ჯიმინი და y/n მაღლა ადიან და კარებს კეტავენ.ჯიმინი ტანსაცმლის გახდას იწყებს მაგრამ ჩერდება.
- ჯიმინ.. - გაუბედავად იწყებს y/n და ჯიმინს ტანზე ეკვრის.
- რა მოხდა ლამაზო...- ჯიმინი შეცბუნებულია უეცარი ჩახუტებით,y/n-ს იშორებს და სახეში შეჰყურებს.
- ჯიმინ..მომენატრე.. - y/n-ს ხმა ჩუმია,აკანკალებული და წყნარი.
- რას გულისხმობ....- ჯიმინი ნამდვილად ვერ მიხვდა y/n-ს სიტყვების არსს.
- მინდა სადმე გავისეირნოთმხოლოდ კლუბებში სიარული არ მინდა,
რომანტიკას ვგულისხმობ.. - y/n საწოლზე ჩამოჯდა და თავი უკან გადააგდო.
ჯიმინი მასთან მიდის და ყელში კოცნის,ამჯერად არა ინტიმურად,
არამედ საყვარლად და y/n-ს ეხუტება.y/n ჯიმინს კოცნის,ჯიმინი მის პირში ენას ასრიალებს და ჯანდაბა!კარზე კაკუნია,ტვინის წამღები კაკუნი რომელიც
უფრო და უფრო იმატებს და კარს უკან მდგომი დანებებას არ აპირებს.
- ხომ ვთქვი არ შემაწუხ... - კარს აღებს ჯიმინი და ხედავს მირას რომელიც ოთახში ისე შედის თითქოს საკუთარი იყოს.
- ჯანდაბა მირა!რა გინდა? - დაიწუწუნა ჯიმინმა და მირასკენ წავიდა.
- მომისმინე ბიჭი!დაქალს მახევ,შენს ოთახში აგყავს და კიდევ მე რა მინდა!?არაფერი რა უნდა მინდოდეს - სიტყვები დაწყნარდნენ და მირამ გაიღიმა. - უბრალოდ უნდა დავრწმუნებულიყავი რომ y/n-ს კარგად ექცევი.
- რა ჯანდაბას ამბობ? - ჯიმინმა ცალი წარბი აწია და მირას მიაშტერდა.
- ოო,ვითომ ვერ ხვდებოდე,ჩემგან განსხვავებით ეს ბავშვი მიჩვეული არაა,იმას რასაც აპირებთ,ამიტომ ფრთხილად.
- კარგი მირა გავითვალისწინებ,ახლა კი გადი.მიდი მიდი გადი. - გაიცინა ჯიმინმა და მირას კარებისკენ მიაწვა.
- მივდივარ ხო!ღმერთო რა აღზნებულები ხართ. - ვითომ უჟმურად მაგრამ სასაცილოდ თქვა მირამ და კარი მოიხურა.
YOU ARE READING
ნაძვების ხეივანი/Spruce alley
Randomჯიმინს მეგობარი გოგონაც კი არ ჰყავს,არათუ შეყვარებული,რაც მისი ყოფილის დამსახურებაა. y/n-ს კი შეყვარებულის დრო საერთოდ არ აქვს,ხოლო დაქალის გამოცდილებიდან გამომდინარე არც სურვილი. როდესაც ერთმანეთს ნაძვებით სავსე მყუდრო ხეივანში ხვდებიან მეგობრობას...
