazla konu içermektedir.
Ben Roza, attığım her adımda Alin Roza Alkın diye bilinen, iki...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BÖLÜM ADI: '' OYUNUN GALİBİ''
Satır aralarına yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın :)
Bir akrep dövmesiyle zaten belirlenmiş oyunun içinde olan gizem dolu dünyam, başka bir oyunun seyrine dönmüştü. Tüm bunlar olurken ben bütün zorluklara ve zorbalıklara rağmen hayatta kalmaya çalışıyordum. Sevgili biyolojik ailem ise beni tüm ülkede arıyorlardı.
Halbuki ben on üç yaşıma kadar onlarla aynı şehirde olan bir yetimhanedeydim. Tabi o müdire hanım olacak alçak kadının dediğine göre sadece bedenen oradaydım. Sonradan eklenen ismim ile orada sadece bir hayaletten ibarettim.
Sahi ben Rozaydım.
Aklıma bu ismi onlar kazımışlardı. Bugün bile hala herkese , gerekirse tüm dünyaya karşı Roza olduğumu savunuyordum. Çünkü beni çok güzel manipüle etmişlerdi. Alin yazılı künyeme rağmen , daha o yaşımda Roza oluşumu savunmak benim suçum değildi. Kaderin ve kötülük kalplerine yuva yapmış insanların bir oyunuydu.
Şimdi dönüp baktığımda belki Alin olduğumu savunsaydım ve onlara boyun eğmeseydim daha önce bulunurdum diye düşünmeden edemiyordum. Aileme kavuşur , elleri kanlı bir adamın yine ellerini kirlettiği üvey kızı olmazdım.
Ama artık olan olmuş ,çarklar aleyhime dönmüştü.
Sorun değildi.
Buda sorun değildi.
Neyse ki hala gerçeklerin er yada geç ortaya çıkmak gibi bir kötü huyu var. Tıpkı bugün tam şuanda olduğu gibi.
Günlerdir, haflardır hatta aylardır her yerde , hayatımı bir oyuncakmış gibi Uğur'un kollarına atılmasına sebep olan gerçeği araştırıyordum. Elimde olan tek şey akrep dövmeli adamların müdireyi tehditle korkutarak , Uğur'a evlatlık verilmem için zorlamış olmalarıydı. O lanet kadınında benden kurtulmak için gün saymış ve istediklerini onlara kolay yolla vermiş olduğuydu.
Bende elimde olan sadece bu bilgiyle yola çıkmıştım. Samanlıkta iğne arıyordum. Ama o iğneyi bulmadan gerekirse tüm samanları ateşe vermeyeceğimin bir garantisi yoktu. En sonunda ufacıkta olsa bulduğum delilerden birisi de bu dövmeyi tek bir kişinin tasarlayabildiğiydi. Kendine çizimlerin prensi dedirten bu adamı arıyordum. Ve nihayet adamlarım onu , Girit adasında yunan bir mafya babası için dövme tasarlarken kıskıvrak yakalayarak , bana getirdi.
Adamı araştırmıştım. Deliydi. Gerçek anlamda deliydi. Raporu bile vardı. Olmasaydı bile ondaki anormaliği fark etmemeniz imkansızdı.
Onunla ilgili öğrendiğim bir diğer bilgiyse öyle herkese çizim yapmadığı. Onun çizimleri kişilere özeldi. Yani bana bir çizim tasarlarsa onu bir daha kimseye çizmediğiydi. Böyle bir manyaktı. Her çizim sonrası mekanını boşaltır izini kaybettirirdi. Bu yüzden onu bulmak hiç kolay olmamıştı. Ama imkansızda değildi. Çünkü izler silinmezdi. Oda tamamen silememişti.
