Emir çevre baskısıyla içindeki her duyguyu bastırmıştır. Arkadaşı Alperle gittiği barda yaşadığı talihsizlik hayatının dönüm noktası olacaktı çünkü tanıştığı Kutay Yıldırım onun peşini bırakmayacaktı. Emir'i elde ettikten sonra içindeki itaatkar du...
Emir bugüne kadar hiç bu kadar huzurlu hissetmemişti. Şuan Kutay'ın kolları arasında film izlemek o kadar huzurluydu ki bu ana hapsolmak istedi. Kimse onu bu kollardan çekip alsın istemedi. Onun küçüklükten belli böyle güçlü kolların sıcaklığına ihtiyacı vardı. Babasının ve yeri geldiğinde annesinin bile göstermediği sevgiyi görmek istiyordu. Evet annesi de yeri geldiğinde Emir'e sevgisini tam gösterememişti. Çünkü ne zaman Emir hastalansa annesi onunla ilgilenirken bir bakıyorlardı ki abisi bir yerlerini kırıyordu ya da hasta oluyordu. Mecburen annesi onunla da ilgilenirdi ve böylece Emir tam bir ilgi görmemiş olurdu.
Zamanla alıştığını ve acımadığını kendini inandırmıştı ya, şuan hepsinin yalandan ibaret olduğunu düşünüyordu çünkü Kutay'ın gösterdiği en ufak ilgi bile içindeki küçük çocuğa ufacık bir ışık yakıyor ve mutlu ediyordu. Film asla umurunda değildi sadece onu asla bıraksın istemiyordu. Onu bir gün bırakacağını düşününce gözlerinden akan yaşlar daha da şiddetlenmişti ama Emir ağladığını hissetmiyordu o sadece düşünüyordu.
Kutay filme odaklanmıştı ama eli de Emir'in belini okşayıp duruyordu. Kendisine iyice sokulan beden sarılarak gülümsedi. Gözlerini ona çevirdiğinde ağladığını ve gözlerini sıkı sıkı kapattığını gördü. Hemen dikleşerek 'Emir ne oldu ?' dedi. Emir irkilerek 'sorun yok ' diye sessizce mırıldandı. Kutay onun çenesini tutarak kendine bakmasını sağladı. 'Bana anlatmak ister misin?' dedi. Emir olumsuzca kafasını salladı. Ne diyecekti ki senden hoşlandım ve beni bırakmandan korkuyorum mu deseydi?
Kutay, Emir'e yaklaşarak dudaklarına fısıldadı. 'Senin ağlamanı istemiyorum küçük bebek ' dedi. Emir ufacık gülümseyerek 'Bebek değilim' diye fısıldadı. Kutay'ın gözleri dolgun dudaklara odaklanırken 'Öylesin. benim küçük bebeğimsin' diyerek Emir'in alt dudağını yavaşça dudakları arasına aldı. Emir gözlerini kapatarak hemen karşılık verdi. Kutay ellerini yanaklarına çıkararak öpüşmeyi derinleştirdi. Kısa ama etkili öpüşmeden sonra ıslak sesle ayrılarak 'Hafif ateşin var gibi ılık duş alalım iyi gelecektir' dedi. Emir kafasını sallayarak ayağa kalktığında Kutay onu kucağına alarak odasına çıkardı.
Banyoda küveti doldurduktan sonra Emir'in üstünü soyarak küvete oturttu. Kendisi de soyunarak Emir'in arkasına oturdu. Emir gözlerini kapatarak arkasında ki adama yaslandı. Kutay onun omuzlarına su dökerken konuşmaya başladı. 'Memnun musun burada olmaktan ?' diye sordu. Emir 'Evet, benim için güzel ilerliyor şuan ama siz benden memnun musunuz ?' diye sorarak arkaya döndü. Kutay onun çenesini okşayarak 'Çok memnunum, seninle güzel vakitler geçiriyoruz' dedi. Emir'in gözünden geçen mutluluk dalgalarını Kutay çok iyi görüyordu. Bu çocuğun ne yaşadığını çok merak ediyordu bir insan bu kadar sevgiye aç olmamalıydı.
Kutay onun dudaklarına kısa bir öpücük bırakarak geri çekildi. Emir de eski pozisyonunu alıp arkasına yaslandı. Kutay 'Yarın yeni okula seni ben götüreceğim ve diğer okulda yaşadıklarını az çok duydum öğrenciler seni pek rahat bırakmamış bu yüzden seni oğlum diye tanıtacağım anladın mı ?' diye sordu. Emir şok olarak arkasını döndü. 'Ama neden?' diye sordu.
