YADE

Şaşkın

💙💛

Telefona tekrardan gözlerimi çevirip baktım.Alp'e en son attığım mesajın hemen altında yazan görüldü ile bu sabah çok mutlu bir güne uyanmıştım.

Babacık beni sonunda görmüştü. Yeşeren umutlarım ve çiçek açan bahçemde onun için ektiğim papatyalar yeşermeye başlamıştı.

Yerimde resmen tepinirken boy aynasından gördüğüm garip hareketlerle sevincini kutlayan kız kesinlikle Leyla Demirciydi.Şey bu ben oluyorum.

Alp biliyor musun bu gün senin yüzünden çok mutluyum.Şimdilik görüldü olarak kalsın bakarsın zamanla mesajlarıma yanıt da verirsin?

Kızaran yanakları,dudaklarından iki saattir düşmeyen kocaman gülümseme ve mavişleri parıl parıl parlayan aynadaki kişiyle derin bir nefes alıp verdim.

İlk defa kendimi bu kadar mutlu enerjik ve kendimde hissediyorum.Bak görüyor musun Alp?Sadece mesajlarıma bakman bile beni bu denli olumlu etkilerken sana sarıldığımı hayal edersek sanırım o an dünyadaki en mutlu kişi olacağım.

Ufak bir kıkırdamam dudaklarımın arasından kaçıverdiğinde sesimi Erkan duymasın diye hızla elimi dudaklarıma bastırdım.Gülünce ağlatıyor sonra.

Ona sarılma hayali kıpır kıpır edivermişti içimi.
İri bedeni yüzünden kollarım tam olarak bedenini saramayacak olsa da kafamı göğüsüne yasladığımda duyacağım kalp ritimlerini bahçemin şarkısı yapmak için sabırsızlanıyorum.

Ben seni hissettmek,senin için yanmak ve sana defalarca aşık olmak istiyorum.Sen ise beni sev yeter Alp İğdem.

İçimdeki o koskoca eksik parçanın sevgi olduğunu biliyorum ve seni gören gözlerim o koca parçayı aydınlatıveriyor.Sanki ihtiyacım olan o eksiklik sendeymiş gibi kendini belli ediyor...

Pekâlâ sanırım bu günün muhteşemliğini yaşamam lazım.Ama ne yapabilirim ki?

Tam olarak ne yapacağımı düşünürken hemen bir kaç oda ötemde olan iblisin odasının kapısı çarpınca içimi saran korku ve endişeyle hemen Instagramdan çıkıp yatağıma adımladım. Telefonu yastığımın altına hızlıca koydum.

"LEYLA!"

Bağırışıyla çok yakında olduğunu anlamam uzun sürmemişti.Hızla boy aynasının önüne geçip saçlarımla uğraşıyormuş gibi yapmaya başladım.Zaten çok sürmeden de odamın kapısı hiç de nazik olmayan bir şekilde açılmıştı.

Çatık kaşlarla bakarken denizin haşin dalgalarını anımsatan mavi irislerine kenetlenip kaldım.

"E-efendim."

Bir adım içeriye atıp ardından kapıyı usulca kapamasıyla gözlerimi bir saniyeliğine kapatıp sertçe yutkunarak geri araladım.

"Başım çatlıyor.Dün eve geldiğimde büyük bir ihtimalle sarhoştum.Dün geceye dair hiç bir şey aklımda yok."

Konuşarak adım adım yanıma yaklaştı ve ben iblisle her yan yana geldiğimde kapısını çaldığım Tanrının tekrar kapısını çaldım.