Monoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni.
Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan,
Acılarını içine gömen,
Yaralarını sarmayı kendi öğ...
Laçin Aden Faris "Efes?!"diyerek hemen kolunu altına girdim. Yavaş adımlarla salona götürmeye çalıştığım Efes'e sorduğum sorulara yanıtsız kalıyordu. "Efes! İyimisin? Kim yaptı? Nasıl oldu? Neden oldu? Efes cevap ver!" "L-laçin,b-benim çok b-başım d-dönüyor." "Sadece başın dönse iyi, ağzınla burnun sandalye kapmaca oynarken ters dönmüşler."diyerek salondaki koltuğa attım onu yavaşça.
İçeriye giren aile üyeleri ile saate baktım. Okula geç kalmak üzereydim. 30 dakikam vardı. Burdan okula otobüs ile 50 dakikaydı.
"Oğlum iyimisin?!" Bağırarak oğluna koşan Mercan Hanım ile gülümsedim. Aklıma eskiler gelmişti. O mutlu anlar aklıma kazınmışken yok olmaları zordu zaten. "İyiyim anne. Bir sokak kavgasını ayırdım. Olan bu." Efes'in dedikleri ile gözlerimi devirdim. Ben sorduğumda cevap vermemişti. İt.
Çenemi tutamayarak mırıldandım. "Daha çok onlar seni ayırmış gibi,ama neysee." Bu söylediğimi Efes duymuştu. "Sen bide karşı tarafı gör kızım." "Karşı taraf derken? Kavgayı ayırmak için girdiğini söylemiştin?"diye sordum. Yalan söylediğini anlamıştım. Çünkü sorduğumuz sorulara 4,5 saniye geç cevap veriyor. Sanki birşeyler düşünüyordu. 'Karşı tarafı gör'dediğinde kendini gerçekten ele vermişti. Amaaan neyse banane.
"Kavgayı ayırmak için girdim zaten. Sonra bir tanesi yumruk atınca dayanamadım daldım." Klasik bir cevap verdiğinde güldüm. Yalanlar ve yine yalanlar. "Peki"diyerek daha fazla uzatmadım. Kendi dayak yiyeceğini bilerek yapmıştı her ne yaptıysa. Çeksin acısını.
En köşedeki tekli koltuğa oturarak yayıldım. Telefonumdan Instagram'a girerek Boğaç ile olan sohbet kısmına girdim. Daha önce hiç burdan konuşmamıştık ama olsun.
Siz; Boğaç motorunu ödünç alabilir miyim? Siz; Yani buraya yakınsan sende gelebilirsin. Siz; Yoksa okula geç kalacağım.
Boğaç; Ben yakınım oraya. Boğaç; Gelirim. Boğaç; 10 dakikaya hazır ol.
Siz; Teşekkürler.
Boğaç; Rica ederim.
Konuşamamızdan çıkarak telefonu kapattım. Bir anda arkamda Bera'nın sesini duymamla olduğum yerde sıçradım. "Senin sevgilin mi var?" Arkamı dönüp ona ters ters baktım. "Sanane." diyerek ayaklandım. Hiç uğraşamazdım şimdi onlarla . "İlerde ne olacağı belli." Kapıdan çıkarken duyduğum sözlerle güldüm. Sevgiliyi bırak flörtüm bile olmamıştı ki benim. Olmasında zaten.
Odama çıkarak çantamı hazırladım. Bir tablet ağrı kesiciyide çantaya attıktan sonra aşağı indim. Telefonun titremesi ile gelen bildirmie baktım.
Boğaç;Geldim.
Hızlıca ayakkabımı giyerek dışarı çıktım. Beyaz bol t-shirt ve siyah bol paça pantolon giyen bir Boğaç ile karşılaştım. Bu çocuğun giyim tarzı benimki ile çok benziyordu.