'Bu okulda da üstüne gelinmesi istemem üvey oğlum olduğunu söylersem herkes ağzını kapatacaktır yoksa sana baban ne iş yapıyor ailen nerede diye bir sürü soru gelir' dedi. Emir bunun iyi bir fikir olduğunu düşündü sonuçta kimse onu sorgulamazdı. 'Ya annen nerede derslerse ve soyadımız aynı değil ki?' dedi. Kutay 'Bak beni küçükken evlatlık aldılar dersin annenin öldüğünü söylersin ve soyadın okulda Yıldırım diye geçiyor müdürle konuştum o kadar irdelemezler zaten sen ayak uydur yeter zaten çok az kaldı sınavına' dedi.
Emir kafasını sallayarak 'Teşekkür ederim her şey için' dedi. Kutay seslenmeden onu yıkayarak küvetten çıktı. Onun çıplak şekilde karşısında durması Emir'in utanmasına yol açıyordu ama bakmadan da duramıyordu.
Kutay onu giydirip yatağına yatırdı. 'Uyuyalım sabah okula gitmen gerekiyor' üstünü örttü. Kendisi de yanına yatarak Emir'in beline sarıldı. Bu çocuğa diğerlerinden farklı davrandığının farkındaydı ama irdelemek istemiyordu. Sabah erkenden uyanarak hazırlanıp okula gitmişlerdi.
Emir lüks görünen okula bakarak zenginlerin ne kadar şanslı olduğunu bir kere daha düşündü. Okuldan içeriye girdiklerinde herkes onlara bakıyor gibiydi çünkü yanında taş gibi bir adam vardı kim bakmazdı ki ? Önce müdürün yanına çıkmışlar daha sonra da Emir'i sınıfına bırakmışlardı. Kutay müdürün yanında 'İyi, dersler bir sorun olursa beni araman yeterli oğlum ' dediğinde Emir utanarak 'Tamam babacım' dedi.
Emir sınıfta kısaca kendini tanıttıktan sonra derslerini pür dikkat dinlemiş ve hocaların sorduğu sorulara da doğru cevap vererek ne kadar çalışkan olduğunu da ortaya çıkarmıştı. Yanında oturan ve sürekli müzik dinleyen çocukla konuşmak istiyordu ama çok soğuk bir çocuktu. Oflayarak etrafına baktı kimisi kızlarla kimisi arkadaş grubuyla takılıyordu. Çantasından kitap çıkararak okumaya başladı.
Son ders bittikten sonra yanında ki çocuğun önüne bir kağıt koymasıyla hemen eline aldı. Kağıtta ders programı vardı. Emir güzelce gülümseyerek 'Teşekkür ederim ' diye nazikçe fısıldadı. Çocuk da kafasını sallayarak ayağa kalktığında Emir hemen 'Ben Emir tanışalım mı ?' diye sevecen bir şekilde sordu.
Çocuk da 'Ben de Barış memnun oldum' diyerek çantasını alıp gitti. Emir içinden ne kadar tuhaf bir çocuk olduğunu düşündü. Bunu daha sonra kafa yormayı planlayarak dışarı çıkıp hemen gördüğü arabaya ilerledi.
Kutay'ın da arabada olmasıyla gülümseyerek yanına oturdu. Şoför arabayı çalıştırınca Kutay ona dönerek 'Nasıldı okul oğlum?' diye sordu. Emir onun ufak oyununa gülümseyerek 'Güzeldi babacım. Hocaların sorduğu sorulara hep doğru cevap verdim ve yanımda tuhaf bir çocuk vardı onunla tanıştım' diye kısaca gününden bahsetti. Kutay onun da kendi oyunun hemen ayak uydurması hoşuna gittiği için Emir'i tutarak dudağına yapıştı. 'Bir daha ki fantezimiz kesinlikle baba-oğul olacak' diye fısıldadı. Emir utanarak kafasını salladı. Güzel geçiyordu günleri hayatında hiç yaşamadığı duyguları yaşıyordu ve son olsun istemiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
NASILDII LÜTFEN YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİNN ! AYRICA EMİR BEBEĞİME BAKIN NE KADAR TATLI :))
ARKADAŞLAR BU BÖLÜM TASLAKTAYDI YAYINLADIM AMA DEPREM BÖLGESİNDEYİM VE İZİNLERİMİZ İPTAL OLDU YOĞUN OLARAK HASTANEDEYİM BU YÜZDEN OLAYLAR DURULSUN SIK SIK GELECEK İNŞALLAH BOL BOL DUA EDELİMM HEPİNİZE TEŞEKKÜRLER :)
