Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 23

When I was a kid, madalas ko na makita si Raphael. Dahil nga matalik na magkaibigan si daddy at ang papa niya ay nagkakatipon tipon ang pamilya namin minsan kapag nagkikita sa isang okasyon.

Mula pa noon ay hindi ako kumportable sa kanyang presensiya at hindi ko alam kung bakit.

11 years old ako ng isama ni mommy at daddy sa isang event. I lazily graze my eyes on the people around us. Natanto ko na maraming kakilala si daddy. While si mommy ay tahimik na nakaupo katabi ko.

Uminom ako sa tubig na nasa aking harapan at nakita ang kausap ni dad na iba na naman. Si Tito Marco, with him is his wife, tita Maria.

Sa kabila ng kakisigan ni tito Marco ay nakita ko sa kanyang likod ang minsan ko rin na nakikita kasama niya sa mga events na ganito. Ngunit madalas ko makita kapag may intimate dinner sa amin, si Raphael.

"Daughter, konti lang ang kinain mo." si mommy ng napuna ang kawalang gana ko kumain.

I smiled. "Kumain ako kanina bago tayo umalis mom. Nasaan pala si Nathan?"

She sipped on her water at isang grupo ng kaibigan niya ang lumapit bago niya pa ako masagot.

"Jenn..." bati ni mommy sa kanyang bestfriend.

"Nat! Oh My gosh! Buti nagkita tayo!" nanggigigil siya na yakapin si mommy at bumaling sa akin. "Hello little Nathalia!"

I nodded at her. "Hi tita.."

Umiwas ako agad ng mapansin na masinsinan ang kanilang usapan. At dahil nga sanay na ako sa mga party'inh ganito at tiwala sila mommy sakin dahil sa responsable akong klaseng anak ay pumunta akong comfort room nitong event na mag-isa.

Tanda ko pa ang habilin ni daddy na be smart and wise all the time. Dahil narin disiplinado ang mga bisita dito sa event ay hindi na rin ako nabahala.

I wore a baby blue dress from my mother's clothing line. Masasabi ko na nag-boom ng husto ang business ni mommy at maganda ang quality ng mga damit. Mapa daring man o formal.

Tinititigan ko ang bawat madaanan ko na malaking vase na may palamuti. Panay titig ko rin sa aking cellphone na tumutunog dahil sa messages ng pinsan ko.

I combed my hair while looking on my phone when I bumped to someone!

Umawang ang aking labi at humigpit ang hawak sa aking phone habang titig na titig sa lalaking nasa aking harapan.

Si Raphael Mondragon ay nasa aking harapan ngayon. Hawak niya ang magkabilang braso ko bilang suporta. Dahil sa lapit naming dalawa ay natanto ko kung gaano siya ka tangkad.

"You are not looking your way, baby girl."

Napalunok ako at nilapat ang aking kamay sa kanyang dibdib upang itulak siya ng bahagya. I saw his eyes drifted on my hand.

Nakita ko na sila noon pa at hindi ko gusto na mapalapit sa kanya ng ganito. My heart was racing so bad when I felt his rough hand against my skin. 

"E-Excuse me. I need to go in the comfort room." Mataray akong umiwas sa kanya ng tingin at nakita ko kung paano siya ngumisi. Akala ko pareho siya sa kapatid niyang si Ysmael na hindi marunong ngumiti at masyadong misteryoso.

"Samahan na kita." aniya. Mas lalong nangunot ang noo ko.

"No need. I know this place."

I went to the comfort room immediately at dinama ang aking dibdib ng sarhan ang pintuan.

I saw my cheeks went red!

Isa lamang iyon sa mga nangyari noon. Mga bagay na nagpamulat sa akin kung bakit kinakabahan at hindi ako mapakali kung kasama siya.

Tulad ngayon, sa tono niya kanina ay parang wala akong karapatan na huminde sa kanyang gusto. And I know in my self that I need this too.

Lulan na kami ng kanyang sasakyan at wala akong idea kung saan kami pupunta.

"Where are we going?" mahina kong tanong habang nagda-drive siya. Hindi ko na matiis at tinitigan ang kanyang anyo. He was driving seriously. Bumaba ang tingin ko sa kanyang suot at kanyang mga binti. Sa tuwing tumititig ako sa kanyang katawan ay hindi ko maiwasan na isipin kung paano kami minsan sa kama.

