R.E.D & Dagger (UPDATED!!)

Chapter 07: Motorbike Race

“Bakit tayo andito?”

Tanong ko kay Ryder pagkatapos naming makarating sa isang food court ng building.

“Kakain.”

Sagot nito saka niya hinila iyong isang upuan para paupuin ako.

“Hindi na kailangan. Kaya kong hilahin iyong upuan ko.”

Maarte kong sagot sa kanya saka ko hinila iyong isang upuan saka ako umupo.

“Tss. Ang stubborn mo.”

Bulong niya sa sarili niya saka siya umupo don sa hinila niyang upuan.

“Since andito na tayo. Siguro naman ililibre mo ako?”

Tanong ko sa kanya.

Sigurado akong mamahalin ang mga pagkain sa food court na pinuntahan namin dahil iyong mga customers eh mga workers sa kompanya nila Ryder.

“Kaya nga dito kita dinala sa food court ng kompanya namin para hindi na ako gagasto.”

Sambit nito.

“Anong gusto mong kainin?”

Tanong niya.

“Kahit ano na lang.”

Sagot ko.

Tumango lang si Ryder saka siya tumayo at pumunta don sa counter. Dahil food court iyong pinuntahan namin eh kailangan pa niyang pumila. Pero akala ko lang pala iyon. Dahil sinabihan niya lang iyon iyong isang lalaki saka siya bumalik sa table namin.

Dahil sa iyong Papa niya iyong may-ari ng kompanya, hindi na niya kailangang gumaya don sa mga pumipila na mga workers.

-R&D-

“Ihahatid na kita.”

Sambit ni Ryder paglabas namin ng building nila.

“Hindi mo na ako kailangang ihatid. Kaya ko ng umuwi ng mag-isa.”

Sabi ko saka ako naglakad papalayo sa kanya. Binilisan ko iyong paglalakad ko at nilakihan ko na iyong mga hakbang ko para makalayo agad ako kay Ryder.

Hindi lang din iyon ang dahilan. Kailangan ko naring makarating agad sa mart para makapagtrabaho ako. Sigurado akong sermon iyong aabutin ko o di kaya eh sisante.

*beeep* *beeep*

Hindi ko na nilingon iyong bumusina sa’kin dahil alam ko na kung sino iyon. Si Ryder.

*beep* *beep*

“Oyy!! Miss Gangster. Ihahatid na kita total ako naman iyong nagdala sa’yo dito.”

Sigaw nito habang nakasakay parin siya sa motorbike niya at sumusunod sa’kin.

“Hindi na kailangan. Kaya kong mag commute.”

Sigaw ko habang patuloy parin ako sa paglalakad ko at hindi siya nililingon.

Nakarating na ako sa sakayan ng jeep pero nakasunod parin si Ryder sa’kin. Hindi ko talaga alam kung bingi ba siya o hindi lang niya naintindihan iyong lingwahe na ginamit ko.

Tinungo ko na iyong jeep para makauwi na pero..

“Ayy Miss sorry. Pero puno na. Hintayin mo nalang iyong susunod na darating na jeep.”

Sabi nong konduktor saka sila umalis at iniwan ako.

Kung mamalasin ka ba naman.

Tinitigan ko si Ryder ng masama na nakasakay parin sa motorbike niya. Inihinto niya iyon sa gilid ng daan malapit sa kinatatayuan ko.