Telefonu kapatınca herkesin dikkatle beni izlediyin gördüm.Cenk konuşunca ona bakdım.
"Kuzen bize biraz kendinden bahset"
"Tamam merak etdiklerinizi sorun"
Ozan"Ne okumak istiyorsun"
"Mimarlık yada bilgisayar mühendisliyi"
Çağtay"Hobilerin neler"
"Gitar, pianino çalmayı severim kemanda çalarım ama uzun zamandır vaktim olmuyor. Bir çok dil biliyorum. Fotoraf çekmeyi çok severim resimde yaparım ama daha çom takı tasarımıyla ilgileniyorum. "
Volkan"Hangi dilleri biliyorsun"
"İngilzce, Rusca,Almanca, İtalyanca, Fransızca, diğerleri kadar olmasada Portekizce biliyorum"
Sevda"Neden vaktin olmuyor"
""Anlamdım"
Sevda"Hani dedin keman çalmaya vaktim olmuyor diye"
Cünnet"Sevgilileriyle konuşmakdan vakti olmuyordur"
Onlar bana böyle hakaret ederken abi tayfasını böyle sesiz kalması kalbimi kırıyor ama ben kalbimi deyil aklımı kullanırım. Hep olduğu gibi yine kalbim kırılıyordu. İşte bu yüzden ben genelde kalbimin yerini bile hatırlamam. Çünki hatırlayınca böyle canım yanar. Hep yapdığımı yapıp yüzüme umursamaz maskemi takdım.
"Bakın canım kuzenlerim bunu size ilk ve son defa söyliycem ağzınızdan çıkanlara yapdığınız imalara dikkat edin ben hiç kimseye benzemem canımı sıkanın canını sıkarım. Ayrıca sevgilimin olup olmaması seni ilgilendirmez"
Cünnet"SEN KENDİ-"
Vokan"Tamam abi sakin ol"
Ufuk"Konuşmamıza devem edelim o zaman. Şimdi ben soruyorum. Fobilerin neler"
"Güvenmediyim hiç kimse benim korkularımı bilmez yane size güvenmiyorum. Bu kadar konuşma yeter ben odadayım"
Diyip odaya çıkdım. Yatağa uzanıp Nilüfer teyzeyi aradım.
"Alo Eda kızım"
"Niloşum özledinmi beni"
"Özledim tabi güzel kızım"
"Halam gitdimi"
"Gitdi"
"Teyze hanım çocuklara nasıl davranıyor"
"İyi hepsiyle ilgileniyor"
"Tamam Niloşum sonra konuşuruz"
Vedalaşıp telefonu kapatdım. Kapı çalınca 'gel' komutuyla Melike içeri girdi. Melike yardımıcılardan biri.
"Eda hanımım dedeniz sizi çağırıyor"
"Eda demen yeterli Melike"
"Ama-"
"Aması yok dede bey nerde"
"Avluda sizi bekliyor"
"Tamam geliyorum"
Odadan çıkıp avluya indim. Dede bey ve amca takımı, kuzey ve abi tayfası burdaydı. Deryada dede beyin yanında oturmuşdu. Bende Toprağın yanına oturdum.
Resul bey"Eda bir daha benden habersiz evden çıkmıyorsun"
"Ben sizin köleniz deylim torununuzum sizde ona göre davranın eğer beni evde istemiyorsanız sizi anlarım. Ama bana emir veremezsiniz."
Ayağa kalkıp odama çıkdım. Başım çatlıyordu. Gerçekden canım sıkılıyordu artık. Ben sanki çok meraklıyım onlara. Zaten başımda bir sürü dert var tabi bunlar yetmedi birde siz gelin. Tabletimi elime alıp Acar için piskolog araştırmaya başladım. Odanın kapısı çaldı.