I shook my head to throw away those thoughts! This is not good!

"My penthouse."

Napalunok ako at tiniis na lamang ang kaba sa aking dibdib. Sa gitna ng biyahe ay naramdaman ko ang paghawak niya sa aking kamay na malayang nakahimlay sa aking hita.

"Let's talk about you...Denying me. You always like to push me away." mahina ang boses niya ngunit, madiin at paos.

"At hindi ka uuwi hanggang sa maliwanagan tayong dalawa." dagdag niya na halos magpasabog ng dibdib ko.

Hindi ako masyadong showy sa aking nararamdaman kaya ang kaba ko ngayon ay iniwas ko na lang ang tingin sa kanya at kinagat ang labi.

"F-For what Raph?" Nanghihina kong tanong at namataan ang pagliko namin sa isang matayog na tower na nakita ko dito sa Tagaytay.

Hm, dito pala siya nananatili kung gabi. I was wondering kung may pinapapasok siyang babae?

Hindi siya sumagot at tuloy tuloy sa pagparking ang sasakyan hanggang sa tumitingin siya sakin. Bumaba ang kanyang tingin sa aking labi.

"Magluluto muna ako ara sayo bago tayo mag usap ng masinsinan. I know my princess is already.....hungry." I like the way he pronounced the last word.

Mapaglaro ang naka paskil sa kanyang labi. Tinanggal niya ang kanyang seatbelt at mas lumapit sa aking kinauupuan, kinulong ako sa kanyang bisig.

Malamlam kong tinitigan ang kanyang mukha hanggang sa kanyang leeg. What surprise me the most was....a long scar on his chest. Parang nadaplisan ng isang matulis na bagay.

"You are always confusing me Sapphire." he breathed.

Tinanggal ko ang titig ko doon sa kanyang dibdib na sumisilip sa manggas ng damit niya.

"Why?" Kusang gumalaw ang aking kamay at hinawakan ang kanyang dibdib. Gusto kong haplusin ang kanyang peklat doon.

"Your mouth is pushing me away but your eyes...." his cupped my chin.  "Your eyes saying otherwise."

Napalunok at ngumisi kalaunan. "What a lousy Mafia you are."

His nose flared and mocking smiled. "Whatever you say Sapphire. Coz' I know at the end... Sakin ka parin." unti unti niyang nilapit ang labi sa aking labi at napaurong ang aking ulo ng halikan niya ako sa labi.

Ang aking kamay sa kanyang dibdib ay yumukot sa kanyang damit. Hindi alam kung itutulak ba o mas ididiin siya sa akin?

He angled his head to kiss me more at ang bawat galaw ng kanyang dila au naghahamon. Hindi ko iyon kayang tumbasan.

Masyado akong maliit kumpara sa kanyang katawan ngunit hindi ako takot na masaktan sa kanyang pagkakahawak sa akin.

Ang kanyang kamay ay humahaplos sa aking dibdib at binaba ang strap ng aking suot.

He stopped for a while ng makita na wala akong suot na bra. Habang ako ay naghahabol ng aking hininga. Hindi na alam kung ilang minuto na kami dito sa parking area.

"Don't ask." pinangunahan ko siya agad sa mga gusto niyang itanong kung bakit hindi ako nagba-bra.

Mas dumilim pa ang titig niya sa aking dalawang dibdib na malaya niyang namamasdan.

Para naman akong mawawalan ng hininga ng maramdaman ang labi niyang nagsimula sa pagdila sa akin doon at pagsipsip.

Ang aking kamay ay napasabunot na sa kanyang buhok. Sa gitna ng nararamdaman ay nakita ko kung paano gumalaw ang kanyang ulo habang ginagawa iyon sa akin. Kung gaano ka tigas at mukhang malakas ang kanyang likod.

"Ah!" ungol ko ng tumaas ang kanyang halik sa aking leeg.

"Lets get inside now?" kahit hindi ko pa siya tignan ay alam ko na mapanukso ang kanyang tingin sa akin!

I nodded to him. "Yes please." Damn! I want him!