Konağın kapısını açınca gördüklerimle şok oldum.
Her yer kan babam abilerim kanlar içinde yerde yatıyorlar. Kulaklarım uğulduyordu. Elimdeki silah yeri boylamışdı bile. Ölemezler ben daha onlara abi bile dememişken ölemzler.
"Eda kendine gel"
Yasirin sesiyle kendime geldim.
"Yasir koş nabızlarına bak"
Bende hemen gidip babamın Parsın nabzını kontrol etdim yaşıyorlardı.
"Yaşıyorlar"
"Eda Yiğitin nabzı yok"
Hemen gidip Yiğte kalp masajı yapmaya başladım.
"Yasir ambulans"
"Aradım geliyorlar"
Yiğitin kalbi atmaya başladı.
"Allahım sana şükürler olsun"
Ambulanslar gelince hemen müdahile etdiler herkesi ablanslara götürdüler. Bende içeri geçip duvarın yaslanmış ağlayan annemi ayağa kaldırdım.
"Hadi anne"
"Ben onlarsız yaşayamam kızım"
"Anne iyi olucaklar"
"Sözmü kızım"
"Söz anne nolur kendine gel"
Birlikde arabaya binip son gaz hastaneye sürdüm gözümden akan yaşlara engel olamıyordum. Telefonumu alıp Umutu aradım. Hemen açdı.
"Umut çocuklar evdemi"
"Evet Eda az önce geldiler sen iyimisin?"
"İkinci bir emre kadar evden kimse çıkmıycak. Adamlara söyle etrafda kuş uçmuycak. Birde Mardine 50 adam yolla özel eğitimli olsunlar. Uçağı ayarlıyorum yarım saatin var"
"Emredersiniz"
Telefonu kapatıp Yasiri aradım. Bizden önce gitmişdi o. İkinci çalışda açdı.
"Yasir adamlar ayarladınmı"
"Evet Eda merak etme "
"Tamam uçak hazırmı"
"O da hazır. Herşey iyi olucak merak etme"
Telefonu kapatdım. Hastanenin önüne gelince arabadan inip sonrada annemi indirdim. Yasir hemen yanımıza geldi.
"Ameliyyata aldılara"
"Tamam hastanenin sahibiyle konuş bir katı tamamen kapat"
"Hallediyorum."
~𝐷𝑜̈𝑟𝑡 𝑠𝑎𝑎𝑡 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎~
"Annem nasıl"
"İyi merak etme"
Dört saatdir burdayız Rüzgar iki saat önce çıkdı durumu iyimiş kurşun sıyırmış çok kan kaybetdiyi için bayılmış. Babamda çıkdı yoğun bakımda. Diğerleride hastaneye gelmek isteler ama izin vermedim. Sadece dede bey burdaydı amcalar ve kuzenler kimin yaptığını bulmak için uğraşıyorlar. Bu sırada İstanbuldakı adamlarda geldi. Hastane sıkı korunuyor. Annem fenalaşınca ona sakinleştirici yapdırıp odalardan birine götürdük. Dede beyde benim gibi ameliyyathanedeki sandalyede oturuyordu. Yasir yanıma geldi.
"Noldu Yasir bir şey buldunuzmu"
"Hayır Eda bulamadık."
Oturduğum yerden kalkdım
