*Günün Yazisi*
İç sesime;
Kalbimiz "ebed" diye haykırıyorken bizim derdimiz fani şeyler olabilir mi?
Ulvi bir dert ile dertlenmezsek, süfli yani basit dertlerde boğuluruz.
Oysa ulvi bir derde sahip olmak öyle bir nimet ki..
Aç kalsan, susuz kalsan, insanların eleştirisine maruz kalsan, nefsin namına istediğin bir şeylerden fedakarlık yapman gerekse.. şartlar ne gerektirirse gerektirsin insan kendinde güç kuvvet bulabiliyor!
Oysa insan nazarını kendine yahut dünyaya ne kadar çevirirse o nisbetle güçsüzleşiyor.
Nedir o ulvi dert?
Nedir kalbin "ebed!" feryadına merhem?
"Allah'ın dinine yardım etmek"
O ulvi dert ki onu edinenin, sufli dertlerini unutturuyor Allah.
O ulvi dertki, o dert hatrına Allah insanı yaşamının her anında düzeltiyor, ayaklarını din üzere sabit kılıyor.
"Ey iman edenler! Eğer siz Allah'ın dinine yardım ederseniz Allah da size yardım eder ve ayaklarınızı sabit tutar." (Muhammed Suresi/7.ayet)
Kalbini dinle, ebed feryadını işit, unut tüm dertlerini, Allah'ın dinini yaşamaya ve yaşatmaya yönel.
Feda et ki beka bul.
kim bilir belki senin de kalbinin haykırışı bir sebep bekliyordur harekete geçmek için..
Belki de bir intibah gerekiyordur yola çıkman için!🌸
