On normal days. Tahimik lang akong naka-upo sa pinaka secluded part ng school habang umiinom ng Dutchmill. But the heck when I agreed na umupo sa isang malapit ng masirang chair na nasa loob ng isang abandoned classroom habang naghihintay sa kanya.
Kasalanan to ng message nya sa very old cellphone na napulot ko sa may Botanical garden.
Ang kapal ng apog nyang tawagin akong magnanakaw! Ako na nga itong nagmagandang loob na damputin ang kawawa nyang cellphone sa may lupa tapos ako pa itong matatawag na magnanakaw?! Ang kapal lang.
I was so ready to talk shit about her attitude towards me sa mga text na sinend nya, but things suddenly changed when I finally saw her face. She looked like a puppy. The angry one. Para syang tuta na ready ng mangagat.
Ako ba ang magnanakaw o sya?
Because what the hell, she already stole my heart.
___________________________________
Should I continue this one? Fic or just a one-shot?? wdyt?
