VAMP ACADEMY

Chapter 6: Abilities

CELESTE woke up with a headache she immediately stood up to take a bath but before that she saw herself in the mirror.

She saw a scar on her cheeks but then she still prefer having a scar than weaking up everyday with a laboratory appratus in her body.

Napansin niyang bumabalik na ang dating kulay ng katawan niya at medyo nagkakalaman na din siya ngayon.

Knock! Knock!

Napalingon siya sa pinto ng dorm niya at pinagbuksan ang kumakatok. "How are you?" Boses yon ni Paris kaya napaatras siya.

"Don't be scared Celeste, I'm your friend I wont hurt you." Ani ni Paris.

How can I trust someone I don't recognize?

"What are you doing here?" Tanong ni Celeste. "Vampires are not allowed in here, right?" Paninigurado niya.

"I know, So let me in so I wont get caught." Ani ni Paris at walang sabi sabing pumasok sa loob ng dorm niya.

"Your dorm is a bit lonely and... small." Ani ni Paris habang inililibot amg tingin sa dorm niya

"Sakto lang tutal mag isa lang din naman ako dito." Ani niya.

"Why don't you move in to our dorm? It's big and spacious and full of annoying and noisy people." Ani ni Paris.

"I don't want to be around with vampires." Direktang sabi niya and that makes Paris sad. "Why are you here?" Tanong ulit niya.

"I'm just checking up on you, I was worried sick you've been unconscious for 24 hours." Ani ni Paris.

Napairap siya sa hangin ng sabihin 'yon ni Paris. 24 hours is a bit short for Celeste because she already experienced more worst than that.

I experienced being unconscious for more than a week when my mom and dad put me on a laboratory room for my blood test.

"It must be hard for you." Ani ni Paris at ngayon niya lang napansin na nakahawak pala ito sa kamay niya. Bigla niya 'yong tinanggal. "What are you doing?" Ani ni Celeste.

That's Paris Ability she can see someone's past by touching them and that's the reason why she always wear a gloves.

"I... I'm just checking up on you, well mukha namang okay kana kaya mauuna na ako." Ani ni Paris tsaka umalis pero para lang siyang naglaho na parang bula dahil sa bilis.

Celeste went at the bathroom to take a bath and fix herself. Dumiretso siya sa first class niya dahil sa sobrang intense ng ganap kahapon ay hindi siya nakapasok.

Hindi na niya nagawang pumunta sa cafeteria dahil alam niyang nandoon ang magkakaibigan baka imbes na maayos na almusal ang kainin nila baka si Celeste pa ang maging breakfast nila.

Why am I always in danger? Is it because I always choose the left path? And not the right path?

"Left or right has nothing to do with it, It's you who chose the wrong path and that's what you called destiny. You're the only one who can create your own future because you're picking between what is right and what is wrong." Boses 'yon ng lalaki kaya napatingin tingin siya sa paligid niya.

Dahil malawak ang sociology room ay lumingon lingon pa siya and there she saw a man sitting at the 8th row while Celeste is sitting at the 4th row.

"Who are you?" Tanong ko. She can't clearly see what the guy looks like dahil bukod sa blurry ang face niya ay sobrang layo din niya.

Biglang napakunot ang lalaki sakanya dahil sa tanong niya, it was impossible not to recognize him.

Napakunot noo si Celeste dahil medyo pamilyar ang boses ng lalaki hindi niya lang maisip kung saan na niya 'yon narinig o kung nagkita na ba sila.

"By the way, how did you get here?" Tanong niya pa.

"I don't know." Ani ni Celeste.

The guy smirked. "Really? But that's not what your mind says." Ani niya. "I know you're lying." Ani niya pa. Bigla namang naramdaman ni Celeste ang presensya niya sa tabi niya. "Where is the map?" Bulong nito sa tainga niya na nag patindig sa balahibo niya.

"H-how did... you k-know that it was a m-map?" Pautal utal na sabi ni Celeste.
Napalingon siya sa lalaking katabi niya and she saw his eye color.

He's a vampire.

"Yeah that's right I'm a vampire." Ani niya.

Biglang umarko ang kanang kilay niya dahil hindi naman niya maalalang sinabi niya 'yon dahil binulong lang naman niya 'yon sa utak niya.

Bigla siyang napaatras at napatakip sa bibig niya when she realize something.

H-he can read my... mind?!

"H-how can you read my mind?" Tanong ni Celeste.

"It's easy for me to read your mind its a vampire thing." Ani niya at kinindatan pa siya ng loko.

Bigla namang napaatras si Celeste dahil baka tuluyan na talaga siyang maubusan ng dugo ayaw naman niyang mangyari yun.

Nakangisi ang binata sa direksyon niya, nakikita niya 'yon pero hindi niya gaanong maaninag ang tanging malinaw lang ay ang kulay ng mata niya.

Manghang mangha talaga siya kapag nakikita ang kulay golden brown at pula nilang mata. Yon nga lang ay nakakakilabot tignan ang kulay pula pero kung tutuusin ay bagay yon sakanila.

Naramdaman niyang gumalaw ang lalaki palapit sakanya kaya umatras ulit siya.

"Are you scared?" Nakangising sabi niya. Tumango tango siya dahil kahit naman mag sinungaling siya ay malalaman at malalaman pa din niya dahil nababasa niya ang isip ni Celeste.

Narinig niya ang mahina nitong pagtawa. "Then why did you came here?" Tanong ng lalaki sakanya.

"Hindi ko naman alam na may ganitong school pala na nag eexist ni hindi ko nga din alam na nag eexist kayo." Ani ni Celeste. Nakita naman niya ang pag tango tango ng lalaki na para bang sumasangayon ito sa sinabi niya.

"Did you know that your parents are looking for you?" Biglaan niyang sabi kaya naman bigla siyang nakaramdam ng takot at kaba ng marinig ang salitang 'parents' niya.

"H-how did you know?" Tanong ni Celeste. "It looks like you've been hiding from then, huh." Ani ng lalaki.

"Whatever, I know you know because you can read my mind." Ani ni Celeste.
"Pero paano mo nalaman na hinahanap nila ako? Did you kniw them? Isa ka din ba sa mga guwardya nila?" Sunod sunod na tanong ni Celeste na ikinatawa naman ng lalaking kausap niya.

Ano ba ang tinatawa tawa niya? Seryoso ako dito oh!

"Easy, isa isa lang sasagutin ko naman ang mga tanong mo." Ani niya habang tumatawa.

"But I can't tell you now, I'll just end our conversation with I know everything." Ani niya at mabilis na tumakbo.

Hindi niya mapigilang hindi mabigla ng tumakbo ang lalaki daw hindi 'yon normal na takbo lang kundi para siyang si flash!

To be continued.

Hello everyone! Sana po ay nagustuhan niyo ang chapter na ito! At huwag niyo pong kalimutang mag vote at feel free to comment your insights about the story's plot!

-Author