İSM-İ ÂZAM TEVBESİ
(Yüce Rabbimizin ALLAH, RAHMÂN, RAHÎM, FERD, HAYY, KAYYUM, HAKEM,
ADL, KUDDÛS isimlerine inkâr, şirk, isyan edilmesiyle yaşanılan musallatı çözebilecek
bütün tevbeleri içine alan çok kuvvetli bir tevbe ve münacattır.)
Eûzübillâhimineşşeytânirracîm.
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Allahümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âl-i seyyidinâ Muhammed.
Allahım; senin uluhiyetine, ilâhlığına, mabudiyetine, ibadet edilmeye lâyık olmana, malikiyetine, herşeyin sahibi olmana, rububiyetine, yarattıkları ile herşeyin rabbi olduğunun ilanına, vahdaniyetine, kainatta benzersiz ve bir olmana, hakimiyetine, kainat üzerindeki iktidarına ve egemenliğine, samediyetine, herşeyin sana muhtaç oluşuna, hâlıkiyetine, herşeyin seninle varoluşuna, senin zâhiri ve bâtıni bütün isim ve sıfatlarına karşı teslim olmayarak ve senin adaletine güvenmeyerek işlemiş olduğum bütün şirk ve isyanlarımdan ve yarattıklarını sana ortak koşmaktan, yarattıklarına senden daha fazla muhabbet, şefk at veya düşmanlık etmekten, işlerimde senin adınla başlamamaktan ve işlememekten, senin adınla vermemekten ve almamaktan, senin adına ve namına olmayan sahiplenmelerimden, senin adına ve namına başlamayan bütün amellerimden, senin adına olmayan hüküm ve kararlarımdan, tam bir ihlâs ile senin adına yapmadığım ibadetlerimden, zikirlerimden, şükürlerimden, hayırlardan, sadakalardan, iyiliklerden, yardımlardan, yarattıklarını senin rızan ve isimlerinle övmemekten, “ne güzel yaratılmış” dememekten, yarattıklarında kusur bulmaktan, senin adına olmayan aşktan, sevgiden, evlilikten, evlât sahibi olmaktan, merhametten, şefkatten ve muhabbetten, şükürsüzlükle ve senin adın ile başlamayan sabahtan, akşamdan, uyumaktan, kalkmaktan, yürümekten, seyahatten, zaman ve para harcamaktan, yemekten, içmekten, giymekten, senin ALLAH (celle celalühü) adınla yalan yere yemin etmekten ve konuşmaktan, senin ALLAH (celle celalühü) ismine bilerek veya bilmeyerek yüz bin defa hâşâ ve kellâ! inkâr, şirk, isyan ve hakaret
sözlerinde bulunmaktan, kaza ve kadere karşı gelmekten, hayatımdaki olaylara, iyiliklere, hayırlara, şerlere, musibetlere, ölümlere, ayrılıklara, üzüntülere, kederlere, mutluluklara, sevinçlere karşı tam teslimiyet göstermemekten, şükretmemekten ve ALLAH (celle celalühü) ismine isyan etmekten, her şeyin kendiliğinden olduğunu dile getirmekten, senin ALLAH (celle celalühü) adın ile adak adamaktan,
yalan yere yemin etmekten, söz verip yerine getirmemekten, seni yaptığım ve yapacağım işlerde yalancı şahit göstermekten, senin adını kullanarak kendimi insanlara iyi göstermekten, senin adını kötüye kullandığım bütün söz ve davranışlarımdan, insanları, (eşimi, çocuklarımı) annemi, babamı, kardeşlerimi, sevdiklerimi, bir şükür nimeti olarak görmeyip seni unutturacak veya isyan ettirecek bir sevgiyle onlara bağlanmaktan veya bana verdiğin anne baba, kardeş, akraba, eş ve çocukları reddederek onlara gizli veya açık kin, öfke ve nefret beslemekten,
ALLAH (celle celalühü) ismine büyüklenmekten, kibirlenmekten, böbürlenmekten, senin adını karıştırdığım ve ALLAH (celle celalühü) adınla talep ettiğim tüm çirkin sözlerimden, fiillerimden, kötülüklerimden, belâ, kahır ve lânet sözlerimden, ALLAH (celle celalühü) ismine yaptığım bütün isyan, şirk ve küfür sözlerimden, senin ALLAH (celle celalühü) ismini kullanarak yüz bin defa hâşâ ve kellâ! “Allah cezanı versin, Allah belânı versin, Allah canımı alsın, Allah canını alsın, Allah’ın lâneti üzerine olsun, Allah yazdıysa bozsun, Allah’ın cezası, Allah’ın belâsı, Allah şahidimdir, Allah adına yemin ederim ki, Allah kahretsin, Allah baba, Allah’ına kadar, Allah’ın yok mu” gibi ağzımdan çıkan tüm şirk, isyan, lânet, belâ ve kahır sözlerimden ve sana söylediğim tüm yalanlarımdan, sana attığım tüm iftiralarımdan, azabına ve dünya ve âhirette ceza çekmemize sebep olan bildiğim ve bilmediğim benim, soyumun ve zürriyetimin işlediği, Hz. Âdem’den (aleyhisselâm) kıyamete kadar geçmiş, gelmiş ve gelecek tüm inananların işledikleri ve işleyeceği tüm hata ve günahlardan yarattığın katreler ve zerreler adedince
