29 Bölüm

761 38 4
                                    

Cengizin geldiyi günün üzerinden iki gün geçmişdi. Acar ve ablamın piskolog randevulerı devam ediyordu. Parsda bu gün fizyoterapisti gelicek. Cengiz için bir kaç doktorla konuşdum. Yurt dışında iyi bir doktor buldum. Şu anda hastaları olduğu için bir ay sonra gelicek. Yarın Yılbaşı olduğu için bu günden işlerimi bitirmeye çalışıyorum. Ablamda bana yardım etmek için şirkete geldi. İşlerimizi bitirmiş şimdide kahve içiyorduk. Ablam Mardinden döndüyümüzden beri pek dışarı çıkmıyordu. Erkeklere arasında belirli bir mesafe var. Abimler ve Yasir hariç.

Birazdanda Çağla ablam ve ben alışverişe çıkıcaz. Ablamî ikna etmek için çok uğraşdım. Annemide götürecekdim ama Cengiz geldiyinden beri evden çıkmayı geçdim. Cengizin yanından bile ayrılmıyor. Bu sırada Efline bakıcı tutdum. Ismi Betül yetimhanede büyümüş. Ilkokul öğretmeliyi mezunu.

Çocukların okul işini halletdim. Yeni okullar aldım. Aslın özek okullara gitmeleri yeterliydi ama oraya fazlıdan koruma koyamıyoruz. Şimdi öğretmenleri dahil herşeyi kendim ayarladım. Ne de olsa düşmanımız çok. Ablamın bana seslenmesiyle daldığım düşüncelerden çıkdım.

"Eda gitmiyormuyuz"

"Hadi kalk gidelim bende Çağlayı arayayım. "

Kalkıp çantalarımızı alıp odadan çıkıp asansöre bindik.

Telefonumu çıkarıp Çağlayı aradım.

Çalıyor...

Çalıyor...

"Efendim canım"

"Nerdesin?"

"Şirketin önünde sizi bekliyorum"

"Tamam iniyoruzda gelince niye aramıyorsun."

"Şimdi geldim zaten"

"Tamam canım."

Telefonu çantama koyup duran asansörden indik.

"Gelmiş bizi bekliyor."

"Tamam"

Şirketden çıkıp arabaya bindik. Ben yolcu koktuğuna ablamda arkaya oturdu arabayı Çağla kullanıyordu. Tanışma faslından sonra alış veriş merkezine doğru yola çıkdık. Tabi son ses müzik açmayıda unutmamışdık.

Eğlenceli yolculuğun ardından alışveriş merkezine  gelmişdik. Şimdide alışveriş merkezinin altını üstüne getirmiş ve çok yorulmuşdup kendimizi restorana atmış kahve içip sohbet ediyorduk. Uzun zaman sonra kendime vakit ayırmak iyi gepmişdi. Ablamın o olaydan beri içden gülümsediyini görmemişdim. Ama bu gün şu bir ayda gülmediyi kadar gülmüşdü. Hepimiz çok eğlenmişdik. O kadar alış veriş yapmışız ki arabaya sığmadı için Yasiri çağırmak zorunda kaldık.

"Hadi artık gidelim"

"Tamam abla kalkalįm."

Ablam ayağa kalkınca sendeledi. Gidip hemen kolunu tutdum.

"Abla iyimisim"

"Derya anla iyimisin"

"Iyyim sadece birden kalkınca başım döndü"

"Hadi bir hastaneye gidelim"

"Eda abartma sadece başım döndü"

"Tamam ama bir daha böyle bir şey olursa hastaneye gidiyoruz"

Başını sallayınca AVM-den çıkıp arabay bindik bizi almaya Yasir gelmişdi. Yarım saatlik yolculuğun ardından eve varmışdık.

Arabadan inip eve girdik. Bu gün Çağlada kalıcakdık. Gerçekden çok yorulmuşdun iki gündür uyuyamıyorum. Dün Elkin ateşlenmişdi doktor çağırmışdım. Bir şey olucak diye korkudan ölücekdim. Neyseki önemli bir şeyi yokmuş. Aklım evde ama ablama biraz uzaklaşamak iyi gelicekdi.

 Kraliçenin Kalbi: Aile BağlarıWhere stories live. Discover now