The Glimmer of You

Part 13

Danerie's POV

magkaharap na kami ni venus ngayon pero di ko parin alam kung paano ko sasabihin sa kanya, di ko alam kung paano ko ito sisimulan. 

"are you mad?" tanong ni venus at umiling naman ako 

"then why are you like that? kanina di mo pa ako sinasagot" malungkot na sabi nya.

"okay first of all nag seselos ako" sabi ko at  bigla naman syang ngumiti

"bakit ka nagseselos?" tanong nya pero nakangiti parin sya. 

"eh paano nakikita ka na nila through photos tapos si von mukhang may gusto pa sayo" sabi ko at yumuko na ako. 

"eh bat ka nagseselos nga?" tanong nya at nakangiti pa rin talaga sya. 

"eh syempre gusto kita, mahal kita tapos kanina tinanong ako ni von kung single ka di ko alam kung ano isasagot ko" singhal ko sa kanya 

bigla naman nya akong niyakap at binulungan. 

"tell them im taken" sabi nya and she leave a peck on my lips

"by you" dagdag nya at bigla syang nawala. 

napatayo ako sa kinauupuan ko at nilibot ang paningin ko. 

"venus? nasan ka?" sigaw ko pero wala parin sya. 

tinignan ko yung banyo at wala rin sya don, san naman sya napunta? lumabas ako ng kwarto at nilibot ng mata ko ang paligid pero wala parin sya nakasara ba ang third eye ko? no di to pwede!

nakita ako nila kiel na pabalik balik sa kwarto at sa hallway kaya nilapitan na nila ko.

"napano ka pre?" tanong ni kiel 

"pre si venus biglang nawala, nag uusap lang kami kanina eh" sabi ko at bakas sa mukha nila ang gulat

"teka baka andon lang sa baba sasabihan ko na rin sila edward teka lang" sabi nya at kumaripas na sya ng takbo . 

san ka ba napunta venus? san ka naroroon? bakit bigla ka na lang nawala? hahanapin pa natin katawan mo diba? paanong nawala ka ? ang hirap na nga hanapin ng katawan mo paano pa kayang kaluluwa mo.... venus? nasan ka na mahal ko? 

Third Person's POV

mahigpit ang pagkakahawak ng ginang sa kamay ng kanyang anak, wari bang ayaw na nya itong pakawalan at natatakot na mawala ang kanyang anak. 

nang biglang tumunog ang aparatong naka konekta sa katawan ng kanyang anak, gumalaw ang kamay nito na waring nag sasabing gising na ako. 

nataranta ang ginang nang makitang dumilat na ang kanyang anak, sa loob ng maraming taon muli nya nasilayan ang mga mata nito. 

"vee anak ko? totoo ba ito?" wika ng ginang sa kanyang anak. 

dali daling tumakbo palabas ng kwarto ang ginang upang tawagin ang doctor ng kanyang anak 

matapos tignan ng doctor ang dalaga nakangiti itong lumabas at kinausap ang ginang

"good news po mam, malayo na sa kapahamakan ang inyong anak. gising na gising na po sya milagro po ang nangyari sa kanya" wika ng doctor 

pumasok naman agad ang ina sa kwarto ng anak nya. 

"mama? anong nangyare sa akin? bakit ako nandito?" tanong ng dalaga sa kanyang ina

"na aksidente ka anak, halos sampung taon kana naming inaantay salamat sa diyos at gising ka nang muli" sabi ng ginang at kanyang niyakap ang kanyang anak. 

pumasok sa kwarto ang isang lalaki na kasama ang isa pang binata 

"papa ?" wika ng dalaga at yinakap agad sya nito. 

"anak ko mabuti at nagising kana, sabi ko na eh andyan ka lang. salamat sa diyos at binalik ka nya sa amin" naiiyak na wika ng kanyang ama. 

matapos silang magkamustahan, kinausap ng doctor ang magulang ng dalaga sa labas ng kwarto nito. 

"ma'am and sir, alam ko naman na alam nyong may head trauma ang anak nyo dahil sa nangyari. alam ko rin na nasabi ko na sa inyo na may chance na magkaron sya ng amnesia, we cannot identify kung anong amnesia ang meron sya"

"just take it slow and dont force information to her, slowly asks questions and slowly answer her questions, because her head may hurt if we force it so lets treat her mind as fragile as a glass. we dont want to rush things becuse we dont know what would happen to her if we do" 

"so i want you to take care of her lalo na kayo mommy since everyday andito kayo, you witness everything kung may tanong sya about her life before slowly feed her dont over do it" 

tumango at pumayag naman ang mag asawa, tinignan nila ang kanilang anak na ngayon ay nakangiti habang kausap ang kanyang nakababatang kapatid.

hindi mapigilan maiyak ng kanyang ina dahil sa pangyayaring ito, at isa lang ang tumatakbo sa kanyang isipan. 

sampung taon anak ko, maraming salamat at bumalik ka.