"Günaydın"diyerek yanına gittim. "Günaydın" diyerek bana kaskı uzattı. Kaskı alarak başıma taktım. "Motor kullanmayı biliyormusun?" diye soran Boğaç'a kafa salladım. "Madem biliyorsun, sen sürsene bu sefer."diyince yine kafamı salladım ve motora bindim. O da arkama binerek belime sarıldı. Motoru çalıştırarak bir anda gaza bastım. Çok az zamanımız kalmıştı. Çok hızlı gidiyorduk. Boğaç'ın omzuma dokunması ile yavaşladım. "Şöyle yavaş git. Atlı kovalamıyor ya arkamızdan."dediğinde güldüm. "Daha çok hız daha çok adrenalin demek!"diyerek gaza yüklendim.
20 dakika sonra Tekerlekleri çığlık attırarak motoru durdurdum. Kaskı mı çıkararak Boğaç'a uzattım. Kaskı alır almaz bana çantamı uzattı.
"Teşekkür ederim."dedim tam arkamı dönüp gidiyordum ki kolumu tuttu. "Ne için?"diyen Boğaç'ın gözleri koluma kaydı. "Herşey için." diyerek gidiyordum ki Boğaç kolum bırakmadı. Çünkü kaşlarını çatmış koluma bakıyordu. Bende kaşlarımı çatarak kolumu çekmeye çalıştım yine bırakmayınca şaşırdım. "Boğaç ne oldu?"diye sordum. Bir anda elini bileğimin üstüne kaydırıp sıkınca acıyla inledim. Siktir! Sol bileğim! Hızlıca elimi çekmeye çalıştım lakin yine bırakmadı.
"Bir rahat dur Laçin!" diyerek sesini hafif yükseltince sağ elimle kolunu tuttum ve tırnaklarını batırdım. Lakin yine elini çekmedi. Kıyafetimin bileğini katlayarak açtı bir anda. Bu sefer yaptığı şeye gerçekten kızdım. Yaralarının üstünü açmıştı. Bir hışımla kolumu çektim ve arkama dönerek okula koşmaya başladım. "Laçin!" Diyerek arkamdan koşmaya başladı. Ama bilmediği şey ben Adana'nın pis sokak aralarında büyümüştüm. Tazı yanımda sönük kalır lan! Hadi kız bacaklarına kuvvet!
Sınıfa vardığımda nefes nefeseydim. Karşıma çıkan Damla ve Beren ile nefret gözlerime hücum etti. "Ayy! Böcek Laçin de buradaymış." diyerek yanıma yaklaşn Damla ile geriledim. "Ne oldu? Korktunmu yetim bebe!" diyerek üstüme geldi Beren bir az daha geriledim. "Korkuttuk küçük hanımı demek! Bu bizim için büyük şeref!" diyerek noktayı koydu Damla. İkisinin de omuzana çarparak içeri girdim. Sırama oturdum ve kitap okumaya başladım.
15 dakika sonra Bu ders boştu zaten okulun son ayındaydık. Az kişi gelirdi. "Ayyyy! Bana göz kırptı resmen!" diyerek içeriye giren Beren ile ona doğru döndüm. "Senin çirkinliğinin kabus olduğunu sanıp göz kırpmıştır."dedim ve önüme döndüm. "Sen sus be! Ezik! Ne anlarsın aşktan."diyerek beni tersledi. Damla'nın konuşması ile şok yaşadım.
"Yani çocukta aşık olunmayacak gibi değil. Çok yakışıklı. O yakışıklının yanına da senin gibi güzel bir kız gider. Hemen adlarınızla soyadınız aynı olunca yakışıyor. Düşünsene Beren Karan ve Boğaç Karan."
Ne yani Beren Boğaç'dan mı hoşlanıyordu?
Nasıl yani babaannem ve babam kardeş mi?
\ (•◡•) / Nasılsınız?
Okullar kapanıyorrr!!! Vee bölümler sık gelicek. 1-2 güne yada yarına özel bölüm gelicek.(geçmişden)
Mutlu musunuz? Ben çoook mutluyum bu aralar! (Nedeni kesinlikle yeni kitaplar almam değil!)
7K olmuşuz! Çooooookk teşekkürler canımlarımm!
Umarım bölümü beğenmişsinizdir! (İstek sahne alınır)
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın.
Allah'a emanet olun canlarım!
Görüşmek üzere!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
