YADE

Keşfedilmeyi Bekleyen Hisler

....

"Bu arada dün sabah olan yayını akşama kadar uzatamadık.Çok güzel bir işim çıktı da."

Gözleri balkonun camına kaydığında bakışlarım camdaki yansımasını buldu.Gülümsedim.O çok güzel bir iş ben mi oluyordum?

Bal köpüğü irisler tekrar kameraya döndü.

"Yani bir zahmet kusura bakmayın.Olur öyle şeyler."
Sonra kolasından bir yudum aldı.

"Kusura bakanı sikerim.Tabii kusura bakmayacaksınız."

Dudaklarımda kocaman bir gülümseme oluştu.Kendi kendine atarlanıp sinirlenişi çok tatlıydı.

"Abi kimse bir şey demiyor ki zate."diye sessizce mırıldanan Ali'ye karşılık kameraya ters ters bakmıştı.

"Olurda söylersiniz diye küçük bir uyarı zaten."

"O değilde lan ben size söylemeyi unuttum."diyerek araya giren Girayla sabır çeken adam bir nefes alıp vermişti.

"Bu bizim en son oynadığımız oyunun yeni sürümü yüklenmiş.Onu yarın gece oynayalım mı abi?"

"Olabilir."diyerek kestirip attı.

Diğerlerinde düşündüklerini dile getirip onayı aldıktan sonra paketinden çıkardığı sigarayı dudakları arasına koyup çakmakla ucunu yaktı.

Hayran hayran izledim onu.Biliyor musun sanırım her şey hayal ettiğinden daha kısa sürede gerçekleşecek.

Bana dedi ki bir babacığın olduğunu unutuyorsun...Ben aslında bu kadar çabuk kabullenmesini beklemiyordum.Hani ne bileyim hatta ben beni kabul edeceğini bile tahmin etmiyordum.

Her şey çok güzel bir rüya gibi.Ben Heliosu,karanlığımın aydınlık tanrısını sadece rüyalarımda görürken şimdi ona sadece bir kaç adım uzakta durmam kalbimi çok heyecanlandırıyor.

Böyle nasıl desem hayatım yalan ama tek gerçek oymuş gibi hissettiriyor.Ben babacığıma çok aşığım ve sanırım hayatımdaki tek gerçek olarak kalacak.

Bir iç çektim o güzel yüzüne bakarak.Sahi bir insan bu kadar kusursuz olur muydu?Yoksa biz aşık olduğumuz kişilerin kusurlarına mı kör olurduk?

O benim için kusursuzluğun sembolü.Bembeyaz teni üzerinde parlayan güneş kadar sarı gözlerine bakınca insan bir an benliğini kaybediyor.Seni içine çekiveriyor ve öylece gözlerini seyredalıyorsun.

Hem biliyor musun ben onun kokusunu artık biliyorum!

Bu düşünceme karşı dudaklarımda küçük bir tebessüm yeşerdi.

Çok güzel kokuyordu.Böyle hani bir koku içine ferahlık verdiği için ardı ardına koklayıp o kokuya bağımlı olursun ya ben bağımlı olacağım kokuyu onda bulmuştum.Bembeyaz teninden yayılan o eşsiz koku benim kalbimdeki küçük bahçemin eksik olan kokusunu hakkıyla veriyordu.

"Abi sana gönderdiğim videoyu izler misin?Köpeğin olayım,taşşa-" sesiyle hemen gözlerimi telefona çevirdim.

Sarı hareler bıkkınlıkla solurken ağzının içinde "tövbe tövbe."diye mırıldanmıştı.

Dili pembenin en açık tonunda olan ince dudakları ıslattığında bir iç çekmiştim.

Evet şu an onun evindeydim ama yarın buradan gitmem gerekecekti.Çünkü benim bu halime acıyıp beni kabul ettiğini bas bas bağıran tarafımı susturamıyordum ve sanırım haklıydı.