កុមារា27ឆ្នាំ (ចប់)

ភាគ3+4កុំយំៗៗ...ក្មេងឆ្លាត ក្មេងឆ្លាត

តឺតតតតតតត.....តឺតតតតតត..... តឺតតត.......ផាំង.... សម្លេងរថយន្តបុកប៉ះទង្គិចនឹង....
" ហាស៎? ..... កូន...ថេយ៌...... " សម្លេងអ្នកជាម្តាយ ស្រែកឡើងទាំង តក់ស្លុតក្រោយពេលដែលឃើញ ទិន្នភាពដែលមិនចង់ឃើញប៉ុន្តែពេលគាត់គឺបានឃើញនឹងជួបផ្ទាល់ហើយ។
•មិនខុសឡើយ សម្លេងបុកនឹងប៉ះទង្គិច អម្បាញ់មិញ គឺ ÷( ត្រឡប់ទៅមុនកើតហេតុ បន្តិច)
" ចៅហ្វាយ ...ឡាន ជាន់ហ្វ្រាំង អត់កើតទេ " ម៉ែងឆីង កំពុងតែ បើកបរយានជំនិះសុខៗ ក៏ស្រាប់តែ ឡានមិនអាចបញ្ជារបានហាក់បីដូចជា មានអ្នកណា បានផ្តាច់ហ្វ្រាំងរថយន្តរបស់គេអញ្ចឹង ។

