90K olduukkk(ಥ﹏ಥ)
Ya ben sizi yerim!!
Ağlıycam mutluluktan.
Çooooooooooooooooooooooook teşekkür ederim sizlere! Bin kere teşekkür ederim, milyon kere teşekkür ederim.
Siz beni mutlu ettiniz ya Allah'ta sizi mutlu etsin aşklarım!
Gelin öpcem sizi (づ￣ ³￣)づ
Laçin Aden Faris
Birkaç gün sonra...
Elimdeki telefonu yatağın üzerine savurdum.
Az önce Erim aramıştı.Bana yer altında işlerin karıştığında bahsetti.
"Noldu Erim niye aradın?"
"Laçin yer altında işler çok karıştı. Herkes kral ve kraliçe olmak için çabalıyor. Bildiğin taht kavgası."
"Benim bildiğim kadarıyla tahtın tek sahibi Elisa Adin."
"Elisa..."
"Ne oldu Elisa? Erim cevap ver!"
"Elisa öldü."
"N-ne?"
" Yani herkesin öyle bilmesini istiyor."
"Ama neden?"
"Elisa hamileymiş. Aref ile de evlenmişlerdi bu haberden bir- iki gün önce."
"Benim niye haberim yok? Umurunda değil miyim artık onun?"
"Laçin bu sorularını ben cevaplayamam. Elisa'ya sorman lazım."
"Nerde kalıyorsa konumunu at."
"Laçin n'apacaksın?"
"Yanına gideceğim. Teyze oluyorum ve haberim yok. Hediye alacağım yeğenime."
"Laçin bak, Elisa senden yer altına geçmeni isteyecek. Bunu sakın aklından bile geçirme!"
"Ben senden emir almıyorum Erim! Bana Elisa'nın konumunu at gerisini bana bırak."
"Peki. Tama-"
Sinirle elimi saçlarından geçirdim.
Benim bir yeğenim olacaktı ve benim bundan haberim yoktu.
Sikerler ama!
Sinirle dolabın en altında duran valizi çıkardım. İçene takım halinde bulduğum şeyleri koydum.
Bir anda kapı açıldı ve nefes nefese içeriye Afrin girdi.
"Laçin Elfida yok, gördün mü onu?"dediğinde kaşlarımı çatarak ona döndüm.
"O kim?"
"Senin tabirin ile 'Kumral' yok,kayıp, hiçbir yerde bulamıyorum." diyerek elirini saçlarından geçirdi.
"O gün çığlık attığını duyduğunda bile umursamadığın kız,şimdi mi kıymete bindi Sina?"diyerek tek kaşımı havaya kaldırdım.
"Sina? Derken?"diyerek kaşlarını çattı.
İşte bu kadardı. Bazı insanların, bazılarının gözündeki değeri buydu. Tek bir kelime ya, tek bir kelime ile unutmuştu Kumral'ı.
"Lütfen git başımdan. Hiç senle uğraşacak kafada değilim."
Yanıma yaklaşarak kıyafetleri koymaya devam eden kolumu tuttu.
"Ne bu şimdi? Nereye gidiyorsun?"
Kolumu tutan elini sertçe kolumdan ayırdım.
"Bana bir daha izinsiz dokunursan keserim o parmaklarını!"diyerek ittirdim onu ardından dolapta bıraktığım takım elbiseyi çıkarıp yatağın üstüne attım.
أنت تقرأ
Laçin /Gerçek Ailem |ARA VERİLDİ|
الفكاهةMonoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni. Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan, Acılarını içine gömen, Yaralarını sarmayı kendi öğ...
