დილით y/n-ს ჯიმინზე მიკრობილს ეღვიძება,ფრთხილად იშორებს ბიჭს და საწოლიდან დგება,ტანსაცმელს იცვამს,თმებს ივარცხნის და უკვე ოთახიდან უნდა გავიდეს,როდესაც ჯიმინის ახალგაღვიძებული ხმა ესმის.
- ჩემო პატარა რატომ არ გამაღვიძე? -თითქოს წყრომით კითხულობს ჯიმინი და როდესაც y/n მის გვერდით,საწოლზე უჯდება სახეზე ღიმილი ეფინება.
- რატომ უნდა გამეღვიძებინე?ისე ტკბილად გეძინა..თანაც ჯერ ადრეა,დილის შვიდი საათია. - ეხუტება ბიჭს y/n და ჯიმინისგანაც საპასუხო ჩახუტებას იღებს.
დღე თბილად იწყება,მიუხედავად იმისა,რომ გარეთ ცივა,წვიმს.თუმცა როცა დღეს საყვარელ ადამიანთან ერთად იწყება,ვერაფერი შეძლებს შენი ხასიათის გაფუჭებას....
- ქვემოთ ჩავალ,წვიმს და აკვაპარკში ვერ ჩავალთ,კაფეში ვიქნები და ყველანი ჩამოდით მერე. - y/n ჯიმინს უღიმის და ოთახიდან გადის.
გოგონა კიბეებზე ჩარბის,სასტუმროს კაფეში შედის,ცივა ამიტომ ცხელ ყავას უკვეთავს და იქვე კუთხეში,
ფანჯარასთან ჯდება.
წვიმის წვეთები ნელ-ნელა მოძრაობენ ფანჯარაზე და გოგონაც თვალს ადევნებს თითოეულის მოძრაობას.უცებ მხარზე შეხებას გრძნობს,ცბება და ტრიალდება,მის წინ კი მირა დგას,ყავით ხელში.
- შეიძლება შემოგიერთდე? - ღიმილით კითხულობს მირა.
- იდიოტო,რა კითხვას სვამ?მოდი დაჯექი. - იცინის y/n და სკამისკენ ანიშნებს მირას,რომ დაჯდეს.
- აბა?რას აკეთებ დილის შვიდ საათზე კაფეში? - ინტერესდება მირა და კედლის საათს შეჰყურებს,
რომელიც რვის ათ წუთს აჩვენებს.
- უბრალოდ ადრე გამეღვიძა..თან წვიმს.. - ორთქლიან ფანჯარას შეჰყურებს გოგო,რომელიც სითბოს გამო დაორთქლილა.
- როგორ მიყვარს შენთან ერთად.. - თავისთვის ამბობს მირა და ხელს ეყრდნობა,შემდეგ კი მის მეგობარს უყურებს,რომელიც კვლავ ფანჯრითაა გატაცებული.
YOU ARE READING
ნაძვების ხეივანი/Spruce alley
Randomჯიმინს მეგობარი გოგონაც კი არ ჰყავს,არათუ შეყვარებული,რაც მისი ყოფილის დამსახურებაა. y/n-ს კი შეყვარებულის დრო საერთოდ არ აქვს,ხოლო დაქალის გამოცდილებიდან გამომდინარე არც სურვილი. როდესაც ერთმანეთს ნაძვებით სავსე მყუდრო ხეივანში ხვდებიან მეგობრობას...