" ម៉ែងឆីង... ប្រយ័ត្នមើលក្មេងនៅខាងមុខ...ផាំង...ប្រាវ..." ជុងហ្គុក និយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ ស្រាប់តែ ឡានរបស់ខ្លួនបុកទៅនឹង ថេយ៌មួយទំហឹង ឲ្យរាងកាយតូចស្តើង ត្រូវខ្ទាតចេញទៅមួយកន្លែង ។ ចំណែកឯឡានរបស់គេក៏ ជ្រុលចង្កូតឡានទៅបុកនឹងដើមឈើធំមួយទៀត បណ្តាលឲ្យ មានគ្រោះថ្នាក់ទៅលើ ម៉ែងឆីង ដែលជាអ្នកបើកបរ
" អឹក.... ម៉ែងឆីង.... ដឹងខ្លួនឡើង.." សម្លេងខ្សាវៗរបស់ ជុងហ្គុក បានដាស់សន្តិ ម៉ែងឆីង ប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺមិនបានផលឡើយ ព្រោះតែ អ្នកជំនួយការរបស់ខ្លួនបាន សន្លប់បាត់ស្មារតីទៅហើយ ចំណែកឯសាំវិញក៏ហូរមកទៀត ពេលនេះ គឺ សភាពការណ៍ពិបាកមើលណាស់ ។ រីឯប្តីប្រពន្ធមួយគូរនោះវិញ កំពុងតែ រង់នៅភាគឈឺចាប់ ក្រោយពេលដែលឃើញ ឈាម ដក់ពេញរាងកាយរបស់ថេយ៌ គឺកាន់តែគួរឲ្យសង្វេគតក់ស្លុតណាស់។
" ហុឹក... ថេយ៌ៗ... ហុឹក... កូនម្តាយ ហេតុអ្វីក៏ទៅជាបែបនេះ ... ហុឹក... លោកប្តីឆាប់ខលហៅឡាន ពេទ្យមក លោកប្តី ហុឹក... " អ្នកស្រីគីម ស្សូរ៉ាដា ពោលពាក្យសម្តី ទាំងដៃទាំងពីរគឺ ត្ររករាងកាយរបស់ថេយ៌ដែលពោលពេញទៅដោយរបួសនឹងឈាមដក់ជាច្រើន
" ប្រពន្ធសម្លាញ់ កូនយើងនឹង មិនអីទេ ... ថេយ៌ៗ កូនប៉ា ឆាប់បើកភ្នែកមកណា កូន .... អូន មនុស្សក្នុងឡាន ?? " លោកគីម ស្សូរ៉ាដា រៀបចំនឹងទាញទូរស័ព្ទខលទៅឡានពេទ្យទៅហើយ ប៉ុន្តែក៏ ប្តូរអារម្មណ៌ មកចាប់អារម្មណ៍ នឹង អ្នកនៅក្នុងឡាន ណាមួយបើយើងមើលសកម្មភាពពេលនេះគឺ ឡាន អាចនឹងផ្ទុះ...
" ហុឹក.... ឲ្យទូរស័ព្ទមកអូន ហើយ បងឆាប់ទៅជួយ មនុស្សសិនទៅ ឆាប់ឡើងលោកប្តី " អ្នកស្រីគីម ស្សូរ៉ាដា ទោះបីជាជាអារម្មណ៍គាត់ខឹងនឹងអ្នកបើកបុកកូនរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែគាត់ក៏ មិនអាចថា គ្មានធម៌មេត្តាដែល ( អ្នកណាឃើញស្លាប់មិនជួយនោះ ? គឺជាមនុស្សដែល អាត្មានិយមណាស់ ) ក្រោយពេលដែលឮពាក្យសំដីរបស់អ្នកដែលជាប្រពន្ធនិយាយពាក្យបែបនេះភ្លាមគាត់ក៏មិនចាំយូរក៏រត់ឆ្ពោះទៅរថយន្តមួយនោះ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ អ្នកនៅក្នុងឡាន ចំណែកឯអ្នកស្រីគីម ស្សូរ៉ាដា ក៏ ខលទៅពេទ្យនឹងជួយសង្គ្រោះ ។
" តុក....តុក....តុ ..តុ.... អ្នកនៅខាងក្នុងយ៉ាងម៉េចហើយ? មានអ្នកណា កើតអ្វីទេ?? " លោកគីម ស្សូរ៉ាដា សួរបណ្តើរគោះទ្វារបណ្តើរ ចំណែកឯ រាងក្រាស់ក្រោយពេលដែល ដឹងថា មានអ្នកមកជួយហើយគាត់ក៏ ព្យាយាម រើបម្រះខ្លួន នឹងដោះខ្សែក្រវាត់ ទាំងពិបាក។
" ជួយ៎...ផង.. អឹប... ម៉ែងឆីង... ឆាប់ដឹងខ្លួនឡើង ឡានជិតផ្ទុះហើយ... " ជុងហ្គុក ម៉ាយូគិ
" ហឺយយ.. ហេតុអ្វីក៏ ដោះមិនចេញ ចង្រៃយ៌ "
" ខិៗ... ម៉ែង..ឆីង ....ឯងមិនអីទេ មែនទេ? ឆាប់ដឹងខ្លួនឡើង "
" ចង្រៃយ៌ អើយ...អាយយ៎... ( ផាច់..{សម្លេងដាច់ខ្សែក្រវាត់ ដោយកម្លាំងដៃរបស់ រាងក្រាស់ }) "
" បានហើយ... អឹប...ម៉ែងឆីង... ហឺយយយ.. តុៗ... លោកពូ ជួយ ពួកខ្ញុំផង ... ទ្វារឡាន បើកអត់ចេញទេ "
" ថាមិច ?? ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ ឡាន កាន់តែ មិនស្រួលហើយ " លោកគីម ស្សូរ៉ាដា
" អឹប... ខិៗ... ម៉ែងឆីង... ខ្ញុំថប់ដង្ហើមណាស់.... " ជុងហ្គុក ក្រោយពេលដែលនិយាយចប់មួយប្រយោគនេះភ្លាម គេក៏សន្លប់ បាត់បង់ស្មារតី កន្ទុយឡានក៏ឆេះកាន់តែខ្លាំង ចំណែកឯលោកគីម ស្សូរ៉ាដា នៅពេលឃើញបែបនេះគឺ ញ័រដៃញ័រជើង អស់ ស្រាប់តែ ក្រលែកឃើញ ដំបូងដែកមួយ ទើបប្រញាប់រត់ទៅរើសបន្ទាប់មកក៏ យកដំបូងនោះទៅវាយនឹង កញ្ចក់ឡាន ។
" ប្រាវ......ផូស.... ធ្ងន់ម្ល៉េះវើយ អ្នកកម្លោះយ៉ាងមិចហើយ ?" លោកគីម ស្សូរ៉ាដា ក្រោយពីរបាន បំបែកចញ្ចក់បានជោគជ័យហើយ គាត់ក៏ជួយ អ្នកកម្លោះទាំរពីរឲ្យចាក់ចេញពីរទីនោះ ជោគជ័យ គ្រាន់ដើរ បាន 30 ជំហាន ឡានក៏ចាប់ផ្តើម ផ្ទុះឡើង នេះសំណាងហើយដែល គាត់ចាកចេញពីរនោះ បានលឿនកុំអី ។...
♡ មន្ទីរពេទ្យ♡
" គ្រូពេទ្យ ជួយ សង្គ្រោះកូនខ្ញុំផង ហុឹក... " អ្នកស្រីគីម ស្សូរ៉ាដា គ្រាន់តែ មកដល់ មន្ទីរពេទ្យ ភ្លាមក៏ស្រែកហៅ គ្រូពេទ្យ ឮរំពងពេល មន្ទីរពេទ្យទាំងមូល ណាមួយនេះគឺ យប់កណ្ដាលអាធ្រាតហើយ ( មន្ទីរបើក24ម៉ោង)
" ឆាប់ឡើង នាំអ្នកជំងឺ ចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ទៅ " លោក Doctor ធំក៏និយាយឡើង
" លោក Doctor ប៉ុន្តែពេលនេះគឺ សល់តែ បន្ទប់ពីរ ប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកជំងឺគឺមានដល់តែ 3នាក់ គិតយ៉ាងម៉េចទៅ? "
" គ្មានយ៉ាងម៉េច ឈប់បែងចែកទៅជួយ អ្នកជំងឺគឺ សម្ខាន់ " Doctor
" បាទ../ ចាស៎.."
ក្រោយពីសន្ទនាចប់ហើយ ពួកគេក៏រុញ ថេយ៉ុងនឹងជុងហ្គុកចូលបន្ទប់ ICUតែមួយ ចំណែកឯ ម៉ែងឆីង គឺបន្ទប់មួយ ផ្សេងទៀត ។ រីឯប៉ាម៉ាក់អ្នកជំងឺ គឺចាំនៅខាងក្រៅ ក្នុងចិត្តរបស់គាត់ម្នាក់ៗ ពិតជាបារម្ភណាស់ មិនដឹងថា ពេលនេះកូនដែលគាត់ខំថែរក្សានឹងទៅជាបែបណាទេ។