Laçin /Gerçek Ailem |ARA VERİLDİ|

2-📚Kitap📚

Laçin
1 ay sonra

Hastaneden taburcu olmamın üstünden 1 ay geçmişti. Doktor, 1 ay boyunca okula gitmememi tehlikeli olabileceğini söyledi. Annem okula gitmemi istemediği için gitmemiştim. Şimdi ise okula yetişmeye çalışıyordum.

Otobüs saat 07.50 de geliyordu. Ve saat şuan 07.48'di. Normalde okul 09.00'da başlıyor. Ama ben erken giderek daha fazla kitap okuyorum.

Neyse ki durak ile evimin arasında 1 sokak vardı. Durağa gelmemin hemen ardından otobüste gelmişti. Otobüse bindim ve kartımı okuttuktan sonra boş olan bir koltuğa geçtim. Çantamdan kulaklığımı ve kitabımı çıkardım.

2 durak sonra yanıma biri oturdu. Çaktırmadan göz ucuyla yanım oturan çocuğa baktığımda üstünde koyu mavi bir sweatshirt altında ise gri bir eşofman vardı. Ne tesadüf ki, benim üstümde gri bir sweatshirt altında ise koyu mavi bol paça bir eşofman vardı. Kıvırcık, uzun saçları eğildiğinden dolayı yüzünü kapatıyordu.
Çok fazla çocuğu incelediğimi farkedince önüme döndüm.

Bir süre sonra üzerimde bakışlar hissedince, yüzümü örten saçlarım arasından ona baktım. Bana değilde elimdeki kitaba bakıyordu. Okuduğum sayfada canice yapılan bir cinayet anlatılıyordu. Galiba çocuğun ilgisini çekmişti.

Kitabı,ani bir hareketle ortamıza aldığımda çocuk şaşırdı. Eliyle kitabı önüme doğru ittirsede utandığından dolayı fazla kuvvet uygulayamamıştı. Hala ortamızda  duran kitaba şaşkınca baktığını gördüğümde boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım.
"Kitabı okumak için can çekişiyordun. Hem galiba kitap hoşuna gitmiş. İstersen beraber okuyabiliriz?"
"Ne? Gerçekten mi? Rahatsız olmayasın?"
Hafif bir tebessüm ile sorularını cevapladım.
"Gerçekten. Hem niye rahatsız olayım? Hatta okumasamda olur al sen oku. Ben bu kitabı daha önce 3 defa bitirdim."
"Hayır gerek yok birlikte okuyabiliriz."diyerek kitaba döndü. Bende kitaba döndüm ve okumaya devam ettim.

Kafamı kaldırdım ve otobüsten dışarıya baktım. İneceğim durağa 2-3 dakika kalmıştı.
"İzininle"diye mırıldandım. Bana döndüğünde kitabı önüme çektim ve ayracı sayfaya katarak kitabı çantama attım. Oda etrafına baktı ve çantasını düzelterek ayağa kalktı. Onun ardından bende kalkdım. Otobüs durağın önünde durduğunda hızlıca aşağıya indim. Peşimden gelen adım sesleri duyuyordum. Hemen yanımda beliren o çocukla ona döndüm.
"Şey... Tanışalım mı? Ben Boğaç. Boğaç Karan."
"Olur... Laçin bende. Laçin Elçeri."
"Kitabını okumama izin verdiğin için teşekkür ederim."
"Teşekkür mü edersin?" dedim gülerek. Bana şaşkınca bakarken güldü. Yaptığım alıntıyı anlamıştı.
"Teşekkür ederim." dedi ve yavaş adımlarla yanımda uzaklaştı.

·
·
·
Teneffüs zili çalar çalmaz dibimde bitecek olan Beren ve Damla'yı bildiğim için teneffüsden 2 dakika önce lavanboya gitmek için izin almıştım. Tabiki de lavaboya gitmemiştim. Direk bahçeye inerek uzun ve geniş bahçenin sonunda bulunan etrafı sarmaşıklarla çevrili kapıyı ittirerek gizli bahçeye giriş yaptım. Burayı ben ve  asosyal olan bir kaç kişi biliyordu. Ama genelde sıklıkla buaraya gelen kişi ben oluyordum.

Uzun çimen ve çiçeklerin arasına bacaklarımı uzattım ve sırtım tellere verdim. Elimde her zaman sweatshirt'mün cepinde bulunan kitabımı çıkarttım. Öğle arasındaydık. Yani 1 saatim vardı. Sessiz sedasız bir saat. Ohh miss.
"Laçin?" diye seslenen Boğaç'ı görünce hayallerim su düşüş sesinide duydum.
"Napıyorsun burda?" diyerek yanıma oturan Boğaç'a ters bir bakış attım.
" Allah Allah! Elimde kitap varsa kesinlikle voleybol oynuyorumdur!"diye çıkmıştım sessizce. Kıkırdadığını duyunca ona doğru döndüm. O mu çok güzel gülüyordu yoksa bana mı öyle geliyordu?
"Tamam yaa. Kızma.  Bir an seni burda görünce şaşırdım."
"Niye ki?"
"Genelde buraya kimse gelmezse ondan."
"Yoo. Ben her zaman buaraya geliyorum. Asıl ben hiç seni görmedim." diyerek ona döndüm.

"Sen beni hiç görmedin ki zaten."
"Efendim, birşey mi dedin?"
"Sıklıkla gelmem buaraya o yüzdendir."
Mırıldanarak söylediği şeyi duymamıştır ama bu cümle olmadığından emindim.

1 saatlik öğle arasını birlikte kitap okuyarak bitirmiştir. Onunla kitap okumak gerçekten keyifli geliyordu. Bunu daha önce kimseyle birlikte kitap okumadığıma yoruyordum. Zil çalınca Boğaç yavaşça ayağa kalktı. Benim hala oturduğumu görünce,
" Neden hala oturuyorsun?"dedi.
" Beren ile olanları biliyorsundur. Onunla uğraşmak istemiyorum. Hoca tamda öğretmeler zili çalınca geliyor o zaman gidicem."
"Peki... Şey... Instagram hesabın varmı?"
"Evet var."
"Hesabın adını verir misin?"
"lacinliyzs"
"Benimki de boğacamakaranolan"
"Tmm görüşürüz"
"Görüşürüz"
Uzaklaşan Boğaç'ın ardından bende kalktım ve ileride ilgimi çeken ve onca papatyanın arasında sadece bir tane olan sarı papatya ya yaklaştım.

Aynı benim gibi... diye geçirdim içimden...

~(˘▾˘~)
Selam. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Çünkü ben değilim. 15 tatil bitiyor. Ama ben daha ders bile çalışmadım... Neyse..

Bölüm nasıldı?

Alttaki küçük yıldıza basarsanız beni çooook mutlu edersiniz. Lütfen.

Boğaç nasıl sizce?

Laçin'in Boğaçla birlikte kitap okuması?

Görüşmek dileğiyle...
Kendinize iyi bakın.
Hoşçakalın.