Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 49

Siguro dahil sa aking nakaraan ay ganito ang nararamdaman ko. Minsan gusto ko nalang matulog ng matulog kaysa mag isip ng kung ano tungkol sa aking nakaraan. Mas sumasakit lang ang aking ulo kapag pipilitin ko na makaalaala.

Alam ko na may naghihintay sakin dahil nararamdaman ko iyon dito sa aking dibdib; longing, betrayed, agony and all.

Pakiramdam ko ay nangangapa ako sa kadiliman. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay ang pagtulong kina tita at magpagaling ng husto para bumalik ang aking mga alaala.

Paano kaya kung bumalik na? Magugustuhan ko ba ang buhay ko noon? O mas gugustuhin ko ang buhay ko ngayon?

Huminga ako ng malalim at natulog na ng gabing iyon. Kuliglig ang naririnig ko sa paligid, ang walang hanggang hampas ng alon at preskong lamig mula sa dagat.

Ang aking higaan ay may kutson na sakto sakin at may kulambo. Wala kaming electricfan dahil hangin mula sa dagat ay sapat na.

Iyong mga isda pala na nahuli namin ni Douglas ay naibenta narin nila tita at nakapacheck up na si tita Mamang. Ngayon, hindi ko alam kung paano uli magkakapera at makakatulong sa kanila.

Ang dami dami kong iniisip ng mga gabing iyon at sa huli ay natulog ako na masakit na naman ang aking ulo.

Hindi ko alam kung nasaan ako. Nasa kasalukuyan ba o...nananaginip ako?

Kinagat ko ang aking labi. I was sweating bullets and nervous! May isang lalaking tahimik at tila nag-iisip and there's a woman on the other hand was thinking too.

Their faces was blurr. All the scenes was foggy and like movie.

"I'm sorry daddy.."

He tsked and massaged his temple. He raised his point finger to shut me up.

The woman gasped and tumabi sakin. "We can get though this." her voice was like a lullaby. She's not touching me but I could feel the urge to touch her!

Mas lalong kumalabog ang dibdib ko!

A little while the door swung open and I saw a man came in.

"Mr. Montemayor-" and the other words  was like a gushing wind for my ears. Wala na akong maintindihan at tila ba mabilis ang pangyayari!

"That's good. I want my daughter out of the country. I don't want to see Marco's son again." I saw his hand, fisting.

Tagaktak na ang pawis ko nang nasa isang parking lot na ako at hindi ko alam ang gagawin.

Someone's kissing my lips and my heart pounding while I was clenching my hands on his shirt! His smell is so familiar!

"I'm so stress! It's my first time and... nangyari pa ito! I am such a digrace to my family!"

"Shhh. Hindi na mauulit iyon. I promise you that.." he whispered.

"Sapphire!" may biglang sumilip kaya napatingin ako doon. But as I expected, she was blurr too.

"Make if fast! Uuwi na sila mamaya ni tita at tito."

And after that... I gasped loudly when I saw his dark gray eyes. He's so familiar!

Parang hinugot sa isang panaginip ay napaupo ako sa aking higaan! Buong katawan ko ay namamawis habang malakas ang kalabog ng aking dibdib.

I cried and fist my hair! Ano iyon? Was if part of my past? Panaginip lang ba iyon? Bakit parang totoo?

Bakit umiiyak ako at nasasaktan? Bakit parang kilala ko ang mga tao sa panaginip ko?

Gusto kong isipin na parte sila ng buhay ko dahil hindi ko iyon maaalala kung hindi. Hinilot ko ang aking batok at bumaba sa kama. Nang lumabas ng kwarto ay natanto ko na madaling araw na pala.