အပိုင္း ၅
ရက္မ်ားစြာၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္။
''ပန္းေတြ လတ္တယ္ေနာ္
အစ္မေရ ဝယ္သြားပါအုံးလား''
''ဟိတ္''
''ငါနင့္ကို မျမင္ဘူးေနာ္ သရဲေကာင္ေလး''
''နင္ကလည္း ကူညီပါေနာ္''
''ဟယ္ နင့္ဖာနင္ေတာင္ ဘယ္မွာ
ေသခဲ့မွန္းမသိတာ ငါက ဘယ္လို
ကူညီရမလဲ''
''ငါ အဲ့မင္းသားကို သိတယ္လို႔''
''အဲ့မင္းသားက ဇာတ္ကားမရိုက္ေတာ့ဘူး''
''ဒါေပမဲ့''
''ဟဲ့ သရဲေလး ေအးေနာ္ ဖုန္းၾကည့္ၿပီး
ေျပာေနတယ္ထင္လို႔ ေဘးလူေတြ ငါ့ကို
အ႐ူးလို႔ မျမင္တာ၊ သြား သြား သြားေတာ့''
''ငါ့ကိုယ္ငါ မေသေသးဘူးလို႔ ထင္လို႔ပါ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို ကယ္ပါဟာေနာ္
ငါ သူ႕ကို ေတြ႕မွရမယ္''
''ဟယ္ သူက မင္းသား ငါက
ေစ်းသည္ေလ ငါ့မွာ ဘာအာဏာ
ရွိမွာလဲ''
''နင္ နင္ ငါတို႔ အေၾကာင္းေတြ
နားေထာင္ေပးေလ''
''ဘာလဲ နင္တို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက
အျပန္အလွန္ကူညီခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းလား
ေတာ္ၿပီ ငါ နားၿငီးလွၿပီ''
''နင္ကလည္း ငါ အလိုလိုသိေနလို႔ပါဆိုေန''
ညီငယ္ ေသသြားခဲ့ၿပီလား မေျပာတတ္။
ဝိညာဥ္ဘဝေရာက္မွန္းေတာင္ အေတာ္ၾကာ
မွ သိရသည္။ ေလွ်ာက္သြားရင္း မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္နဲ႕ ဆုံခဲ့သည္။
သရဲျမင္ရတဲ့ ေကာင္မေလး။
ေစ်းသြားေစ်းျပန္ အေနာက္ကေန
လိုက္ကာ နားပူမိသည္။ ညီငယ္ ရိုးရိုးတန္းတန္း
ေသခဲ့တာ မျဖစ္နိုင္။
''ဟဲ့ နင္ေသတာ စုံစမ္းေပးရေအာင္
ငါက စုံေထာက္လည္း မဟုတ္''
''နင္သာ ကူညီရင္ ငါေက်းဇူးမေမ့ပါဘူး''
''ခက္ေတာ့တာပဲ အဲ့လူနာမည္က
ကိုကိုေလးေနာ္''
''ဟုတ္တယ္ အဲ့ မဟုတ္ဘူး နာမည္ရင္းက
မင္းေခတ္သြင္တဲ့''
''အဲ့မင္းသားနာမည္ပဲ အခုတေလာ
နာမည္ႀကီးေနတာေလ''
''အြင္း ကူညီမယ္မလား''
YOU ARE READING
KoKoLay 🦋BL fic
General Fiction[Complete♥Z&U] လူတစ်ယောက်ဟာ လူတစ်ယောက်အတွက် ပေးဆပ်ဖို့ မွေးလာတယ်လို့ ကျွန်တော် ဘယ်ထင်မိမှာလဲ။ သူ့နာမည်ကတော့ မင်းခေတ်သွင်တဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုကိုလေးလို့ပဲ တရိုတသေခေါ်မိတယ်။
