ကိုကိုေလး BL
#ဦးငယ္
အပိုင္း ၁
လူတစ္ေယာက္ဟာ
လူတစ္ေယာက္အတြက္
ေပးဆပ္ဖို႔ ေမြးလာတယ္လို႔
ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ထင္မိမွာလဲ။
သူ႕နာမည္ကေတာ့ မင္းေခတ္သြင္တဲ့။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုကိုေလးလို႔ပဲ
တရိုတေသေခၚမိတယ္။
ကိုကိုေလး။
အဲ့ဒီလူသားေလး ကြၽန္ေတာ္ရွိရာ
ရပ္ဝန္းကို မေရာက္လာခင္အထိေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ဘဝက အပ်ံသင္စ ငွက္ေလးလိုပဲ။
လြတ္လပ္တယ္။
ေပ်ာ္သင့္သေလာက္ ေပ်ာ္ရတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကိုကိုေလးဆိုတဲ့ လူကို
အသက္တမွ်ခ်စ္မိသြားလို႔
အသက္ရွင္ရတာ သိပ္တန္လြန္းခဲ့ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ ကိုကိုေလးကို
သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။
''ညီငယ္ မင္းနာမည္ ညီငယ္ေနာ္''
''ဟြင္ ဘာလို႔ အစ္ကိုက သားအိပ္ခန္းထဲ
ေရာက္ေနတာလဲ အစ္ကိုက ဘယ္သူလဲ''
''ငါ့နာမည္ မင္းေခတ္သြင္''
''ဟင္ အဲ့ဒီေတာ့
ေမေမေရ ေမေမ သားအခန္းထဲကလူက
ဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ ေရာက္ေနတာလဲလို႔''
မဲ့တဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ အေမကို
ရွာ တန္းတိုင္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက
အေရးေတာင္မလုပ္။
''ဟဲ့ သား ေအာ္ တိုးတိုးေျပာစမ္းပါ
မင္း ထမင္းငတ္သြားခ်င္တာလား ေျပာ''
''ဘယ္သူလဲလို႔ ေမေမရ''
''ေတာ္တိတ္ ညေရာက္မွ
ေမေမ ေသခ်ာေျပာျပမယ္
အခု ေဘာလုံးကန္လာတာမလား
ေပပြေနတာ သြား ေရေသာက္ၿပီး
ေရခ်ိဳးေတာ့''
''ဟုတ္''
မနာခံခ်င္ေသာ္လည္း မရ။
သူစိမ္းလူအေၾကာင္း အေမ
စကားတစ္ခြန္းမဟ။
''အျမန္ခ်ိဳးေလကြာ ေလေအးေနတာ''
''ဟြင္း ဒါ သားသေဘာပါ''
အိမ္ေပၚကေန လွ်ာရွည္ေနေသာသူကို
သေဘာမက်။ မ်က္ေစာင္း႐ြယ္
ေျပာမိသည္။
'' နို႔သီးေတြကလည္း နီရဲေနတာပဲ''
''ဟာ ေအးေနာ္ သူျဖင့္ ဗလမရွိပဲ
သူမ်ားကို လိုက္ကဲ့ရဲ႕ေန''
YOU ARE READING
KoKoLay 🦋BL fic
General Fiction[Complete♥Z&U] လူတစ်ယောက်ဟာ လူတစ်ယောက်အတွက် ပေးဆပ်ဖို့ မွေးလာတယ်လို့ ကျွန်တော် ဘယ်ထင်မိမှာလဲ။ သူ့နာမည်ကတော့ မင်းခေတ်သွင်တဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုကိုလေးလို့ပဲ တရိုတသေခေါ်မိတယ်။
