VAMP ACADEMY

Chapter 11: Enemy

Nasa loob ng museyo si Luther at Victoria kaharap ang ama at ina ni Luther.

"Mom." Matalim ang titig ni Luther sa kanyang ina at ama.

"I'm so sorry Luther but Victoria is a perfect match for you and for our family." Ani ng kanyang ina. Malumanay lang ang pagkakasabi ng kanyang ina.

"Two months from now you'll be the next leader for our tribe, you have to fulfill your duty." Ani ng kanyang ama.

"I don't need a wife, I can do it on my own." Pagmamatigas ni Luther.

"Stop it Luther just listen to you father." Ani ng kanyang ina.

"I don't want to be married." Ani ni Luther at iniwan niya roon si Victoria at ang magulang niya.

"Luther!" Tawag sakanya ni Victoria.

Naramdaman ni Victoria ang paghawak ng ina ni Luther sa balikat niya.

"I'll talk to him, don't worry." Ani ng ina niya.

Walang emosyong umalis si Luther sa museyo at mabilis na nagtungo sa enchanted garden ng Elphinestone kung saan nakita niya roon si Celeste.

"How did an enemy get here."

Napailing iling si Luther habang nakikita niya si Celeste na naglalakad palabas.

Luther knew that something is wrong going on with her. She's suspicious and he can't figure it out.

Sinundan niya palabas si Celeste pero pagkakita niya ay bigla na lang itong nawala pero may isang bagay na nakapukaw ng atensyon niya at iyon ay ang family crest ng malapit na clan sa pamilyang Elphinestone.

NAKAUPO si Celeste sa hagdan habang hinihintay si Luther na makauwi. Habang nag hihintay siya ay napaisip siya bigla ng maalala niya ang naging reaksyon ng mayordoma sakanya ng hawakan nito ang palad niya.

Hinawakan ni Celeste ang palad niya at pinakiramdaman niya 'yon kung makinis ba o hindi.

"Makinis naman ang palad ko ah." Ani ni Celeste. Nakapalumbaba siya habang ang mga braso ay nakasandal sa kanyang tuhod at nakanguso pa siya.

Ang tagal naman niya.

Bigla siyang napatayo ng makita niyang bumukas ang malaking pinto ng mansyon ni Luther.

"Luther!" Tawag nito sa pangalan ng binata. Matalim ang titig nito kaya naman bigla siyang napaatras.

"A-anong nangyare?" Takang tanong ni Celeste. "Ayos ka lang ba?" Tanong niya pa.

Bigla namang may sumunod na mga guwardya sa likod niya na ipinagtaka ni Celeste.

"Gusto ko sanang mag pasalamat-" Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng hawakan siya sa braso ng mga guwardiya ni Luther.

"Hindi ko kailangan ng pasasalamat galing sa isang kaaway." Ani ni Luther habang matalim ang titig nito sakanya.

"A-anong ibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong niya.

"Don't make yourself a fool. You're our enemy." Ani ni Luther. But this time nag iba ang kulay ng mata ni Luther, from golden brown to black.

"Get her out of my sight!" Matigas at may awtoridad na sabi ni Luther sakanya.

"Wait! No! Nagkakamali ka! Luther I'm not!" Sigaw ni Celeste habang nag pupumiglas siya sa pagkakahawak sakanya ng mga guwardiya pero sa kakapumiglas niya ay nasugatan lang siya sa braso dahil sa matulis ang kuko ng nakahawak sa braso niya.