y/n სახლში დაბრუნდა და შვებით ამოისუნთქა როდესაც ყველა მისაღებში დახვდა.
- მოვედი! - დაიძახა გოგონამ და ბიჭები წამოცვივდნენ.
- ყველაფერი რიგზეა,არაფერი მომხდარა,მხოლოდ ჯიმინმა გაიღვიძა და ჩუმად წევს მის ოთახში. - აცნობებს იუნგი y/n-ს და ეხუტება.
- კარგად ხარ იუნგი? - ეკითხება დაბნეული y/n და თავადაც ეხუტება.
- გთხოვ,მალე დააბრუნე ჩვენი ჯიმინი. - ჩურჩულებს იუნგი y/n-ს ყურთან და ხელებს უშვებს.
გოგონა თვალებით ანიშნებს აუცილებლადო და შუგასაც თვალები უბრწყინდება.
- ანუ უბრალოდ წევს? - იკითხა y/n-მ როდესაც ფეხსაცმელების გახდას მორჩა.
- კი,მხოლოდ წყალი მოითხოვა.
- დაალევინეთ არა? - აგრძელებს y/n.
- არ უნდა მიგვეცა?მწყურიაო.. - ლუღლუთებს დაბნეული ჯონგქუქი.
- აბა ხომ არ დაახრჩობდით. - იღიმის y/n.უკვე ორი დღეა მის სახეზე ბედნიერი ღიმილი არ გამოჩენილა,არც ეს იყო გამონაკლისი.ეს ღიმილი არ იყო ნამდვილი,მისი სიცილი და ბედნიერება ჯიმინს უკავშირდებოდა.
ამის შემდეგ კიდევ ერთხელ დარწმუნდა იუნგი,თუ რაოდენ ძლიერია y/n-ს სიყვარული ჯიმინის მიმართ.
- მირაც კარგადაა,ღვიძავს და ფანჯარას გაჰყურებს. - ამბობს თეჰიონი,რომელიც კიბეებზე ჩამოდის.
- კარგი,ორივე ვნახავ. - ამბობს y/n და მაღლა ადის.პირველად მირას ოთახში შედის და გოგონას მხარზე ხელს ადებს,გვერდით უჯდება და ლოყაზე კოცნის.
- მოხვედი?მომენატრე. - ჩუმად ამბობს მირა და გოგონას იხუტებს.
- მეც მომენატრე. - ასევე ჩუმად პასუხობს y/n-ც და უფრო ძლიერ ეხუტება.
- კარგად ხარ? - მოულოდნელ კითხვას უსვამს მირა მეგობარს და
y/n-ც გულწრფელად პასუხობს.
- კი,უბრალოდ დავიღალე. - ოხრავს
y/n და უნებურად ცრემლები ჩამოსდის.
VOUS LISEZ
ნაძვების ხეივანი/Spruce alley
Aléatoireჯიმინს მეგობარი გოგონაც კი არ ჰყავს,არათუ შეყვარებული,რაც მისი ყოფილის დამსახურებაა. y/n-ს კი შეყვარებულის დრო საერთოდ არ აქვს,ხოლო დაქალის გამოცდილებიდან გამომდინარე არც სურვილი. როდესაც ერთმანეთს ნაძვებით სავსე მყუდრო ხეივანში ხვდებიან მეგობრობას...
